Vliegen, Kuala Lumpur en weer vliegen.....

---

---

Eindelijk is het dan zover. De ouders van Esther brengen ons naar vliegveld Weeze toe waar we na een bakje koffie inchecken. Daarna gaan we door de security en moeten we nog 1 1/2 uur wachten voordat we aan boord van het Ryanair toestel kunnen welke bijna helemaal vol zit. Precies op tijd gaan we weg en na 50 minuten vliegen landen we al in Stansted. Daar gaan we door de douane, halen onze bagage op en eten we nog wat warms, want we moeten ruim 3 uur wachten voordat we weer opnieuw kunnen inchecken. Gelukkig kunnen we in lekkere stoelen zitten en ontmoeten we nog een Nederlander die ook naar Kuala Lumpur vliegt. Bij de incheckbalie op Stansted is het heel druk. Wij kunnen direct naar een aparte balie, omdat we op internet al hebben ingechecked (zo omzeilen we de wel hele lange rij!). Hierna gaan we gelijk door de security en kijken we wat rond in de verlaten terminal. Na twee uur wachten kunnen we eindelijk aan boord van het Air Mauritius toestel. Deze is door Air Asia gehuurd vanwege de late levering van een nieuwe. Aangezien ik nog niet met hen gevlogen heb is dat een leuke verrassing. Aan boord krijgen we twee keer te eten en gaan we vaak naar achteren om wat water te halen. Niet veel service, maar we hebben wel heel veel beenruimte, zoveel heb ik nog nooit gehad. De stewardessen zijn erg nors, maar de stewards aardig en maken vaak grapjes. Af en toe slapen we wat, maar het is toch een hele lange zit. We landen op tijd in Kuala Lumpur, allereerst de temperatuurcheck om te kijken of we niet ziek zijn (ze zijn erg gebrand op het tegengaan van de Mexicaanse griep in Azie, formulier invullen dat je geen symptomen hebt en verscheidene mondkapjes), daarna door de douane en halen de bagage weer op. Al snel staan we buiten de terminal te puffen, het is 30 graden en heel erg vochtig. We hebben een hotel op het vliegveld geboekt, omdat we een dag later weer doorvliegen naar China. De kamer is een klein hokje zoals je vaak in Frankrijk ook ziet, maar dat is niet erg omdat we er toch maar zijn om te slapen.

Na een wat korte nacht zijn we klaar om Kuala Lumpur te verkennen. Het is wederom warm, maar het begint al te wennen. Met een Shuttlebus vanaf het vliegveld komen we in het centrum van Kuala Lumpur. Ons plan is om de tv-zendmast van Kuala Lumpur op te gaan zodat we een mooi uitzicht over de stad hebben. Onderweg komen we een bord tegen wat aangeeft dat we ook via het 'Forrest in the City' kunnen lopen, dit blijkt een tropisch regenwoud midden in de stad te zijn. De eerste meters zijn zeer steil en in 30 graden beginnen we weer goed te zweten. Maar de klim wordt beloond want even verder zitten een stuk of vijf aapjes in een boom. Ze zijn bezig een vuilnisbak leeg te halen en te onderzoeken op iets eetbaars. De weg vervolgt over een houten hangbrug waarna we opeens aan de voet van de zendmast staan. Bij de kassa komen we de Nederlandse jongen tegen die we in Londen ontmoet hebben weer tegen (de wereld is soms erg klein), hij blijft een week in Kuala Lumpur en gaat dan naar Australie en Nieuw-Zeeland dus misschien komen we hem nog tegen. De mast is 421 meter hoog en behoort tot de vier hoogste van de wereld, het observatieplatform ligt echter op 276 meter maar geeft een mooi uitzicht over de stad. Het blijkt dat Kuala Lumpur een relatief groene stad is, op veel plaatsen zijn parken, bomen en begroeiing. Ook is de stad erg uitgestrekt want zelfs op het punt waar de eerste heuvels/bergen beginnen zijn nog hoge gebouwen te zien.

