Vroeg op gestaan om snel onze verdere trip aan te vatten, we trokken vandaag weg uit riding mountain om richting westen te trekken. We trokken uit het park via het noorden van het park, zo hadden we toch 3 van de 4 kanten gezien en hadden we misschien het geluk om nog iets te spotten. Na 30km was het zover, we geloofden onze ogen niet maar er zat daar een Eland rustig langs de weg te drinken uit een plas water. We stopten onze wagen, het dier keek even op, maar deed daarna ongehinderd verder. Dit bracht voor ons natuurlijk prachtige foto's op. Kort na vertrek in Westelijke richting kruisten we de grens tussen de staatsgrenzen Manitoba en Saskatchewan. Saskatchewan staat vooral bekend om zijn prairies. Aanvankelijk zouden we naar Saskatoon trekken, wat ze hier het ... read more

Na het afscheid van de Canadese familie ging onze tocht verder. We hielden eerst nog even halt bij The Forks, daar waar we gisteren gedineerd hadden, om nog snel even iets in onze mond te steken. Daarna was het dan definitief tijd om onze tocht verder te zetten richting Westen. Manitoba is zoals heel canada bekend om zijn natuur, maar één uniek plekje, het nationaal park Riding Mountain, springt er toch boven uit. Naast het feit dat het gigantisch groot is, is er veel 'wildlife' te bewonderen en vele fantastische wandelingen te doen. Op onze tocht naar Riding Mountain reden we eerst nog door de eerste fantastische uitzichten op de prairies, dit zou nog maar een voorsmaakje zijn van wat we in Saskatchewan zouden te zien krijgen maar toch het was met momenten adembenemend. Lang uitgestrekte ... read more

Het vertrek vanuit het Voyageurs National Park begon met wat slechter weer. Het was al beginnen onweren, tijdens ons bezoekje bij de vriendelijke mensen waarmee we ook gingen vissen. Het nationaal park ligt vlakbij de Canadese grens, na een half uurtje rijden kwamen we er al aan. Na een korte passage in de Duty Free shop, passeerden we op een ontzettend vlotte manier de grens. Enkele vraagjes beantwoorden (geen drugs, geen wapens, geen pepper spray, wat komen jullie hier doen? …) en we mochten zonder enig probleem de grens over. Aangekomen in het aangrenzende stadje Fort Frances stapten we nog even uit om onze eerste Canadese ervaringen op te doen. Wat er volgde was een prachtige rit door de lage rotsen van centraal Canada en enkele indianen stadjes. Een snelle passage langs een watervalletje en vele ... read more

Deze ochtend konden we nog net op tijd voor de volgende opkomende regenbui ons gerief gepakt en gezakt in de auto steken. De camping waar we op verbleven, was goed uitgerust met allerlei faciliteiten, dus namen we onze tijd voor ons was te doen. Rond de middag was het dan eindelijk tijd om verder noordwaarts richting Canadese grens te trekken. Na een dikke 150 km verlieten we dan eindelijk de laatste interstate highway, om terug op een 2x1 baanvak de laatste 150 km af te leggen. Onderweg kregen we nog het gezelschap van twee onweders, maar bij aankomst aan het Voyageurs National Park was alles droog en zonnig. Het duurde even eer we een stekje gevonden hadden om te slapen. Kampeerplaatsen zijn hier in overvloed, maar morgenmiddag verwachten ze weer helse onweders, vandaar kozen we toch ... read more

Onze laatste ¾ dag in Chicago, nogmaals veel gezien en veel genoten. Eerst en vooral na het inpakken van onze bagage trokken we naar het museum of science and industry. Nog maar sinds kort loopt daar een expositie van Harry Potter, met daarin veel kostuums en objecten gebruikt in de eerste 5 films. Ik moet zeggen, dat ik redelijk onder de indruk was van het geen wat ik daar te zien heb gekregen. Sabrina nog meer natuurlijk als grote Harry Potter fan. Na het museum passeerden we nog snel langs China Town, vermits er we de vergelijking wilden maken tussen NY en Chicago. Het was er één groot feest, vergelijkbaar met de jaarmarkten in België maar dan in het Chinees. Voor we vertrokken hadden we nog veel moois gehoord over lincoln park, zo moesten we daar ... read more