HEYKELLER PARKI

---

GÜN 24 25 ŞUBAT PAZAR:

Kahvaltıdan sonra ,yeni bir semt olan Costanera’ya gitmeye karar verdim.

Orada yüksek bir binaya "Sky Costanera" demişler..

Tepesine çıkıp Santiago’yu çepeçevre görmek mümkünmüş..

Metroya binip oraya vardım..

Bu arada söylemesi ayıp, İspanyolcam bayağı düzeldi ve gelişti artık turist İspanyolcası aşamasını geçtim.

Yeni öğrendiğim kelimeleri de kullanabiliyorum..

Devasa bir kule yapmışlar..Girişi bizim para ile 100 lira imiş..

Ben, bunu bir türlü anlayamıyorum..

Yapmadığım iş değil ama yüksek bir binanın tepesinden, Santiago seyri bana göre bu para yapmaz..

Bu projeyi desteklemiyorum..

Bu kulenin altı, şehirleşme aşaması kurallarına göre, elbette AVM olmuş..

Pahalı bir AVM ye benziyor..Saatime baktırdım..Sağ olsunlar para almadılar.

Telefonumun alt satırı çalışmıyor dolayısıyla internete giremiyorum.

Baktırayım dedim..Bakan delikanlı “çok eski “ dedi..”Kömürle çalışıyor” dedim..

Gülüşüyoruz..

Diğer çalışanlara gururla benim külüstürü gösteriyor...


Gitmiş ..

Yenisi ellerinizden öper..

Oradan yürüyerek yönümü buldum ve “Parque de las Esculturas” (Heykeller parkı) denilen yere geldim.

Onların nehir dedikleri derenin, kenarına, devasa bir alana kurulmuş bir park .

Buraya bir takım sanatçıların heykellerini serpiştirmişler.

Gezmeye doyamayacağınız bir yere dönüşmüş..

Kesinlikle söylüyorum, heykeli olmayan şehrin, şehir olabilmesi için, bin fırın ekmek yemesi gerek..

Çok keyiflendim ..

Bugün bazı yolları trafiğe kapamışlar..Bisiklet ve kaykaycılara, patencilere açık ..

Koşanlar yürüyenler..her yaştan insan, keyifli bir ortamda günlerini temiz havada, parklarda geçiriyor..

Bayılıyorum bu Santiago ‘ya ..

Mangal falan yok..yelpazeler sallanmıyor…

Çizgili pijamalarla etrafta dolaşanlar yok ..

eğlenen çocukları azarlayan yok..

Donlarıyla derelere girenler yok…

Uzay üssü gibi bir yer adeta...

Alooo sesim geliyor mu Istanbul ?

17 milyonsun ama bilesin ki köy bile değilsin..bana göre mezra …mezra

Konunun dışı sizi, içi beni yakar..

İstemeyerek ayrıldım ve metroya binerek “Santa Lucia” denilen yere vardım.

Hatırlayacaksınız Santa Lucia, tarihte kentin kurulduğu nokta .

Burası tuhaf bir yer …zira şehir düzlüğünün ortasında manasız bir tepe veya yükselti..

Bugünkü hali ile burası bir park haline getirilmiş..

Kapıdan girerken, kimliğini soruyorlar ..

Türk olduğumu öğrenince, görevli çok neşelendi ..iltifatlar alıyorum...


Bizleri hala seven insanların olması hoşuma gitti..

Park çok güzel düzenlenmiş…. kat kat yükseliyor, ben çok zorlanmadan tepeye kadar çıktım..

Quito ve La Paz antremanlarını yaşamış adamım 100 metre 200 metre bize ne yazar ?

Şehir, adeta bu tepeyi kuşatmış ,ne var ki, etraftaki yüksek konutlar neredeyse bu güzel dinlence yerini yutacak hale gelmiş..

Geziden sonra, yol seviyesine indiğimde, sıcaklık indiğim tepeye oranla çok arttı.

Asfaltın ısıyı yükseltme etkisine, çok kısa sürede tanık oluyorsunuz..

Yakınlardaki bir Subway’de kendimi doyurduktan sonra otele döndüm..

Akşam üstü, güneşin gücü azalınca, kafama koyduğum lokantayı bulmak üzere yola çıktım..

Boşuna dememişler ..çok bilen çok yanılır diye …

Doğru yöne gittiğimi düşünürken, madara olduğumu ve tam aksi istikamete gittiğimi anlıyorum..

Abi bu güney yarım kürede ,yerleşik bilgilerini unutacaksın...


Devam ettim ve koskoca parkı çepeçevre dolaşarak aynı yere geldim.

Bravo doğrusu…

Bu akşam iyi bir et restoranına gitmeye karar vermiştim..

Bu park turu beni yordu ..kısmet değilmiş diyerek, “Lider” adlı süpermarketten kendime güzel bir nevale düzdüm..

Otelde biramı yudumlarken, TV da bizim diziler dahil bir şeyler izleyerek geceyi noktaladım..

Günün Görselleri aşağıda :

---