Drakensbergen

---

3:15 de wekker. Ja hoor, ik moet er toch aan geloven. Nog ergens midden in de nacht staat mijn wekker en moet ik mijn bed alweer uit. Maar heel gauw wakker worden, want over driekwartier moet ik fris en fruitig achter het stuur kruipen en de eerste uurtjes naar Drakensbergen rijden! Dus zo gezegd, zo gedaan. Om 4 uur gingen we richting het huis van twee andere meiden om hun op te halen. Er was alleen nog erg weinig leven te zien, en dan kijk je op whatsapp: laatst gezien om 2.30. Sowieso dat ze zich hebben verslapen! Dus na een paar honderd appjes en een belletje werden ze toch wakker en konden we om 4.20 dan toch echt vertrekken!
Wat een rust op de weg, lekker aan 1 stuk door rijden. En na een paar wissels van bestuurders komen we dan aan rond 16.00. We zijn het eerste groepje dat aankomt, naast ons zouden nog 2 auto’s komen. Gelijk maar inschrijven voor het avondeten in het hostel, wel zo makkelijk de eerste dag. En daarna maar installeren in onze kamer. Een heel schattig rond huisje, met badkamer voor ons vijfjes. Alleen, totaal geen kastruimte of iets dergelijks. Dus 2 bedden maar omgetoverd tot ‘kast’ en daar al onze spullen uitgestald. Lekker op tijd onze bedjes in, toch best vermoeiend zo’n dag in de auto!

Na een klein beetje te hebben uitgeslapen ben ik mijn bed weer uitgekomen voor het ontbijt. En weer de auto in voor boodschapjes! Elke avond in het hostel eten lijkt ons niet zo’n goed idee, en voor de rest is er erg weinig (dus uit eten wordt ook lastig). Dus op naar de supermarkt, 20 kilometer verderop.. Jaja dat is nog eens een leven, niet heel erg dichtbij.. Op ons boodschappenlijstje: Fruit, water, ingrediënten voor spaghetti, ingrediënten voor pannenkoeken en pizza’s. Uiteindelijk alles gevonden, behalve de pizza’s. Een supermarkt zonder pizza’s?? Jaa ook dat kan.. Ach dan maar avondje in hostel eten. Maar weer gauw naar huis, om 12 uur zou een busje ons komen oppikken voor onze eerste activiteit: Abseilen. Maar met een beetje vertraging, door de heerlijk snelle en vriendelijke service in het restaurant die een uur doen over een tosti maken (jaja..) vertrokken we om half 1. Dachten we dat het busje ons mooi voor het abseilen zou afzetten, nou niet echt dus. Eerst nog een klein uur wandelen door de bergen en bijna onbegaanbare paadjes voordat we op de eindbestemming waren. Alles werd gereed gemaakt en wij kregen een tuigje om. Daar ging ik dan als derde, die eerste stap op de rand van de rots is toch even spannend. Maar eigenlijk daarna is het wel gaaf, beetje een rots aflopen en naar beneden zakken. Beetje jammer dat het eigenlijk helemaal niet hoog was en je binnen 1 minuut weer beneden bent.. Niet helemaal wat ik er van had verwacht en het geld ook niet helemaal waard. Maar ja, niks meer aan te doen! Nadat iedereen was geweest konden we weer terug naar het hostel. En gerecht nummer 1 kon klaargemaakt worden: Spaghetti! Beetje improviseren met snijden en koken, want het is natuurlijk niet zoals je thuis gewend bent. Geen scherpe messen, geen wokpan en ook niet echt een grote pan om spaghetti in te koken. Maar het is ons uiteindelijk gelukt! We hebben heerlijk genoten van onze spaghetti!
En dan, niet te vergeten, het Nederlands Elftal! Zaterdagavond om 21.00 zaten we er allemaal klaar voor, 16 (gillende) meiden in de bar die naar voetbal gingen kijken. Daar zaten we dan vol spanning te wachten, en iedereen dacht alweer dat het een drama zou worden door de 1-0 voor Spanje. Maar neee, wauw wat heeft Nederland mij verrast en wauw wat was dit supertof om samen te kijken! Heerlijk potje voetbal zo! Nog even heel wat wedstrijdjes volhouden, haha. Ik ga het in ieder geval volgen! Na de wedstrijd gauw terug naar m’n bedje, wekker staat alweer om 6.30!! Hoezo vakantie mensen?