Beneden vervolgen we onze tocht door het bos en word ik (Esther) lek gestoken door een paar kleine mugjes ('s avonds tel ik 24 bulten op mijn benen...). Onze volgende stop zijn de Petronas-Towers, we hebben ze al vanaf de mast kunnen bewonderen maar van dichtbij zijn ze nog indrukwekkender. Met een beetje moeite krijgen we ze helemaal op de foto en we vermaken ons nog even met het kijken naar de pogingen van andere mensen om een leuke foto te maken. Naast de Towers is een grote Mall waar we een toetje kopen dat afkomstig is uit Nederland, het smaakte goed! Hierna terug naar het vliegveld waar we wat eten, de eerste Aziatische maaltijd wat goed smaakte, maar alleen snel afkoelde. In het hotel proberen we nog even wat te slapen, waarna we onze tas weer inpakken en naar het vliegveld gaan om onze volgende vlucht te nemen. Bestemming: Tianjin, China. Vertrektijd: 03.00uur (weer een nachtvlucht dus). Maar Robbert zal het hier weer overnemen, want dat is tenslotte zijn specialiteit.

Het inchecken duurde heel lang, de mevrouw achter de balie had beter naar bed kunnen gaan. Na ongeveer een kleine twee uur kunnen we eindelijk aan boord gaan van een gloednieuwe Airbus van Air Asia. Deze is pas een maand geleden afgeleverd. Het vliegtuig ruikt nog erg nieuw en we worden begroet door een zeer jonge (in tegenstelling tot de vaak Amerikaanse) crew. In beide gangpaden staan watervernevelaars aan, dat heb ik nog nooit gezien. De stoelindeling is wel even slikken, er staan bij Air Asia geen 8 maar 9 stoelen per rij, dus dat is zeer krap. De zeer lage ticketprijzen moeten natuurlijk ergens vandaan komen. Gelukkig gaat deze vlucht vrij snel voorbij, het is ook "maar" 6 uur vliegen. Wel worden we om het kwartier bestookt met zeer stinkende winden van een Chinese dame voor ons (voor hen is dat natuurlijk gewoon). Op tijd landen we in Tianjin waar we op een Chinees efficiente manier door de immigration worden geloodst. Al snel hebben we onze baggage, waarna we de bus naar het treinstation nemen. Dat blijkt een gigantisch gebouw te zijn, maar we vinden al snel een kaartjesautomaat en kunnen een half uur later al aan boord van de hogesnelheidstrein. We hebben business class stoelen genomen, wat achteraf een goede keuze blijkt te zijn. In 30 minuten brengt de trein ons voor 6.80 Euro met 325 km/u naar Peking toe.

Per metro en taxi zijn we al snel in het hotel. Daar worden we buiten begroet door een dame die ons naar de 11e verdieping brengt waar de lobby is. Een bell-boy brengt vervolgens onze baggage naar de kamer. Die is heel ruim en heeft geen raam, dat is gewoon in veel Chinese hotels. We rusten eerst wat uit van de vermoeiende reis en gaan daarna een hapje eten in de bekendste winkelstraat (Wangfujing) van Peking. Daarna wandelen we naar Tiananmen Square (Plein van de Hemelse Vrede), maar deze is afgezet wegens het hijsen van de vlag de volgende dag. Esther moet daar nog met een Chinese man op de foto. Net als twee jaar geleden staren de Pekinezen je overal aan alsof ze nog nooit een blanke gezien hebben. Blijkbaar zijn we zeer interessant. Zeer moe gaan we naar het hotel om wat slaap in te halen. De dag van vandaag komt een volgende keer wel aangezien dit al een lang verhaal is en we nodig richting bed moeten voor weer een nieuwe dag, ook de foto's zullen we de volgende keer uploaden.

---