In plaats van een busrit van 20 uur werd het 25 uur, inclusief de nodige politiecontroles. In Bogota sprak ik af met Zuly, meisje van couchsurfing. Bogota zelf lijkt op Quito (voor diegenen die quito kennen..), in die zin dat het ook een bergstad is, op een redelijke hoogte met snel veranderend klimaat, en vriendeljke bevolking. We namen de transmilenio, een soort tram richting oude centrum, maar moestne overstappen want die dag was het de jaarlijkse marathon van bogota. In het oude centrum begonnen we op het grote plein van simon bolivar. Het plein zat vol duiven, kinderen en hun ouders, straatventers, .. Een aangename levendigheid, perfect met het zonnetje die boven ons scheen. Verderop moesten we door een beveiligd straatje, tussen paleis en andere overheidsgebouwen. Ik wou een foto nemen tussen het hek door, en
... read more