Advertisement
Published: September 29th 2014
Trapp family Country Inn, kijkje naar het zwembad
De opa van de eigenaresse is van duitse afkomst en heette von Trapp, in de verte familie van de von Trapps' s van The sound of Music!
Om 12.00 uur zijn we weer op het vliegveld. Er staat al een lange rij, al snel blijkt dat dit het gevolg is van de problemen rond onze vlucht. Er staan al 3 "lotgenoten" en het wordt duidelijk dat we dus niet omgeboekt zijn. In ieder geval niet op de vlucht van Panama naar Amsterdam.
Als we willen inchecken blijkt dit inderdaad. De KLM vlucht Panama-Amsterdam zit vol, er wordt uit alle macht gezocht naar een alternatief, maar vandaag naar Nederland vliegen zit er niet in. Uiteindelijk krijgen we voor morgen eerst een vlucht naar Panama, dan met Iberia naar Madrid en dan met de KLM naar Amsterdam, verwachte aankomsttijd zondagmiddag 15.30 uur. We hebben in ieder geval tickets in handen.
We worden naar het Wyndham hotel gestuurd, Copa airlines betaald het hotel en eten. Er wordt gezegd naar beneden te gaan, daar komt de shuttlebus, we zijn samen met een Italiaanse man, hij moet morgen naar een bruiloft van een vriend in Italië, hij gaat dit niet op tijd halen. Heel erg sneu!
Na heel lang wachten en bellen, blijkt de shuttle
bij de vertrekhal te zijn terwijl wij bij de aankomst hal zijn, lekkere communicatie.
Maar we komen in het hotel aan en hebben een mooie kamer.
Na een poosje relaxen met een kop koffie op onze kamer, maken we een wandelingetje door het hotel (het is met bijna 300 kamers "iets" groter dan we gewend zijn) en we belanden tenslotte in de bar, waar we een drankje nemen. Het is happy hour, maken we dat ook eens mee, 2 drankjes voor de prijs van 1 ;-)
Na dit "drankfestijn" zoeken we even onze kamer weer op. Buiten is het slecht weer en de omgeving ziet er niet aantrekkelijk uit daar hoef je niet te gaan wandelen of zoiets.
Om 19.15 uur ongeveer gaan we eten in het Italiaanse restaurant. Vooraf nemen we tuna tartare, een lekker gerechtje van tonijn met avocado enzo. Daarna eten we een red snapper filet met een erg lekker dragon /roomsausje. Best erg lekker! Uiteraard is de $15 die we van vliegmaatschappij Copa mogen uitgeven niet geheel toereikend, maar, we willen wel lékker eten!
Terug in onze kamer lezen we nog wat, beetje internetten, nog wat berichtjes
rondsturen, er zijn wat mensen die we op de hoogte moeten houden van ons reisschema!
Zaterdag 27 sepetember 21e vakantiedag
Vandaag gaan we voor de 3e keer beginnen aan onze laatste vakantiedag in Costa Rica, ik ben om 5.00 uur wakker, maar er is niet echt een plekje om de zonsopgang te beleven, vanuit de hotelkamer zie ik wel de zon opkomen. We doen maar rustig aan, we hebben nog een paar uur te gaan, we moeten om 9.00 uur weer op de luchthaven zijn.
Ja en dan weer voor de 3e!
laatste keer een gallo pinto ontbijt, deze hier hoort trouwens wel tot de toppers met een huevo cocotte erbij (een gepocheerd ei in een potje met een pittige rode saus) lekker veel vers fruit en er staat nog allerlei ander lekkers op het buffet.
