VAKANTIE 2013 GREEN CIRCLE COSTA RICA 3

---

Woensdag 16-10-2013 Vakantiedag 10




De dag wordt weer begonnen met vroeg buiten zitten om de natuur te zien ontwaken. Alleen de brulapen laten zich vanmorgen niet horen. De dag begint wat bewolkt en de zon laat zich wat waterig zien. Lopend richting restaurant zien we de krokodil uit de lagune net onder een wateroverloop liggen alsof hij een douche neemt. Grappig!

Wij zitten eerst maar weer eens wat vogels te kijken bij het restaurant, maar vandaag niet alleen vogels ook een eekhoorn en een Pizote (neusbeer) proberen wat lekkers mee te snaaien. Er worden elke ochtend bananen in een boom gehangen vlak bij het terras om wat vogels te lokken. We zien vandaag weer 2 soorten toekans, chacalaca's en er laat zich zelfs een havik zien hoog boven in een boom.

Daarna een ontbijtje en nog maar eens vogels kijken. We gaan vandaag weer verder naar ons volgende adres, maar we doen rustig aan. Dit plekje is eigenlijk te mooi om te verlaten! Voor we vertrekken hebben we nog iets belangrijks te doen, we gaan nog een boom planten, om mede dit gebied overnieuw te beplanten met bomen. De ene boom(pje) is een jonge stek van de amandelboom. Deze zijn erg belangrijk voor het voortbestaan van de groene macaw (ara). Deze leven van de amandelen. De amandelbomen worden hier trouwens giga woudreuzen vergeleken bij de lage amandelbomen die wij kennen.

En zo'n jonge stek kan al in een paar jaar tot een hele grote boom uitgroeien!

De andere is een ............boom, deze is wat groter en wordt eigenlijk herplant. Hij komt bij de oever van de rivier, om erosie tegen te gaan en is meteen een plek voor de grote leguanen die zoeken daar hun " woonplaats". Bovendien de zaden vallen in de rivier , spoelen aan en zorgen zo voor hetzelfde verderop langs de rivier.

Ja, dan afscheid nemen en op weg naar de omgeving van de Arenal vulkaan. Een stuk dezelfde -onverharde-weg terug en dan richting van de vulkaanketens. We maken een klein ommetje langs Muelle omdat daar een restaurantje is waar heel veel van die grote leguanen in de bomen er omheen zitten. Maar als we uitstappen ontdekken we dat we een lek band hebben en volgt er het nodige getob om de band te verwisselen.

Gelukkig krijgen we hulp van 2 Tico's, de ene helpt met de band, de andere leent zijn hydraulische krik, we staan namelijk net in een uitholling in de weg. Toch gelukt en na een korte blik op de leguanen gaan we toch maar weer verder! In La Fortuna stoppen we bij het verhuurbedrijf en wordt de band gerepareerd.

Hierna is het nog 20 minuten over de asfaltweg en nog een 1/2 uur hobbelen over een onverharde weg om Rancho Margot te bereiken. We hebben een geweldig gezicht op de vulkaan en Lake Arenal. (We waren al 2 keer eerder hier en hebben de vulkaan eigenlijk vooral in de wolken gezien en slechts 1 keer wat lava naar beneden zien komen op een lagere helling) De vulkaan vertoont de laatste paar jaar geen activiteit meer.

Rancho Margot is een voormalig veebedrijf in de omgeving van de Arenal vulkaan. Het is een bedrijf die is overgenomen door een man uit Chili met Duitse ouders, die een chemiebedrijf heeft gehad in Nederland. Hij is begonnen om de ranch weer meer natuurlijk te maken en start steeds verdere projecten om zo duurzaam mogelijk het bedrijf te runnen en ecotoerisme te stimuleren. Morgen hebben we een rondleiding om zoveel mogelijk erover te weten te komen.

Na het inchecken rijden we met een electrisch karretje mee naar onze lodge, helemaal bovenaan vanwege het mooie uitzicht, wel een hele klim!