Want ja, ik had samen met nog een aantal meiden mezelf ingeschreven voor een hike (soort van wandeling) van 14 kilometer door de bergen heen. En ik dacht dat we 8/9 uur zouden gaan wandelen.. Gelukkig werd ons in het busje verteld dat we eerst 2 uur moesten rijden (en dus ook weer terug) om bij de juiste berg te komen. En na de meest afschuwelijke wegen over te zijn gereden, kwamen we bij ons wandelpad. Het pad ging rustig aan een beetje omhoog, prima te doen hoor. En na een uurtje of 2 of 3 (ik weet het al niet meer) waren we er bijna. Maar toen kwam het, 300 meter stijl omhoog klimmen tussen stenen en rotsen door. Ja dat is toch wel een beetje pittig, maar het viel me heel erg mee. En je bent alles vergeten als je daar boven staat: WAUW! Wat een uitzicht over alle andere bergen, en wat een diepte. Op het randje kon je een kilometer naar beneden kijken ofzo.. De berg waar we opstonden was: “The Amphitheatre” Het hostel was vernoemd naar dit berggedeelte, vandaar deze hike J. Na een lunch op het hoogste punt, konden we aan de afdaling beginnen. En na een uur of 5/6 te hebben gewandeld, geklommen en afgedaald waren we weer terug bij het busje. Dus wie dacht dat ik niet sportief was, ik heb het tegendeel bewezen dacht ik zo! Haha.

Maar na zo’n zware dag hoort een dagje rusten! De bedoeling was om lekker in het zonnetje te gaan liggen en lekker bruin te bakken. Alle dagen was het prachtig weer, behalve zondag natuurlijk.. Het waaaaaide, en niet zo’n beetje, nee het stormde gewoon! Uiteindelijk ergens een plekje gevonden waar we (ik, Danisa en Cheyene, meiden van eerste weekend naar Jeffreys Bay) een beetje uit de wind zaten en in de zon, daar hebben we heerlijk de middag doorgebracht met onze boekjes en lekker gekletst. En toen kwam uitdaging nummer 2 in de keuken: Pannenkoeken bakken.. Een schaal gevonden waar we alles in konden vinden, ook een mini garde en 2 koekenpannen. Nou daar gingen we hoor, Iris en ik gingen bakken. Bij Iris begon het goed, bij mij iets minder. Mijn pan was niet echt een koekenpan en had ook geen anti-aanbaklaag. Niet te doen dus. Koekenpan nummer 2, zaten hobbels op de bodem en ook geen anti-aanbaklag. Shit. Nummer 3 kwam uit de ‘grote’ keuken van het hostel zelf. Jaa, en toen ging ik als een speer met mijn pannenkoekjes hoor! Heerlijk lopen smikkelen van lekkere Nederlandse pannenkoeken met suiker.

De laatste dag alweer, lekker ontbeten met alweer yoghurtje en muesli. Haha. Uitchecken en al mijn schulden aflossen (alles werd eerst op je naam gezet en aan het einde moest je betalen). Ik had ook gewoon weg kunnen rijden, ze hadden totaal geen gegevens of een creditcard nummer. Maar ik ben veel te lief, dus heb ik netjes alles betaald (zoals het hoort). Al gunde ik het die mensen niet, het was een leuk hostel maar het had afschuwelijk personeel en de baas (ik denk dat het de baas was..) was nog het ergste van allemaal!
Maar daar ging onze rit weer, zo ongeveer 12 uur weer onderweg naar Port Alfred. We zouden in East London lekker gaan eten, alleen we hadden zoveel gesnoept in de auto dat niemand echt honger had. Dus een laatste bestuuderswissel en we gingen gelijk verder!
En daar zat ik 's avonds dan, weer in mijn kamertje op mijn bedje. Tas weer uitgepakt en ook gelijk weer ingepakt. Alle kleren verzameld die toch echt nodig in de was moeten en morgen worden die naar de wasserette gebracht, dan heb ik de auto nog! Even gebruik van maken hoor. En morgen staat weer vol in het teken van huiswerk maken!

En daar begon het gewone leventje weer, 's ochtends heel vroeg de was weggebracht (zodat ik het 's middags nog kon ophalen) en boodschappen gedaan met Pien voor haar verjaardag. En toen kon ik er weer aan geloven, huiswerk! Daar zaten we dan samen in het wifi hok, heel netjes ons CBL te maken. Na 5 uurtjes huiswerk maken was ik er wel klaar mee, weer in de auto gestapt en de was opgehaald. En toen moest ik toch wel weer heel erg snel om de auto in te leveren. Dus snel terug rijden naar mn kamer en daar alle was neergegooid (het zat netjes in tassen hoor!) en weer terug gereden naar het dorp. Daar de auto weer ingeleverd, alles was weer prima in orde! En maar weer gelijk een auto gereserveerd voor het komend weekend, het laatste weekendje weg. Het weekend daarna is het winterkamp, waar wij geld voor hebben ingezameld. Dus ik ben heel erg benieuwd, een groepje is nu in ieder geval nog druk bezig met de voorbereidingen!

Morgen heb ik weer een dagje met school, lekker uit eten voor de verjaardag van Pien en ondertussen natuurlijk het Nederlands elftal volgen! En 's avonds lekker de verjaardag vieren van Pien, Danisa en Dominik. Weer een gezellig dagje!

En dan duik ik nu mn bedje in en ga ik lekker slapen, good night lieve mensen in Nederland!

---