Advertisement
Published: January 15th 2010
Ook nu is het weer een tijdje geleden dat ik iets op mijn blog heb geschreven en zal maar beginnen om iedereen die ik ben vergeten een gelukkig nieuw jaar te wensen dat hierbij te doen.
In al die tijd is er weer een hoop gebeurd en natuurlijk heb ik ook weer een hoop nieuwe avonturen beleefd.
Net voor de Kerst kwam Sandra over vanuit Victoria om mij te vergezellen in Florida. Zo konden we samen de kerst doorbrengen. Hier kennen ze alleen maar de eerste kerst dag en toen hebben we 's ochtends eerst een stuk gelopen en 's avonds ons kerstmaal gemaakt. We zouden een pizza maken alleen die was niet helemaal gelukt, maar toch wel lekker gehad zo samen, op een hele ander manier en lekker met tweeën zijn. We zouden in eerste instantie de dag erna naar de Everglades gaan alleen het liep allemaal een beetje uit en we vertrokken uiteindelijk de 30ste. Dit had allemaal te maken met mijn vliegen wat allemaal niet helemaal mee zat. Ik moest nog uren maken om aan mijn minimale uren te komen om af te mogen vliegen. Qua lessen en kundigheid was ik er al klaar voor alleen moest
nog wat extra uurtjes in de lucht maken. Ook bleek er wat meer nodig te zijn voor het mondelinge examen dan mij vooraf werd verteld.
Al met al kon ik dan uiteindelijk mijn check-ride 30 December doen. Ik had 's ochtends om 9 uur een afspraak en moest eerst een vlieg plan maken voor een vlucht. Hier moest ik dan alle huidige weersinvloeden in verwerken. Daarna had ik dan mijn mondeling wat wel relaxt verliep. Mijn examinator was de vrouw van de eigenaar en ze komt oorspronkelijk uit Duitsland en we hebben ook gewoon hoop zitten kletsen. Op 3 vragen had ik geen antwoord en die moest ik nog opzoeken na mijn vlucht. Nu moest het er dan op aan komen en moest ik mijn geleerde dingen in de praktijk brengen. Dit bleek uiteindelijk toch anders uit te pakken en ik had een beetje het gevoel dat ik het verkloot had. Maar, nadat ik de laatste open dingetjes van het mondeling examen met haar had doorgenomen kwam het goede nieuws eruit: ik was geslaagd en dat was een hele opluchting. Daarna moesten nog wat formaliteiten afgehandeld worden en kon ik snel naar huis.
Thuis aangekomen hebben we snel wat spullen
bij elkaar geraapt en zijn we in de auto gesprongen. Op naar het zuiden en de alligators, krokodillen, slangen en andere kruipsels welke in de Everglades rond huppelen, kruipen en zwemmen.
De heen reis zijn we begonnen door langs de kust naar het zuiden af te zaken. Onderweg zijn we op een eiland gestopt om wat te eten bij een Mexicaans restaurant maar we moesten toch nog ff snel het strand op rennen om dat te bekijken. Het eerste strand wat we beide zien van Florida. Na wat gegeten te hebben zijn we verder afgezakt naar het zuiden en hebben we in Port Charlotte overnacht. Het vinden van een hotel was niet makkelijk maar uiteindelijk vonden we dan toch een bed. Twee zelfs! Midden in de nacht lag onze buurman zo hard te snurken dat we om 3.00 onze spullen gepakt hebben en naar een andere kamer zijn verhuisd.
De volgende dag hebben we snel een slaapmatje gehaald voor 5 dollar en zijn we verder afgezakt naar het zuiden. Onderweg hebben we gestopt bij een klein natuurparkje, een visitor center en bij een kanaal waarlangs veel krokodillen lagen. Alleen toen wij dichtbij stopten, konden we ze niet meer vinden.
Ook was de rand naar het water te steil om ze te zien zonder erin te vallen. Daarna zijn we meteen doorgereden naar de camping op het zuidelijkste landpuntje van de Everglades. Daar hebben we een poging gedaan om de tent op te zetten maar besloten eerst andere kleren aan te trekken vanwege andere, kleine kruipsels in de Everglades. Helaas was het te laat om nog muggenspray te halen wat we vergeten waren en hebben we moeten eten in de auto om niet opgegeten te worden door de muggen. Daarna zijn we in de tent gekropen en hebben we geyathzeed bij het licht van een zaklamp (Sandra heeft me vet ingemaakt!). Alleen, het gaas van onze tent was niet fijn genoeg om geen knoetjes door te laten. Na een paar potjes hebben we het licht uitgedaan en zijn we gaan slapen, na geprobeerd te hebben een aantal knoetjes uit te roeien. Om half twaalf zijn we de tent weer uitgegaan en zijn we met een fles champagne onder onze arm over de camping gaan struinen. Om 12.00 zijn we naar een strandje gegaan met uitzicht over de Florida keys en hebben we het milieu vervuild met onze champagne dop want
die konden we nooit meer vinden. Dat was ook de enige nieuwjaarsknal op de hele camping. Wel hebben we enkele lichtshows kunnen bewonderen die op de keys werden afgeschoten.
En weer zijn we een jaar verder, toen zijn we maar gaan slapen.
