Ανοιξαμε και εμείς το δικο μας το κουτι, για να ακουσουμε τα δικά μας παραμύθια. Άλλοτε με τις ροκιες του Ρουχλα, αλλοτε με τις Μι μελωδίες της Μελιας. Και τα ζησαμε. Ψαξαμε τα σημαντικά, βρήκαμε τα μέγαλα, πλανευτηκαμε απο τα μικρά, ευχηθηκαμε τα ασήμαντα, εκτιμησαμε τα ουσιαστικά. Ο κύριος Ινδός που πατουσε κόρνα, η Πουντζιαμπιανη πριγκηπισσα με τα μακρυά μαλλια, ο μικρος Θιβετιανος που δεν ειχε τριχα στο κεφαλι, η κύρια Χενγκ με το γλυκόπικρο χαμογελο, O Alan που ελεγε Αι οταν συμφωνουσε, Ο Ρατ και οι φιλοι του στη ζούγκλα, Η μικρή Ταιλανδεζα που όλο ψώνιζε, Ο κύριος Μπουρμεζος που δεν μπορούσε να μπουρμπουρισει, Η κυρια φίλη με το μεγαλο φιλότιμο, Ο μαλλιαρος Bob απο το Βιετναμ, Οι περιπετειες του μικρού Πανουλη, Η μικρή Μαρια που φοβόταν τον ίσκιο της. Δεν ηταν ολα τους γλυκα,
... read more