Advertisement
Published: April 9th 2011
Dejima
Het straatgezicht van DejimaEen hoop gezien, een hoop gedaan!
Na een ontbijt in het hotel zelf (erg makkelijk!), standen we allemaal om 8:30 klaar voor een drukke dag. We zouden veel dingen gaan bekijken. Er was slechts een probleem: het weer. Het regende werkelijk pijpenstelen!
Na een kort overleg werd er toch unaniem besloten om ervoor te gaan. We regen paraplu's te leen van het hotel en zo gingen we moedig de regen in. We zouden de dag voor het grootste deel lopen en hier en daar de tram pakken.
De eerste plek die we gingen bezoeken was Dejima. Het was toen gelukkig opgehouden met regenen waardoor we deze locatie rustig konden bekijken - we hadden afgesproken na 3 kwartier weer op een centrale plaats te verzamelen.
Dejima was de plek waar de Nederlanders gehuisd waren door de Japanners van Nagasaki. Men wilde wel handel drijven, maar liever niet de Nederlanders in hun stad hebben - ze hebben toen een locatie gebouwd op een zandbank buiten het toenmalige Nagasaki waar de Nederlanders konden wonen en werken. Één keer per jaar mochten de Nederlanders ook Nagasaki zelf in. Er is zelfs een periode geweest dat de Japanners alleen handel dreven met de
Glover Garden
De festival-tentoonstelling Nederlanders.
Later hebben ze Dejima helemaal nagebouwd op dezelfde locatie (in het verleden was Dejima verdwenen, het lag eerder aan de kust, tegenwoordig hebben de Japanners het gebied volledig ingebakerd tussen allerlei gebouwen, het water is 300 meter verder dan toen). Het was een hele bijzondere en interessante nederzetting om te zien. Tegen het eind van de 3 kwartier begon het weer te regenen.
De volgende stop was Glover Garden gebouwd op een heuvel, waar vroeger de Britse handelaren verbleven. Het is in wezen een hele grote tuin met een aantal Britse landhuizen. Het was op zich heel erg mooi, maar omdat het zo regende zijn we er behoorlijk snel doorheen gewandeld en waren we ruim voor de verzameltijd al op de verzamelplaats. Er was daar wel een film van een herfstfestival (Kunchi) dat elk jaar in Nagasaki gehouden wordt te zien en ook waren alle 'praalwagens' tentoongesteld. Dit was heel erg indrukwekkend! We zouden heel graag zo'n festival in levende lijve willen meemaken maar dat zit er bij deze trip niet in - de meeste festivals worden in de zomer en de herfst gehouden.
Door de regen ploeterend gingen we verder naar de Confusius Shrine. Dit is
een Chinese tempel die op officieel Chinees grondgebied staat -
in Japan! Voordeel hiervan is wel dat in deze Shrine stukken tentoongesteld werden die nergens ter wereld, behalve in China zelf, te zien zijn. Vooral veel keizerlijke stempels gesneden uit jade - echt heel mooi om te zien. Ook waren er heel veel mooie (grotendeels marmeren) beelden en de tempel zelf was ook heel bijzonder. Het rook ook overal naar wierook. Bij aankomst hield het gelukkig op met regenen waardoor we de tempel rustig konden bezichtigen.
Na een korte lunch in het centrum van Nagasaki gingen we naar het atoombom-museum. Als je in Nagasaki bent moet je daar gewoon heen gaan.
Als je met de tram gaat, moet je achterin instappen. Het maakt vervolgens niet uit waar je uitstapt. Uitstappen die je aan de voorkant, waar je bij de chauffeur 120 Yen in een gleufje gooit (dit is ongeveer € 1,20). Achterin de tram staan ook wisselautomaten dus je komt nooit in een geldprobleem.
Het museum was indrukwekkend, al doen woorden eigenlijk tekort. Het vertelt het hele verhaal van de aanloop naar het gooien van de bom tot de gevolgen ervan. In het begin van het museum hangt
Atoombom museum
De klok die op de tijd van ontploffing stilstond ook een klok die grotendeels kapot is en waarvan de wijzers precies stil staan op 11:02 - het moment dat de bom afging. Eigenlijk was alles verschrikkelijk om te zien en te lezen, maar tegelijkertijd ook heel indrukwekkend.
Bij de verzamelplaats was iedereen vanzelfsprekend behoorlijk stil en aangedaan. Alexander heeft één filmpje gemaakt van een kind's ooggetuigen verslag, dit alleen al is genoeg om een beeld te krijgen hoe het gegaan is.
Vlak bij het museum is het Nagasaki Peace Park. Hier is 'ground zero' gelocaliseerd en er staat ook een heel beeldenpark - giften van allerlei landen aan Nagasaki. Patrick maakte gelukkig een heel flauw grapje over een van de beelden waardoor de bedompte sfeer weer verdween.
Hierna gingen we terug naar het hotel - maar goed ook, want de meeste van ons hadden inmiddels geen voeten meer over.
's Avonds hebben we lekker gegeten in een Japans restaurant en gingen vroeg slapen. De volgende dag zouden we 'vrij' hebben om rond te dolen in Nagasaki. Wel werd ons door Patrick aangeraden rustig aan te doen omdat het ook een beetje bedoeld was als rustdag.
Na het ontbijt op onze vrije dag besloten Wendy en
Peace Park
De plek waar de bom ontplofte Alexander ieder hun eigen weg te gaan. Op die manier konden ze ieder lekker zelf verdwalen en bovendien vergrootte dat de kans voor hen om contact met de Japanners te leggen. Grotere groepen vergroot namelijk de drempel voor hen enorm - zelfs twee personen is eigenlijk al te veel voor een Japanner om contact te leggen. Ik ben met Wendy mee gegaan.
Ik ben meegenomen door diverse wijken en langs diverse tempels en locaties. Ook hebben we het shopping centre verkend. Uiteindelijk streek Wendy neer in een Starbucks en is daar gaan tekenen in de hoop de aandacht te trekken van een Japanner.
Dit heeft gewerkt! Na een half uurtje kwam een Japanse vrouw naast haar zitten die helemaal onder de indruk was van haar werk. Deze Japanse sprak feilloos Engels wat resulteerde in een lang en gezellig gesprek. Ze blijkt lerares Engels te zijn. Uiteindelijk is Wendy uitgenodigd om vanavond samen met haar en een aantal vrienden in een locaal park te picknicken - Alexander is ook van harte welkom!
Daar was het ons allemaal om te doen.
We zijn nu terug in het hotel waar we op Alexander wachten. We hadden om 6 uur in
Wendy aan de wandel
De Spectacle bridge (brilbrug) het hotel afgesproken. Om 8:30 moeten we weer in de Starbucks zijn - daar zal Sayaka ons op komen halen.
Dat was het weer!
Co.
p.s. Interpreteer het Nederlande nieuws over Japan maar niet, het is veelal sensatie, de werkelijkheid is heel anders, de Japanners zelf gaan ook gewoon door met hun leven. Uiteraard wel bezorgd over de situatie maar wat kan je ander?)
Advertisement
Tot: 0.103s; Tpl: 0.009s; cc: 10; qc: 49; dbt: 0.048s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Bram & Melissa
non-member comment
berichtje
Misschien wordt Wen dan wel een echte BJ'er (Bekende Japanner)!! Leuk om jullie verhalen te lezen! Wat maak je toch een hoop mee zo! Groetjes vanuit een zonnig Nederland, Bram & Meliss