Als we klaar zijn met het ontbijt en we alles weer ingepakt hebben, is het pas 7.45, we besluiten om dan maar de shuttle van 8.00 uur naar het vliegveld te nemen, want om nog hier een uur rond te hangen zien we niet zo zitten. Én al hebben we tickets, we missen nog het
vertrouwen dat we straks daadwerkelijk een vlucht hebben. We staan al snel aan de balie en er wordt vlot een boardingpas afgedrukt, maar dan is er nog een lekkere heisa om het uitreisvisum. Die hebben we donderdag al betaald, maar daar zit dan weer een strook aan die je moet inleveren bij het inchecken, en ja dat hadden we donderdag al gedaan en die hadden ze nu weer nodig. Maar na lang wachten komen ze boven water, ze hadden ze uiteraard al in handen.
Met boardingpas in handen gaan we naar de gate: shoppen hoeft niet meer, dat hadden we al gedaan een paar dagen geleden, maar als we nog wat mooie tshirts zien en bedenken dat we de shirts die we nu aanhebben, al 2 dagen dragen, schaffen we ze toch maar aan en kleden ons om, om in in ieder geval een schoon shirt te hebben.
En dan nog maar wachten, maar er staat in elk geval een vliegtuig klaar!
We kunnen instappen en verlaten om 11.30 uur dan uiteindelijk toch Costa Rica, na een vlucht van ruim een uur, bereiken we Panama. We hebben nog eens gezicht op de tientallen boten die
Drankje in de bar
Nog een extra nacht in San José, Costa Rica voor de ingang van het Panamakanaal liggen en de skyline van Panamastad.
Op onze ticket staat alleen het vluchtnummer naar Madrid, we gaan dus eerst op zoek naar de gate waar vandaan het vliegtuig naar Madrid vertrekt en daar kunnen we inchecken. Gewapend met boardingpassen gaan we winkels kijken en nog wat Panamese koffie scoren: koffie uit het koffiegebied Boquette, waar we 9 jaar geleden ook ooit waren en inmiddels bekend door het verdwijnen daar van de Nederlandse meisjes in april.
Oké, ook nog een vingerhoedje voor de verzameling (ooit gestart door mijn moeder en inmiddels voortgezet door mij) en een koelkast magneet voor de verzameling gescoord!
We hebben ruim 3 uur voor de overstap en gaan dan nog maar een tijdje wachten. Handig in de wachtruimte bij de gate staat een oplaadpaal voor telefoons enzo, met 8 stopcontacten! (Helaas werkt er wel 1 ) Maar ja, ik kan nog wat foto's uploaden voor mijn blog.
We zien de airbus van Iberia arriveren en om 17.10 uur Panamese tijd vertrekken we op weg naar Madrid. We zijn blij dat we een vlucht naar Europa hebben, maar vergeleken bij de KLM
valt deze vlucht flink tegen. Geen eigen multimediaplayer, alleen een groot scherm voor de rijen, die ik door een groot persoon voor me, precies voor de helft kan zien. Maar ook andere kleine attenties zoals regelmatig rondgaan met glaasjes water en sapjes of het warme doekje om je op te frissen voor een maaltijd ontbreken geheel. Weinig service voor zo'n lange intercontinentale vlucht.
Maar nogmaals we zijn blij dat we de vlucht hebben, al lijkt de tijd minder snel om te gaan. Het lukt om een beetje te knikkebollen, maar ik ben blij als het buiten licht wordt en de lichten in het vliegtuig ook weer aangaan.
Zondag 22 september 22e vakantie dag
Om 10.00 uur West-Europese tijd zijn we in Madrid, waar we een heel eind moeten taxiën om bij de gate te komen. Als we uitgestapt zijn, hebben we 2 1/2 uur om in te checken voor onze vlucht naar Amsterdam. Alleen: we weten alleen ons vluchtnummer en hebben geen flauw idee waar ons volgende vliegtuig vertrekt en om het makkelijk te maken: Madrid heeft een aantal terminals, die ook nog eens flink
ver van elkaar af liggen. Ja en welke moet je dan hebben, er is niemand te zien om om hulp te vragen. Maar gelukkig is er een praatpaal. We krijgen een hele uitleg hoe we er moeten komen, maar na het eerste deel: een reisje met een metro van een minuut of 7 en zoeken naar een uitgang zijn we kwijt welke terminal we moeten hebben. We worden naar een informatiepunt verwezen. Er blijken er 2 te zijn en wij staan dus net bij de verkeerde.
