Dag 9-10: Hiroshima

---

Vanuit Beppu zijn we vertrokken met de trein naar Hiroshima, één overstap en we zaten in de echte stop-shikansen, binnen een uur waren we op het station. Daar aangekomen heeft Patrick ons meegenomen met tram naar Dobasi, en van hieruit moesten we nog 3 blokken lopen eer we bij de ryokan (traditioneel hotel) aan kwamen. Dit bleek een business ryokan te zijn, erg klein en kaal. we hadden een eigen toilet, wastafel en tv. Een opvouw matras en een laag tafeltje.

Voordeel hiervan we was dat alle bezienswaardigheden op loopafstand waren. Na het stallen van de koffers gingen we een rondje door het park lopen. door het park heen kwamen we in het zoveelste winkelcentrum met diverse eetgelegenheden - deze zitten op, onder en achterin winkels verstopt, alleen aangegeven door een half laag hangend gordijntje en een aantal onleesbare tekens (voor ons dan).

We hebben 's middags lekker gegeten en zijn daarna naar het peace park gegaan - het is een zonnige dag gelukkig. Het is echt een indrukwekkend park, mooi aangelegd en vooral ook goed onderhouden.
We zijn natuurlijk het A-bomb museum in gegaan. In tegenstelling tot Nagasaki lag hier de nadruk vooral op de wederopbouw. Het blijkt dat 3 uur na de bom er al eerste hulp en administratie gedaan werd.
Dit is ook de plaats van het meisje van de kraanvogels, zij had leukemie gekregen als gevoel van de bom - en zoals een legende vertelt, als je 1000 kraanvogels vouwt dan komt je wens uit - begon ze kraanvogels te vouwen met de wens beter te worden). Ondanks de vele kraanvogels die ze gevouwen had (veel meer dan duizend, maar het ging haar uiteindelijk niet om het aantal, maar om d wens die ze in iedere vogel legde) helaas stierf ze als nog. Toen Japanners hoorden van het verhaal, waren ze zo aangedaan dat ze tot de dag van vandaag kraanvogels sturen naar de plaats waar een standbeeld voor haar is opgericht - deze staat ook in het park.

In het park is een vredesbel, deze hebben we tezamen geluid.
Op weg naar avondeten zijn we liepen door het park "lastig gevallen" door 14 jarigen op schoolreis, zij hadden als opdracht gekregen buitenlanders aan te spreken om hun Engels te oefenen, nadat Wendy en Alexander beide 3 studenten hun lijstje hebben ingevuld zijn ze het park uit gevlucht, haha! Elke keer was het - kijk uit! weer een groep! Dan wijzigden ze snel hun route om de hordes scholieren te ontvluchten! :D

De volgende dag hebben we ons vroeg verzameld om met de tram naar Miyajima te gaan, vanaf de boot konden we de Torii in het water goed zien, het was nog laagwater. de Torii houd zich zonder iets vast in de grond alleen eigen gewicht.
Op het eiland wonen naast de mensen ook nog Makaken (apen) en kleine hertjes - de dieren mogen absoluut niet gevoerd worden, het is ook aan te raden plastic en papier goed weg te stoppen (lees landkaart) als ze iets in je handen zien zijn ze brutaal genoeg het uit je handen op te eten, de natuur moet zijn eigen gang gaan. De hertjes lopen gewoon door het kleine stadje heen.

Met de kabelbaan naar boven gegaan eerst in kleine bakjes, daarna nog eens maar dan een grote bak. Eenmaal boven is je adem weg, wauw, wat een uitzicht! Na de vers gezette koffie zijn we naar de top gelopen, eerst een klein stukje naar beneden om vervolgens op de echte top te staan, nog een keer. Na een rustpauze zijn we naar beneden gelopen via ongelijke trappen, erg goed uitkijken dus. Merendeel van de trappen zijn nieuw doordat er een maand of 18 geleden er een aardbeving en tyfoon tegelijk waren, hierdoor is het een en ander on beweging gekomen en ook mooi aangelegde paden moesten opnieuw worden gezocht.
Na deze tocht van ander half uur bergaf waren onze benen erg moe. Na even lekker te hebben gezeten zijn we bij het klooster, de Daisho-in tempel, binnengelopen. Dit was erg mooi en rustgevend. Blijkt dat er al voorbereidingen in volle gang zijn om een vuurfestival te houden. Helaas is dat de 15e, overmorgen dus.
Alexander heeft even met een locale vrouw zitten praten die redelijk engels kon en na dit gesprek heeft hij zelfs een gift gekregen, een klein flesje saké, die zal zeker smaken!

Onder luid protest van onze benen, schenen en voeten zijn we naar de pond gegaan, in de tram zijn we bij het centrum uitgestapt en zijn daar de aangeraden okonomijaki tent binnen gegaan (lokale avond maaltijd, een pannenkoek met heel veel groenten en ei, een lekker sausje er overheen op een warme plaat en smullen maar, eventueel ook nog zeevruchten naar keuze)

Daarna zijn we op weg naar Matsuyama met de boot. net om 7:15 zonder ontbijt op de tram gestapt en bij de haven een broodjeszaak overvallen (een groep Nederlanders is erg luidruchtig en de Japanner trekken zich vrij vlot terug uit beleefdheid en mogelijk ook rust).

Wij hebben besloten de komende dagen rustig aan te doen en heel lokaal te blijven - de komende twee dagen zijn ook voornamelijk als rustdagen bedoeld.

Co.

---

Photos

Sakura
We boffen echt - we reizen met de kersenbloesems mee

Kraanvogels
Gevouwen door het meisje dat vocht tegen leukemie

Okynomayaki
Lekker!

De vredesvlam bij nacht
Met in de achtergrond de dome die bleef staan

Daisho-in
De toegangstrap - en we hadden al geen benen meer over

Daisho-in
Hal met Budda symbolen van de 88 tempels

Sakura, nog meer
Ook in Miyajima véél Sakura (en hertjes)