Dag 11-13: Matsuyama

---

Op de 10e dag zijn we naar Matsuyama gegaan. We deden dit per veerboot. Er zijn veel snellere boten, die binnen een uur op de plaats van bestemming zijn, maar onze boot was een van de tragere soort. De reis duurde 3 uur waardoor we in alle rust om ons heen konden kijken en ook nog een beetje konden bijkomen van de afgelopen dagen.

Eenmaal aangekomen pakten we een bus en een tram om al vrij snel aan te komen bij ons hotel, welke zo'n beetje in het centrum van Matsuyama zat. Vanuit hier gingen we al vrij vlot met de groep aan de wandel om de belangrijkste punten van de stad te zien en ons te kunnen oriënteren.

Patrick liet ons een tram-dagkaart kopen. Normaal is dit niet nodig, omdat je de kosten van de kaart er pas uit haalt als je minstens vier keer met de tram reist, maar we zouden nu alle uithoeken van de stad bekijken via korte tramritjes - dus was het zeker de moeite. Het grappige is dat deze dagkaarten in feite niets anders zijn dan kraskaartjes! Je moet dus niet voor de lol nog een vakje open krassen want dan is die hele kaart niets meer waard!

Eerst gingen we naar het grote shopping plaza - een groot overdekt winkelcentrum van enkele kilometers lang. Hier konden we allemaal op eigen gelegenheid lunchen.

Daarna gingen we naar een plek waar een oud kasteel stond. Deze hebben we ieder op eigen gelegenheid rustig verkend, na een grappig ritje in een stoeltjeslift. Het kasteel stond namelijk helemaal bovenaan de top!
Ook hier waren weer prachtige kersenbloesems.
In het kasteel zelf mocht je niet met je schoenen komen - je kreeg plastic slofjes. Het was net het verhaal van Goudlokje... Alle schoentjes waren voor Alexander te klein, en voor Wendy te groot. Er waren hele steile trappen die met die schoentjes vrij moeilijk te beklimmen waren - en afdalen al helemaal.
Met veel moeite en bijbehorende geluiden wist Wendy uiteindelijk de bodem van de trap aan het einde van de route te bereiken, waarna de suppoost die daar stond riep "Safe!" met bijbehorend baseball-handgebaar 😊

Japanners zijn trouwens dol op baseball. Veel steden hebben ook hun eigen baseball-team met stadion.

De volgende dag was een facultatieve reis buiten Matsuyama, maar Alexander en Wendy besloten de twee dagen in Matsuyama te gebruiken als rustdagen. Ze hebben lekker uitgeslapen (al waren ze als nog vroeg wakker) en de stad en haar straten op een rustig tempo verkend. Eén avond hebben ze ieder op eigen gelegenheid wat gegeten. Alexander was in een locale eettent neergestreken en kwam in contact met een Japanner van dezelfde leeftijd naast hem. Uiteindelijk deden alle Japanners mee in het gesprek - als eenmaal één contact heeft met een buitenlander is het allemaal ineens niet zo eng meer en wil iedereen gelijk meedoen!

Elke ochtend eten we broodjes die we van een bakker hebben gehaald - maar deze zijn of heel zoet of heel hartig. Heel lekker, maar Wendy zegt dat ze haar brinta begint te missen.

Japanners zijn trouwens dol op eten. Veel televisieprogramma's draaien om voedsel en er zijn overal eetgelegenheden. Ook taartjes en zoetigheid houden ze erg van. Overal geldt in ieder geval dat het er mooi uit moet zien.

Japan is ook een beetje een wegwerp-maatschappij, al zegt Patrick dat ze bezig zijn dit te veranderen. Alles wordt individueel ingepakt en er gaat veel plastic en papier in om. Dit komt omdat gemak voor de klant de hoogste prioriteit heeft. Dit wil ook zeggen dat als je een bakje yoghurt koopt dat je je geen zorgen hoeft te maken over een lepeltje - deze wordt ook in je plastic tasje gedaan.

Het mooie is wel dat als Japan besluit iets te doen - zoals recyclen, dat dit dan ook binnen een maand gebeurt en klaar voor gebruik is. Iedereen doet daar dan ook aan mee. Niet zoals in Nederland, waar het jaren duurt voordat een besluit ook daadwerkelijk wordt uitgevoerd... Het is gewoon een heel efficiënt en samenhorig land.

Matsuyama is trouwens weer een stuk mooier en schoner dan Beppu. Wel is het ook hier zo dat bij winkels of huizen elke vierkante meter nuttig gebruikt wordt, in de lengte of in de hoogte. Het komt erop neer dat overal winkels verstopt kunnen zijn - wat wel eens lastig is als je de borden niet kunt lezen.

Nu zijn we op weg naar Kyoto - naar zeggen de culturele hoofdstad van Japan.

We zijn benieuwd! (En uitgerust, die twee dagjes rustig aan hebben ons goed gedaan - al kreeg Wendy wel een beetje heimwee, haha).

Co.

---

Photos

Het kasteel
Weer die verdraaide kersenbloesems!

Kappa!
Overal zijn in Japan schattige wezentjes en afbeeldingen te vinden

Lekker eten
Hmmmmmm~!