Bij de goede balie krijgen we de info die we nodig hebben, we wandelen naar de klaarstaande transferbus en na een rit van zo'n 10 minuten zijn we bij de goede terminal.
Daar binnen zien we eindelijk borden met bestemmingen, welke incheckbalie we moeten hebben enzovoort. We worden al snel aangesproken door iemand die hulp aanbiedt om electronisch in te checken (wel prettig, want die tickets van ons zijn nou niet superoverzichtelijk) Al snel zijn we ingecheckt, dan is er alleen nog een probleem met de bagage: deze is doorgelabeld en er moet nog iets bevestigd worden, maar dan blijkt dat Copa aangeeft dat er nog niet betaald is voor
de bagage. Het begint wel een klucht te worden!
Gelukkig worden we hier bij de KLM balie prima en vriendelijk geholpen! Dan kunnen we gewapend met alweer een nieuwe boardingpas naar de gate; nog maar een koelkastmagneet van Madrid gekocht, als aandenken, en bij de gate nog maar een korte wachttijd voor we aan boord gaan. Eén ding is jammer, we kunnen niet bij elkaar zitten.
De vlucht van 2 uur verloopt goed en zeker het laatste stuk heb ik mooie uitzichten over Zeeland en Rotterdam en Hoek van Holland. Na de landing op de Polderbaan (hèhè eindelijk op Nederlandse bodem) het taxiën naar de gate, kunnen we bij bagage band 11 op onze backpacks wachten. Dit duurt een tijdje en onze spullen komen niet in beeld. Toevallig kijk ik eens in de richting van band 9 (ook met bagage uit Madrid, maar dan van een andere vliegmaatschappij) en zien daar wat rond draaien wat toch wel verdacht veel op mijn backpack in de Sawadee hoes lijkt.
Ik ga maar eens kijken en jahoor dat is de mijne en ik zie de rode backpack van Bert ook vrolijk rondjes draaien.
En dus ga ik maar snel terug naar Bert om te vertellen dat onze bagage een andere vlucht heeft genomen dan wij. Schitterend! De klucht was nog niet klaar!!!
Eenmaal buiten, boven bij de vertrekhal wachten we op Willem die ons op komt halen. Die is met onze auto en die brengen we dan eerst thuis.
En dan zo'n 50 uur later dan gepland, na een reistijd van 24 uur, komen we na een geweldige reis waarin we ons 25 jarig huwelijk hebben gevierd, erg vermoeid maar gezond en wel, met prachtige herinneringen, weer thuis aan!!!!
Dit is dan het einde van mijn vakantieblog, vooral mijn herinnering aan deze geweldige reis! Voor de meelezers: Ik hoop dat jullie een indruk hebben gekregen van dit mooie land en onze reiservaringen.
Komende dagen zal ik aan dit blog nog veel meer foto's toevoegen die met andere camera's zijn gemaakt. Dus......kijk nog eens een keertje!
EINDE
Advertisement
Tot: 0.564s; Tpl: 0.018s; cc: 10; qc: 55; dbt: 0.0684s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.3mb
Anja
non-member comment
Wat een toegift!
Sjonge, wat zal dat vermoeiend zijn geweest. En dan ook nog niet weten hoe en wanneer je weer naar huis kan. Ik snap dat je het even niet meer zag zitten. Maar ook deze belevenis neemt niemand je weer af. Achteraf kun je er vast om lachen! We moeten inderdaad maar afspreken om foto's en ervaringen uit te wisselen. Ik schiet al aardig op met de film. Ik vond het erg leuk om jullie reis zo mee te beleven!