Dag 7, 8 en 9: Dag Lipnomeer, Hallo Praag!

---

Dag 7: 20 juli

Onze laatste dag aan het Lipnomeer! Jammer van het weer, want het is eigenlijk best koud. We doen de kinderen voor de eerste keer hier dus lange kleren aan. Omdat we beseffen dat het prachtige uitzicht dat we hier hebben, niet aanwezig zal zijn in het Reuzengebergte, besluiten we om nog een dagje hier te genieten. De kinderen houden elkaar wat bezig en we trekken nog leuke foto's van hen samen en apart. Kijk zelf maar!

Terwijl ze een middagdutje doen, pak ik al een deel in, want onze tent is een klein stort na deze week. Alle vuile was al samen in een zak en de grote zak al zo goed als mogelijk inpakken. Verder nog wat genieten van een boek en het uitzicht. 's Middags gaan we een pizza en patatjes eten in het restaurant. Ook Berre proefde een beetje patatjes en vond het heel lekker! En Nore deelde maar wat graag met haar broer! We passeerden in het heengaan al langs de speeltuin, maar gelukkig kwam eten nog net op de eerste plaats boven spelen. Weliswaar met de belofte dat ze na het eten nog op de speeltuin mocht. Zo gezegd, zo gedaan: ons Nore nog in de speeltuin. De kinderanimatie was nog bezig en ze waren aan het knutselen. Onze held op sokken ging eens in het deurgat kijken. Ze zag kleurtjes staan en wilde uiteraard ook wat kleuren. Omdat ze niet alleen naar binnen durfde, ging ik mee. De animatrice was fluokleurtjes aan het schminken bij de kindjes. Nore mocht ook geschminkt worden, maar vond dat niet zo leuk. Wat een geluk was het een lieve animatrice en mocht Nore zelf het penseel vasthouden en mama en papa een beetje beschilderen. Dat vond ze wel heel leuk!

We hadden geluk: de zon begon al goed te schijnen en van de koude van deze ochtend was nog weinig te merken. Terug naar de tent en Nore speelde met haar bal. Ze gooit soms nogal enthousiast en dan rolt haar bal naar beneden richting het water. Zij erachteraan! Wij bleven kijken, want zagen de bal in het water rollen. We zeiden tegen elkaar: wat gaat ze nu doen? De voorspelling van Rick: eens kijken naar de bal, dan kijken naar ons en mama of papa roepen om de bal te nemen. Mijn voorspelling: achter de bal aan lopen in het water (met haar kleren aan). Wie kreeg er gelijk of besliste Nore om voor een derde mogelijkheid te gaan? Ik kreeg gelijk! Nore liep met haar kleren aan het water in! En ze vond het geweldig! Ik ben dan maar even haar kleren gaan uitdoen en Rick bleef bij haar om met de bal te spelen. Omdat Rick nog niet had gezwommen deze week, stelde ik voor dat hij zijn zwembroek ging aandoen en toch nog even in het water ging. Zo gezegd, zo gedaan: Rick ging zich omkleden en speelde met Nore in het water. Ik ging even bij Berre kijken, die intussen wakker was van zijn dutje. Propere pamper aan en hij ging spelen op de speelmat. Ik deed ook snel mijn badpak aan en ging mee met Nore en Rick spelen. Zalig om het meer zo dicht bij de tent te hebben, want zo konden we Berre met een half oor in de gaten houden.

Na het zwemmen aten Rick en Nore nog van wat nootjes. We genoten nog van de laatste zonnestralen en maakten Nore en Berre klaar om te gaan slapen. We zagen nog een mooie zonsondergang en speelden nog een spelletje. Dan was het tijd om voor de laatste keer op onze luchtmatras te kruipen.



