In Bandung lopen we vroeg in de ochtend naar het station om de trein van 07.20 uur te nemen naar Jogjakarta. Wederom zitten we in de Eksekutif klasse, die dit keer helemaal vol zit. Stipt op tijd vertrekken we in oostelijke richting en maakt Bandung plaats voor het platteland. Vooral de eerste paar uur zijn interessant. De trein gaat door een heuvelachtig gebied dat afgewisseld wordt door uitgestrekte dalen. Dan gaan we met veel bochten omhoog, daarna dalen we weer af een vallei in, waar voornamelijk rijst wordt verbouwd. De kegels van oude vulkanen zien we aan de horizon voorbij trekken. Op het land wordt druk gewerkt: de rijst wordt geoogst of aangeplant, andere akkers worden omgeploegd. Af en toe passeren we een dorpje waar ook een station is. Daar staat altijd een medewerker van de ... read more

Camp Leakey is door dr. Galdikas in 1971 opgericht om het gedrag van de orang utangs te bestuderen, het bijzondere is dat in dit kamp al ruim 40 jaar hetzelfde onderzoeksteam werkt. Het is gekkenhuis met Klotoks aan de pier, er liggen er wel een paar dozijn. Via een lang houten pad op palen komen we bij het informatiecentrum, waar alles wordt uitgelegd over de orang utangs. Het centrum is nog niet erg met de moderne tijd meegegaan, overal hangen vergeelde foto's en de informatie is een paar decennia terug afgedrukt en ingelijst. Na het informatiecentrum lopen we door het woud naar het voederplatform, waar we een ware nachtmerrie aantreffen. Natuurlijk zijn de ouwetjes van National Geographic al aanwezig, maar ook al de andere buitenlandse toeristen en een blik irritante Indonesische die meer aandacht hebben voor ... read more

Met plannen voor Myanmar, Cambodja, Vietnam en Ecuador hebben we onze keuze dit jaar eigenlijk onverwacht laten vallen op Indonesië. We hopen hier wat veel verscheidenheid aan natuur en cultuur aan te treffen. Donderdagmiddag 10 september zijn we vertrokken, op weg naar Schiphol komt de A380 ons tegemoet gevlogen en na de check-in staat de reus op ons te wachten. Aangezien we achterin zitten mogen we als eerste groep aan boord gaan. We worden begroet door erg vriendelijke stewards en stewardessen en nemen plaats op onze stoelen. Alles aan de A380 is ruim, de cabine, de stoelen en de beenruimte. De stoelen staan niet direct tegen de wand, waardoor je ook naast je stoel nog wat spullen kwijt kunt. Tot ons genoegen komt er niemand naast ons zitten en hebben we dus wat extra ruimte. Al ... read more

Een wat langere blog dit keer, we hebben de afgelopen dagen geen internet gehad, waardoor we wat achterop zijn geraakt. Het weer voorspellen in Noorwegen blijkt lastig te zijn. De website van het Meteorologisch Instituut wordt overal in de toeristenindustrie gebruikt en is een begrip op internet. Toch kun je vaak niet op hun voorspellingen aan. Staat er ‘s middags een bepaald weerbericht, dan kan het ‘s avonds weer heel anders zijn. We bekijken het weer en daarmee onze route van dag tot dag. Maandag 29 juni begint zoals iedere dag in deze regio met wat regen. Gelukkig wordt het droog als we de tent willen inpakken. We besluiten eerst wat boodschappen te doen en dan te bekijken wat we met de dag aan willen. We zijn naar Otta gekomen voor Rondane National Park, dus weer ... read more

Dit jaar geen uitgebreide blog, maar tekst en uitleg bij de foto’s van onze belevenissen in Noorwegen. We lopen wat achter door slecht internet, maar hopelijk kunnen we jullie de komende dagen bijbloggen. Via de Duitse Autobahn komen we ruim van te voren aan in Kiel waar de veerboot van ColorLine vertrekt naar Oslo. De Color Magic lag al op ons te wachten, 15 dekken met ruimte voor 2700 passagiers en 550 voertuigen. Het schip is daarmee de grootste cruiseferry ter wereld. Na een uur kunnen we aan boord en zoeken we onze binnenhut, wat even puzzelen is. Eenmaal geinstalleerd vinden we na enige tijd het panoramadek en precies op tijd is het trossen los. In Kiel is het sail, met wat getoeter varen we tussen de vele driemasters door. Het is heerlijk zonnig en de ... read more