'S ochtends hebben we een snel ontbijtje genuttigd en zijn we naar de supermarkt gegaan om snel muggenspray te scoren. Daarna hebben we een wandeling gemaakt van ongeveer 8 mijl en hebben we tot onze knieën door het water gelopen. We vroegen ons af en toe af of we wel goed zaten of niet, want we waren op een gegeven moment de weg een beetje kwijt. We zijn maar terug gelopen en naar de volgende trail gelopen via de weg welke wat verder bleek dan we gedacht hadden. Daar hebben we ook weer een heel stuk gelopen door de blubber en al. Dit pad zijn we ook maar terug gelopen en vol goede moed probeerde we de terug weg te liften naar de auto. Al snel stopte er een auto en hoopte wij op een lift, maar dit bleek helaas tegen te vallen toen er een agent in een burger auto stopte en zei dat het illegaal
was om te liften. We mochten niet meer liften en zijn verder terug gelopen naar de auto. Terug bij de tent werd het alsmaar grijzer en donkerder en we vertrouwde de waterdichtheid van onze geleende tent niet. We hadden nog een extra zijl over welke we over de tent hadden gespannen en hebben de tent uit voorzorg leeggehaald. Daarna zijn we naar Homestead gegaan, de eerste plaats die buiten het park ligt en waar we wat boodschappen konden doen en ons avond maal konden nuttigen. Op de terugweg naar de tent was het al donker en behalve een hoop springende kikkers hebben we niks aan dieren kunnen spotten.
Aangekomen bij de tent bleek deze inderdaad de regenbui niet helemaal te hebben doorstaan maar omdat we alles veilig hadden droog gelegd en het niet zo erg was dankzij het extra zijl wat we over de tent hadden gespannen, konden we och nog slapen.
De volgende ochtend hebben we eerst weer een stukje gelopen en 's middags hebben we een kano gehuurd en hebben we een toch van 9 mijl gevaren. Dit was een mooie tocht door de graslanden en de mangroven van de Everglades. We hoopten hier ook weer wat slangen
en vooral alligators te spotten. Bij het laatste meertje lag er wel een alligator van ongeveer 2.5 a 3 meter heerlijk te zonnen in het water. We waren nog vrij ver weg en toen we dichterbij probeerde te komen, kwamen er vanaf de andere kant een groep van een hostel het meertje op varen met een hoop lawaai en de alligator dook onder naar een voor ons onzichtbare plek. We hebben het meertje nog een keer rond gevaren op de hoop dat ie boven zou komen maar helaas mocht het niet baten en zijn we naar het eind punt gevaren. Terug gekomen bij de tent hebben we onze spullen gepakt en zijn we richting huis gereden. We hoopten in de Everglades city te overnachten en daar nog een kanotocht of een airboat tour te doen. Eenmaal aangekomen in Everglades city bleken alle hotels vol te zitten of nog een kamer te hebben voor een te hoge prijs. Dan maar doorrijden naar de volgende plaats en uiteindelijk zijn we in een stoffig en krakkemikkig motel in Napels beland. We hadden besloten om toch nog een airboat tour te doen om onze laatste kans te pakken om wat meer alligators te zien.
Dit bleek helaas erg tegen te vallen ook al was het wel een mooie trip. Na deze trip zijn we wel tot de conclusie gekomen dat dit niet echt onze manier is om de Everglades te bezichtigen. Die boten maken een herrie waar je bang van wordt waarmee ze alle dieren weg jagen en de natuur vernielen. Aan het eind van de tour werden we nog gevraagd om een show van een alligator bij te wonen maar nadat deze (kleine) alligator uit een nog kleiner hokje werd gehaald en er op geslagen en ermee gegooid werd zijn we weggelopen. Daarna was het dan de tijd om de Everglades gedag te zeggen maar hopelijk niet voorgoed. Ook al hebben we nog een hele hoop plannen en willen we nog zoveel zien maar daar behoord ook zeker nog een keer de Everglades bij. We zouden dan ook wat eerder in het seizoen gaan en wat meer de tijd hebben om bijv. ook een meerdaagse kano tocht te doen.
Het waren een paar mooie dagen en toen was het weer tijd om verder te gaan met het vervolg van mijn vlieg ervaring. Nu alleen zonder zicht en alleen nog maar vliegen op
mijn instrumenten. Ik kijk hier erg naar uit en kan al bekennen dat het leuk is om te doen maar daar later meer over....
Advertisement
Tot: 0.079s; Tpl: 0.014s; cc: 10; qc: 50; dbt: 0.0459s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Betty
non-member comment
Hey Luitjes, Leuk om weer eens iets te horen, Jouke heeft het filmpje doorgestuurd waarin jullie vliegen en ik moet zeggen dat het ontzettend leuk is. Het is net of ik mee vlieg. Aan het gesputter van de moter te horen dacht ik dat gaat niet lukken maar ja hoor. Gaat goed Timo, gefeliciteerd!! Mooie foto's weer. Timo, alvast gefeliciteerd met jou verjaardag, ook van Opa en Oma Oudhuis/ Bos. Een hele fijne dag jullie samen, maak er wat moois van!! Groetjes vanuit een koud en nat Nederland. Jos en Betty.