Dag 8: 21 juli

Vanochtend hebben we een wekker gezet. Terwijl Rick voor de kinderen zorgde, begon ik als een zot alles in te laden. Omdat de tent het grootste en zwaarste is, moet die als eerste in de koffer. Lastig, want voordat we die kunnen opplooien, moet eerst alles eruit zijn. Wat een geluk hielp Nore goed mee. Het is te zeggen, tot ze in de gaten had dat de auto open was en daar al schatten te vinden waren. Als Nore stilletjes is, is ze meestal kattenkwaad aan het uithalen. Dat was nu niet anders. Ik legde dekentjes tussen de 2 kinderstoelen en zag Rick zijn hospitalisatieverzekeringskaart liggen. Verbaasd vroeg ik aan hem: wat doet die hier? En toen keken we op de voorzetel: Nore had Rick zijn portemonnee gevonden en alles eruit gehaald. En dan bedoel ik echt alles: kaarten, briefjes, geld, ... Het geld had ze mooi in de bekerhouder gepropt. Het is een kadeeke! Onthouden voor volgende keer: dingen waar Nore niet aan mag komen, moeten in het handschoenkastje, want dat krijgt ze (nog) niet open.

Na wat puzzelen ging alles in de auto, hoera! Koffer toe, of ook niet. Het automatisch systeem weigerde toe te gaan. Lichte paniek bij mij, want ik zag niet hoe we het nog anders konden doen. Een hulptelefoontje later, deden we de koffer niet automatisch, maar handmatig toe en lukte het wel, oef! Rond 11 uur waren we klaar om naar Praag te rijden. Nog even uitchecken en wijle weg. Na een uurtje stopten we om te tanken en een korte stop, want Berre was (terecht) van zijn tak aan het maken. Hij had ocharme al 5 uur geen eten meer gehad. In onze verdediging, hij was pas 5 minuten ervoor beginnen vragen acher eten. En als Berre eet, wil Nore ook eten, dus voor haar hadden we sandwiches met kaas. Nore speelde nog even in de speeltuin en we reden verder. De GPS stuurde ons heel gek, niet via de autostrade. Na het even na te kijken, merkten we dat het vignet voor Tsjechië uit stond. Hierdoor dacht de GPS dat we dit niet hadden, en stuurde hij ons via omwegen. We vinkten het aan, en onze reistijd werd serieus ingekort.

Uiteindelijk kwamen we rond 15 uur aan in Praag. Rick manouvreerde door heel smalle straatjes en we zochten ons hotel. Ik ging naar binnen om kennis te maken met een heel enthousiaste hoteleigenaar, die niet echt uit zijn woorden kwam. Hij kwam dan maar mee naar 'the man in the car' om alles uit te leggen, want die vrouwen snappen er niks van. Ik op mijn tenen getrapt natuurlijk. Ach ja, niet aan ons hart laten komen, auto parkeren en alles wat we nodig hebben uitladen. Terug naar mijn vriend om ons in te checken en voor alle zekerheid Rick maar het woord laten doen. We brachten ons gerief naar onze kamer, excuseer studio. We hadden 2 kamers voor ons en beide waren echt heel groot. Er stond voor ons Nore ook een kinderbedje klaar, al hadden we dat niet gevraagd. Ze hadden naar de leeftijd van de kindjes gezien en er eentje voorzien. De man had vlak ervoor al gezegd dat ze dat gedaan hadden, met de mededeling dat Berre tussen ons kon slapen. Gelukkig hadden we voor hem toch ook zijn tentje mee. We maakten ons klaar om nog wat sfeer in Praag te gaan opsnuiven.

- toevoeging van Rick: De man was een chaotische en weinig geduldige oude man en even koppig als Karen. Voelde al waar ik naartoe ga? Karen het geduld ni om duidelijk en gestructureerd uit te leggen wa de bedoeling was en hij het geduld ni om te wachten tot Karen alles kon uitleggen en begreep. Gelukkig heb ik veel ervaring met zulke koppige ongeduldige mensen en kon ik de situatie redden. Lastig toch als 2 dezelfde karakters elkaar tegenkomen!? :D Komt nog is bovenop dat Karen heel gestructureerd is en hij heel chaotisch was. En als er iemand iets van chaos kent, ben ik het wel! 😊 Ik had direct ne klik met die mens (zijnde, gewoon laten praten, af en toe is ja knikken, veel bedanken voor de moeite en achteraf gewoon zelf uitvogelen 😉 ) waardoor de stress onttrokken werd uit de situatie! 😊 Héhé, crisis averted! -

