Dag 12 en 13: Vikingen en staafkerken

---

Dag 12: Het Bokrijk van de Vikingen!

woensdag 15 juni 2022



Vannacht werd het pas echt duidelijk hoe licht het hier blijft.

De eerste foto’s zijn genomen om 1u45 ’s nachts.



vandaag ontwaakten we weer in onze hut.

En we doen dit heel erg op ons gemak.

We speelden nog wat met Nore op bed voor we aan onze dagtaken beginnen.

Schaterlachen doet ze!

we staan rustig op, ontbijten en bij de ontbijttafel bekijken we eens wat de tickets kosten.

Dat viel nog best mee, voor Noorse standaarden toch.



Dus wijle weg om terug in de tijd te stappen.

Karen wist nog niet zo goed wat te verwachten en toen ze binnenkwam zei ze spontaan:

“Ah, zoals Bokrijk!”

Ja lief, het Bokrijk van de Vikingen … 😊



We volgden een geleide tour en de medewerkers waren allemaal historisch correct gekleed.

We leerden waarom vikingschepen de beste waren van die tijd en nog veel meer over het leven van deze tot de verbeelding sprekende krijgers.

Als ze niet west en noord-Europa aan het binnenvallen waren (en zelfs Amerika, groenland en Ijsland als eerste ontdekten), zijn het eigenlijk gewone mensen van toen.

Handelslieden, boeren, vissers.



vrouwen hadden hier ook meer rechten (maar niet veel meer) dan vrouwen in andere delen van de wereld.



Soit, we kregen ook uitleggen over de Noorse goden en kregen de kans om te bijlwerpen, boogschieten en verschillende andere spelletjes te doen.

Dat was wel leuk.

Bijlwerpen wil ik al heel lang eens doen en na 2 missers, waren degene erna steeds raak. Dat ging me goed af.

Boogschieten was dan weer voor Karen. Haar eerste schot was recht tussen de ogen van het everzwijn.

Om schrik van te krijgen.

En Nore het personeel maar charmeren met haar lieve lach! 😊



We kuierden nog wat rond, babbelden wat met de jarl van het dorp (de leider) en namen nog wat foto’s.

Heel erg de moeite!



De rest van de dag besteedden we in onze hut.

We sliepen wat bij, speelden met Nore en ik keek nog wat series terwijl mijn 2 dames al diep in dromenland waren.



Slaapwel!





Dag 13: Rijden en staafkerk!

donderdag 16 juni 2022



We gingen vandaag op tijd vertrekken, maar gezien deze douches niet getimed waren, heb ik er ten volle van genoten. 😊

het tempo van gisteren was wat blijven plakken, maar we moesten nog 3,5 uur rijden vandaag, dus veel tijd om te semmelen was er niet.



We reden weer langs enkele prachtige watervallen en al gauw kwamen we via de mist in een meer winters landschap.

De mist maakte het allemaal nog mysterieuzer.

Niet moeilijk dat mensen hier geloven dat er trollen in de bergen wonen. Er zou er elk moment eentje tevoorschijn kunnen springen.



Zelfs als je rijdt, kom je hier zowat alle seizoenen en weersomstandigheden tegen.

Zo goed als van het ene op het andere moment, daal je een 100-tal meter en zit je in een heel ander landschap.

Onze tussenstop was Hopperstad, meer bepaald zijn staafkerk.

Het was de eerste die we gingen bekijken en de kerk in de omgeving alleen was al enorm indrukwekkend.

We betaalden ook de inkomprijs om eens een kijkje binnen te gaan nemen.

Veel geld voor wat het was. De buitenkant was in elk geval enorm knap.



We waren nog net op tijd om onze oversteek met de ferry te halen.

De weg was al gesloten, maar een schipper wenkte ons nog toe.

Doordat we er later opwaren en naar de 2e stop moesten, werden we gezegd bij de eerste stop er even af te rijden en er zo weer op.

Vreemd en we begrepen het niet helemaal, maar we deden het maar.



Zo kwamen we gelukkig wel weer op de juiste weg 😊



We reden nog langs prachtige meren en fjorden om zo al redelijk laat aan te komen op onze tussenstopcamping.

Deze lag tussen een meer en de rivier en was volledig gefocust op vissers.

De receptie hing vol hengels en ander vismateriaal en foto’s van gasten die grote vissen gevangen hadden.



De eigenaar was een joviale senior niet vies van een mopje. (wifi? internet? dat ken ik niet? Om dan in lachen uit te barsten en me dan de code te geven)

Een heel aimabele mens waar ik nog even een praatje mee sloeg.

Helemaal gepassioneerd door de visvangst en hij legde me in geuren en kleuren uit welke wedstrijden er hier waren en welke gasten er wanneer komen en wanneer ze welke vis gevangen hadden.

Echt geweldig die passie, maar wij hadden nog een tent op te zetten en eten te maken 😊

Vissen stond al langer op mijn bucketlist en spijtig dat ik het hier niet kon doen wegens tijdsgebrek.

Ach ja, vissen genoeg in de zee zeker? 😊



de locatie was in elk geval prachtig.

We waren weer helemaal doorweekt, want ook nu regende het weer pijpenstelen.

We maakten Fajita’s klaar in de goed uitgeruste keuken om dan op tijd te gaan slapen.



Nore is trouwens echt een plezier om mee op reis te hebben.

Als we rijden hoor je ze bijna niet en slaapt ze of speelt ze wat op zichzelf.

Soms vergeet ze zelfs dat ze honger heeft of een pamperwissel nodig heeft.

dan kijken we op onze klok en zien we dat het al soms meer dan 5 uur geleden is.

Om dan natuurlijk alles goed binnen te smikkelen.

Wat een droombaby!

ook slaapt ze hier volledig door (of maakt ze pas lawaai op een menselijk uur), dus dat is echt iets om trots op te zijn!

Topkind!



Voila, Dat wou ik even gezegd!

Tot morgen!

---