Taki wlaśnie mieliśmy plan. Pochodzić po stolicy i obejrzeć to, czego nie zdązyliśmy zobaczyć po przylocie. Plan planem ale głową muru nie przebijesz. Dziś przecież poniedziałek. Droga z Hakone do Tokio zajęła nam ok 2 h. Bardzo chcieliśmy przejść się jeszcze po Tsukiji Market, ten na który wstaliśmy pierwszego dnia o 3 w nocy. Wtedy poza aukcją tuńczyków nie obejrzeliśmy w zasadzie nic bo siadły nam baterie. Dziś baterie po 7 h snu były naładowane jak nigdy i żadną przeszkodą nie było dla nas nawet to, że na stacji przy markecie nie znaleźliśmy tzw coin lockera, czyli szafki na monetę, w której moglibyśmy zostawić nasze ogromne plecaki. Mój był szczególnie duży, ponieważ do zwykłego plecaka dopieliśmy jeszcze mniejszy, czyniący ze mnie typowy long vehicle. W zasadzie to Basia powinna mi zawiesić na nim z tyły czerwoną ... read more

Bez jaj. Niestety zamknięcie rejonu Owakudani, tymczasowo zatrzymało linię produkcyjną czarnych, dobroczynnych, jaj. W sklepach można nabyć tylko nieudane podróby nazywane ''smoked eggs''. Ech, nie przedłużymy życia sobie ani bliskim. Dodatkowo w naszym Hakone Tent nie zwolnił się żaden privat room i dzisiejszą noc będziemy musieli spędzić osobno w jednopłciowych dorm roomach. Oczy Basi mówią jedno: ''Nie bardzo mi się to podoba...''. Jednak dzisiejszy dzień wcale nie był aż tak nieudany, choć zaczął się dość niefortunnie. Wciąż nie możemy się przyzwyczaić do japońskiego, lewostronnego ruchu i to była podstawowa przyczyna naszej porannej pomyłki autobusowej. Wsiedliśmy do właściwego pojazdu ale jadącego w przeciwnym kierunku niż nasz cel, czyli Jezioro Ashi. Jeśli dodam do tego, że śniadanie mieliśmy jeść właśnie nad jeziorem to oczywista staje się przyczyna niskiego poziomu glukozy i... read more

Indie maja świete krowy, Nara ma sarny. Co prawda miejscowe znaki informują o obecności jeleni ale pisał je chyba jakiś łoś. A wiec sa sarny, świątynie i święty spokój. O sarnach można napisać nawet wiecej niż to, że są. Początkowo chcieliśmy usunąć Nara z naszego napiętego planu podróży z powodu braku czasu i, jak sądziliśmy, powtarzalności tego, co możemy tu zobaczyć. Byłby to niewybaczalny błąd. Osakę opuszczaliśmy żegnani deszczem i z ulgą. Duże miasta męczą. Osaka jest pod tym względem szczególna, bo jest bardziej nastawiona na rozrywkę i atak na wszystkie zmysły turysty. Neony, zapachy, gwar wdzierają się do głowy tak intensywnie, że dwa spędzone dni to maksimum jakie moglibyśmy przeznaczyć na to miejsce za jednym podejsciem. Podróż tzw. JR Limited Express Train, czyli po prostu pociagiem pospiesznym, była nawet szybsza niż wyczytalem w internecie. Z ... read more

Po 3 dniach w nieco spokojniejszym, co nie oznacza, że mniej zaludnionym, Kyoto, znów i po raz ostatni, wrzuciło nas w tryby wielkiej, miejskiej machiny. Osaka pozytywnie nas dzisiaj zmieliła i okazała się kulturowo, nad wyraz, eklektyczna. Zdawaliśmy sobie sprawę, z tego, że jest miastem bardziej rozrywkowym niż stolica Japonii, jednak atmosfera i to co oferuje udzieliły się nam tak bardzo, że do hotelu wróciliśmy dopiero około 00.00. Będzie więc w skrócie. 60 km dzielących Kyoto i Osakę to dla shinkansena jakieś 10 minut. Mimo tego i tak czuliśmy się zaskoczeni, bo gdy zdążyliśmy zasiąść na fotelach, z głośników rozległ się komunikat zawiadamiający o tym, że pociąg wjeżdża na peron w Shin-Osaka czyli stacji Osaka dla shinkansena. Nie marnotrawiąc czasu na stanie przed mapą miasta i zastanawianie się jak wegetarianin w McDonaldzie, nad tym która stacja ... read more

Bułka z masłem. Pamiętając o fakcie, że ściany zrobione są z drewna i papieru, wystarczy nastawić budzik na 6.30 a potem o 6.28 spokojnie wstać i jakby nigdy nic pójść na drugi koniec domu, wziąc kąpiel. Potem wrócić o 6.36, budzik wciaż wyje a z sąsiednich pokoi dobiega gwar niespokojnych głosów. Tak właśnie dziś uczyniłem i wcale nie jestem z siebie dumny. Sąsiedzi z pewością początkowo byli na mnie źli ale zaraz potem uzmysłowili sobie, do czego nie jestem w 100% przekonany, jak wiele skorzystają z tego dnia i w myślach byli mi wdzięczni za sprawnie przeprowadzoną akcję. Mam nadzieję... A jak prawie zgubić paszport podczas snucia się ulicami Kyoto? Nic prostszego. Wystarczy się wybrać na poranną przechadzkę małymi uliczkami, gdy prawie wszyscy jeszcze śpią, bo w ich hotelach nie ma takich zdrajcow jak ja, i ... read more