We vertrokken steil omhoog richting de Praagse Burcht. Onderweg kwamen we nog een chocoladewinkel tegen, waar we uiteraard even naar binnen gingen. We mochten proeven en de uitbaatster vroeg of Nore ook iets mocht proeven: bosbessen met chocolade rond. Eerst wilde ze het niet aannemen, maar toen ik het gaf, ging het snel haar mondje in. 2 seconden later: NOG. Duidelijk goedgekeurd en een dochter van haar moeder 😊. Ze kreeg er nog een met de mededeling er goed van te genieten, want we maken er geen gewoonte van om chocolade te geven. Ik proefde natuurlijk ook wat en kocht een doosje met de bosbessensmaak voor thuis. Nore wilde ook wat stappen en trotseerde de steile weg tot aan de Burcht. We hadden een prachtig uitzicht over Praag! We keken naar de wachters bij de burcht. Als we hier op het uur zouden passeren, konden we de wissel mee pikken, maar dat was nu niet het geval. Rick keek op de kaart naar waar we nu gingen, want we hadden op voorhand wat punten geprikt die we zeker wilden doen.

Omdat het al aan de late kant was, gingen we via de trap richting de Karluv Most (Karelsbrug). Aan de andere kant ligt de Oude Stad en ook het bierrestaurant waar Rick graag wilde gaan eten. Hij had op voorhand gemaild om te reserveren, maar geen antwoord gekregen, dus het was op goed geluk. De mail was niet doorgekomen, maar we hadden geluk, want ze hadden nog ruimte genoeg voor 3 eters en een baby. Rick had het restaurant goed gekozen! Enorm vriendelijke bediening en echt kindvriendelijk! We kregen de kaart, samen met een A4-papier met het kindermenu. Op de achterkant stond een tekening en we kregen er ook kleurtjes bij. Nore gelukkig, want ze kon weer kleuren! Rick bestelde een typisch Tsjechisch gerecht: Pork knuckle en ik ging voor een vleesbrochette. Nore haar geluk kon niet op, want op het kindermenu stond gefrituurde kaas met frietjes. De foto's spreken voor zich.

Nadat we onze buikjes helemaal rond hadden gegeten, Berre ook, wandelden we terug richting ons hotel. Nore had energie voor 10 en liep over de brug heen en weer. Ze vond het geweldig! Zeker toen ze de pet van Rick kreeg. Ook de mensen rondom ons lachten bij het zien van zo'n gelukkig kind. Dan was ik toch een hele trotse mama hoor! (Altijd eigenlijk, maar nu een tikkeltje meer.) Op de brug staan verschillende standbeelden, waaronder een van een heilige met aan zijn voeten een hondje. Het verhaal gaat dat je dat moet aanraken, want dan kom je nog eens terug in Praag. In het heengaan stonden hier 3 gegidste groepen rond, maar nu stond er niemand. Rick en Nore hebben allebei de hond geaaid. Dat wordt dan binnen een paar jaar een vader-dochter-trip naar Praag he 😉. Aangekomen in ons hotel wilde Nore nog graag douchen. Omdat ik mij toch ook wou verfrissen doken wij nog samen de douche in. Daar merkte ik dat Nore af en toe 2-woord-zinnetjes gebruikt (nu bijvoorbeeld mama ouchen). Nadien legden we onze kindjes in bed. Ook bij ons duurde het niet lang voor we sliepen.



Dag 9: 22 juli

Na een goede nachtrust genoten onze kinderen nog wat van elkaars gezelschap en gaven knuffels en kusjes in bed. Geen idee wie van beide er het meeste plezier aan had, ze schaterden allebei. Nadien maakten we ons klaar om te gaan ontbijten. De enthousiaste man van gisteren was er weer, maar vandaag was hij iets kalmer. We kregen een vers gemaakt spiegelei met worstjes bij. Nore vroeg (uiteraard) een boterham met kaas, maar deze keer vond ze de kaas niet zo lekker. Ik snapte het, want hij zag er echt niet smakelijk uit (en Rick vond dat ook). Ze genoot wel van yoghurt met granola. Zo hard dat heel haar t-shirt en broek vol hingen. Dan maar terug de t-shirt van de vorige dag aan. Ook Berre had ik vlak ervoor al moeten omkleden in de kleren van de vorige dag na een wel heel goed gevulde kakapamper. Na het ontbijt pakten we al ons gerief in en brachten we het naar de auto. Die stond vlakbij geparkeerd op een betalende parking, maar we mochten hem nog laten staan terwijl we opnieuw Praag in trokken. Omdat ik gisteren wat last had van de rugzak, besloten we de verdeling vandaag anders te doen. Rick droeg de rugzak en ik Berre vooraan en Nore op mijn rug. (toevoeging van Rick: Waardoor het leek of ik was de smeerlap die zijn vrouw met het meeste gewicht liet lopen. De blikken onderweg zeiden genoeg. Maar natuurlijk wisten die niet wat voor en sterke, stoere vrouw ik heb! Toch lichtjes genant 😊 )

