Dag 5: Hallo Slovenië?

---

Redelijk op tijd uit bed, want we hebben een lange rit voor de boeg!

Tijdens het douchen vond ik op de wasbak dezelfde tandpasta en tandenborstel als de mijne, dus ik dacht dat ik deze vergeten was gisteren. Maar nee, want Rick iets vergeten? Ik kan me de laatste keer niet herinneren dat ik iets vergat J

Als bij toeval was het gewoon exact hetzelfde setje als ik bij had, dus dat was even vreemd.



Snel ontbijten, tent opvouwen en dan de auto in richting Slovenië.

Onderweg nog een paar Italiaanse zotten op de weg. (Herinner de suggestieverkeersregels voor deze mensen) en eenmaal in Slovenië aangekomen, naar Lipica en de Skocjan Caves!

Dachten we … J



De weg die onze gps ons instuurde was een zandweggetje door een bos.

Dit gingen we dus niet doen J

Dan een andere route en andere gps (we hebben er 4 bij!): wegenwerken …

Zucht!

Dan nog wat rondgereden en dat was dan weer te ver.

Zucht!

Dan maar verder naar de eindbestemming.

Het was toch al laat.



Onderweg tijdens onze eerste tussenstop in Slovenië aan een parking, vonden Kathleen en Thomas borstels, voor het raam van de auto te wassen.

Ongelooflijk hoe blij ze daarmee waren.

Ge zou ze bijna een euro geven zoals die bedelaars aan de stoplichten met hun ruitenwasgrief. J

Maar nu konden we wel terug deftig zien door de voorruit! J

Het bewijs van de massamoord aan insecten was vernietigd! J



We passeerden een prachtige bergketen (De Sloveense Alpen) en zagen de Socarivier makkelijk een uur lang terwijl we erlangs zigzagden. (zeer mooi!)

Het water stond wel heel laag.

Als we daar morgen in moesten gaan raften, dan kwam het niet goed, dachten we.

Hoe verder we reden, hoe lager het water.

Ach ja, afwachten tot morgen.



Aangekomen op onze camping voelden we het verschil in temperatuur.

Tegenover gisteren in het zwoele Venetië was de temperatuur bijna 10 graden minder (de bergen hé!).

Tijdens het klaarmaken van het eten (fajita’s) kregen we het wat benauwd (het gevoel, niet de warmte helaas).

Als wij morgen in deze koude moeten gaan raften, dan overleven we deze trip niet! J

Water laag, temperatuur laag, motivatie dus ook laag.

“Hopelijk kunnen we niet gaan raften.” En “ik moet zelfs mijn voorschot niet terug dan!” kwamen als bange kreten uit onze bibberende lippen J



’s Avonds nog genieten van een lekker warme kop chocomelk met sterrenchocoladekoekjes en nog even een leuk spel spelen en dan met al onze dekentjes en knikkende knieën van de kou onze tent in.



Morgen raften … Brrrr!

---