Deze keer ontdekten we de Oude Stad. We wandelden terug over de Karluv Most en gingen al snel een zijstraat in, weg van de drukte. Eerst zochten we een kunstwerk: 'The Hanging Man'. Plots zei Rick: ik heb het gevonden. Ik zag het nog niet direct, maar hij had een streepje voor, want hij had het opzoekwerk gedaan. Bleek dat het kunstwerk aan het dak van een huis hing (en dus boven ooghoogte). Wel knap om te zien. Nadien wandelden we verder naar een plaatselijk marktje. Hier waren een paar kramen met groenten en fruit, maar vooral met heel veel souveniers, het ene al duurder dan het andere.
Volgende stop op onze wandeling: het cinemacomplex van Praag, vooral omdat er een kunstwerk was, maar toch ook omdat de bordspelwinkel zich er bevond. Het kunstwerk was een hangend paard. Dat vond Nore geweldig! Heel de tijd: PAAJD en maar wijzen! We hebben ons daar ook even op de trappen gezet om uit te rusten. Vanaf hier heeft Rick onzen Berre gedragen, samen met de rugzak en ik ons Nore. Nadien ging Rick wat rondkijken in de bordspelwinkel en moest ik 100 keer tegen Nore zeggen dat ze ergens moest afblijven. Ik ging dan maar met haar naar buiten zodat ze nog wat kon rondlopen. Omdat veel spellen in het Tsjechisch waren, is Rick volgens mij voor de eerste keer in zijn leven een bordspelwinkel buiten gekomen met lege handen.

We zetten onze tocht verder naar de winkelstraat van Praag. Daar zei Rick plots: wow, ze hebben hier een Hamley's. Ik wist niet over wat hij het had. Blijkbaar een gigantisch grote winkel in Londen. Lief, daar moeten we naar binnen! Met die woorden ging ik achter mijn derde kind aan naar binnen. Glunderend op de foto met Iron Man en de Hulk en nee, ik heb het niet over Nore. Ik moet toegeven, het was de moeite, een paardenmolen midden in de winkel. In mijn oor hoorde ik: paajd, titten. Ik vond een ritje te veel kosten, dus we gingen verder naar boven (want ook daar was een deel winkel). Daar konden we Nore wel laten rondlopen, want er was een grote waterbak met speelgoed in waar ze mee kon spelen. Dat vond ze geweldig! Tijderwijl had ik tijd om Berre een flesje te geven, zodat hij ook gelukkig bleef. Nadat we onze ogen goed de kost hadden gegeven, wandelden we verder om nog wat cultuur in Praag te zien, zoals de kruidtoren. Vroeger werd hier het buskruit opgeslagen en was dit een van de toegangswegen naar de stad. We waren tegen elkaar aan het zeggen dat het een mooi gebouw was, toen er plots een jonge gast zich omdraaide en vroeg: 'Belgen?' Hij wou weten waar het veilig was om geld af te halen, want hij wilde niet in 't zak gezet worden. Wij zeiden dat we het gewoon aan een bankautomaat deden en hij ging dat dan ook doen. We vonden allebei dat hij nogal high leek. Hij zal de avond ervoor een leuk feestje hebben gehad. We wilden op onze kaart kijken naar waar we moesten, tot we plots muziek hoorden. Er kwam een parade langs. Niet goed wetend van wat het zou zijn, bleven we even staan. Het was een stoet voor een of andere Chinese religie en het had met verdraagzaamheid te maken. Wij keken vooral naar de draken die door mensen werden bediend. Kijk maar op de foto wat ik bedoel.

In het straatje zag ik een souvenierswinkel met heel veel magneten, dus ik zocht er een mooie uit voor thuis. Rick ging al naar de speelgoedwinkel met authentieke marionetten en houten speelgoed aan de overkant. Nore gaf haar ogen goed de kost en kwam zo goed als nergens aan (nadat ik had uitgelegd dat we kijken met onze ogen en nergens aankomen met onze handen). Ze moest en zou ook alleen van de trap komen. En of ze trots was toen ze beneden was. Terwijl Rick daar nog rond keek, keken Nore en ik naar marionetten van verschillende dieren. De verkoopster kwam vragen naar welk dier Nore vooral keek en ze nam de aap (of paap zoals Nore zegt). Nore mocht ook eens proberen, maar de marionet was bijna even groot als haar, dus het lukte niet goed. We hadden nadien wel nood om even ergens te gaan zitten en Nore had honger (of goesting in passa). We gingen op het terras van de Irish pub zitten en bestelden voor ons een homemade limonade en voor Nore pasta met spinazie. Nog voor haar bord er was kreeg ze al een kleine crisis omdat ze moe was. Niets hielp, ze wou geen pasta meer eten (en wij ook niet, lastig) en ik ben met haar gaan wandelen. Uiteindelijk hebben Rick en ik de pasta opgegeten, heb ik Nore even in de draagzak bij mij gedragen en heeft ze een korte powernap gedaan. Laatste stop op onze wandeling in Praag: de astronomische klok. Heel imposant en knap om te zien. Kleine anekdote: volgens de verhalen zou de horlogemaker die voor het mechanisme heeft gezorgd achteraf blind gemaakt zijn door de regering zodat hij diezelfde klok nergens meer kon namaken en dat deze uniek is.

Omdat we nog naar het Reuzengebergte zouden doorrijden, wandelden we terug richting de auto. Ik had al van de dag ervoor zin in een typisch Tsjechisch tussendoortje: een Tredelnik, dus daar wou ik nog naar op zoek. We passeerden nog eerst een snoepwinkel en daar kocht Rick nog wat goestingskes voor hem. Iets verderop trakteerden we onszelf dan op een Tredelnik, voor mij een met alles erop en eraan. Nog een laatste keer over de Karluv Most en een blik op de Praagse Burcht en naar de auto. Voor we vertrokken Berre nog een flesje geven (zodat we niet na 10 minuten al moesten stoppen) en Nore nog een banaan. We wilden de parking afrijden, maar ons ticketje werkte niet. Even gaan horen bij de bewaker. Hij was niet het scherpste mes in de schuif en bleef zeggen dat de uitgang aan de andere kant was. Ja, dat wisten we, maar de slagboom wou niet open. Toen hij het doorhad, zei hij: ik zal hem handmatig opendoen. We bedankten hem en gingen door. Omdat we in het hotel het ticketje hadden gekregen, hebben we dus gratis geparkeerd, lucky we!

(toevoeging van Rick: misschien zit hier iets in het water of de pivo waarom al die Tsjechen zo ongeduldig zijn en niet willen luisteren! 😊 )

Op naar het Reuzengebergte! We wisten dat we de dag erna een rustdag wilden houden, maar moesten eigenlijk nog langs de winkel. De Kaufland van Trutnov lag ongeveer op onze route naar het huisje. We hebben beslist om dan daar nog eerst te stoppen en eten voor een paar dagen in te slagen. Wederom gigantisch, dus tegen dat we er alles hadden gevonden en buiten waren, was het een uur later. Het laatste stuk (gelukkig nog maar 20 minuutjes) hebben we in de schemer en het donker gereden. Na ons huisje te hebben gevonden, hebben we de kindjes snel in bed gelegd, want het was al 21u30. Wij hebben nadien de auto nog uitgeladen. We hoorden onze buren (waarmee we een oprit delen) thuiskomen en het waren nogal luidruchtige Nederlanders. We hoopten maar dat ze niet van plan waren om veel lawaai en feestjes te maken. Ik kroop nadien ook snel mijn bed in en Rick heeft nog wat Youtube gekeken.

---