Nadat we ons geïnstalleerd hebben, gaan we naar de bar om wat te internetten. Daarna is het diner: in een buffetvorm met groente, fruit, vlees allemaal hier gekweekt/ eigen varkens en koeien. Het is wel weer wennen na de stilte van Maquenque, hier zijn veel meer mensen, veel vrijwilligers, er wordt muziek gemaakt. Best wel een ander wereldje!



Maar om 20.30 gaan de lichten uit in het restaurant, maar we hebben nog een prachtige lodge met balkon, inclusief hangmat en schommelstoel.



DONDERDAG 17-10-2013 VAKANTIEDAG 11




Prima geslapen en wat rustig aan doen vanmorgen. Wel gaan we voor het ontbijt vast een kennismakingsrondje over de rancho maken. Daarna maar eerst van een ontbijtje genieten.

We spreken af om om 10.30 een tour over de ranch te maken met een gids. We luieren na het ontbijt dus nog een poosje in de hangmat en schommelstoel tot we rond 10.00 uur rustig aan naar de receptie wandelen, intussen allerlei vogels, planten en bloemen bewonderend.

Om 10.30uur worden we opgewacht door Oscar die ons gaat rondleiden. We horen veel van hem over het reilen en zeilen van Rancho Margot: electriciteit wordt opgewekt door turbines die door stromend water vanaf de berg worden aangedreven. Het water voor de douches wordt verwarmd door het water door een uitgebreid slangenstelsel in composthopen rond te laten stromen, gas voor de keukens is biogas wat wordt geproduceerd door de mest van de koeien en varkens. Alles wordt zoveel mogelijk hergebruikt. Er werken hier zo'n 32 mensen, aangevuld met vrijwilligers, die hier vrij kost en inwoning hebben. De Ranch is in totaal voor zo'n 70 % zelfvoorzienend.

Er zijn tuinen met allerlei soorten fruit, moestuinen, kassen, kippen, koeien, varkens, maar ook mooie siertuinen. Al met al een interessante rondwandeling en leuk om alles te zien en horen!

Als de rondleiding afgelopen is kunnen we meteen aanschuiven voor de lunch. Iedereen die hier werkt/ vrijwilligerswerk doet of verblijft is vriendelijk en aardig. Je krijgt vaak vragen waar je vandaan komt e.d., maar ook krijg je snel uitleg over iets waarnaar je staat te kijken. Fijn sfeertje!

Na de lunch zoeken we onze lodge weer even op, we gaan de kuiten al aardig voelen na al dat klimmen en dalen. Het is inmiddels wat regenachtig en we besluiten om naar La Fortuna te hobbelen: het stadje in de buurt. Hier wandelen we wat rond, doen wat inkopen en "scoren" een Costa Rica t-shirt, op de terugweg hobbel ik eens achter het stuur van onze "grote bak". Ook vandaag laat de vulkaan zich weer mooi zien ondanks het bewolkte weer. We hebben echt geluk deze vakantie!

Terug op de ranch duiken we in het zwembad (35 graden) Het zwembad is niet zo groot, wel overdekt, maar aan de voorkant open. Wel moet je zelf de lichten aan en uit doen! Heerlijk zo even dobberen in het warme water.

Na de zwempartij, genieten we nog even na op ons balkon en gaan daarna eten. Dit smaakt weer prima en buiten begint het te regenen en onweren. Als we zitten te bedenken of we door de regen naar onze lodge zullen gaan, slaat de bliksem echt vlak achter het restaurant in, gevolgd door een enorme donderslag,ik schrik me de tandjes!

En gezien mijn lichtelijke angst om buiten te zijn met onweer, besluiten we om dan nog maar wat te blijven hangen met een glas wijn. Als het weer dan enigszins lijkt te verbeteren gaan we alsnog op weg, maar we komen echt kletsnat aan in onze lodge, echt tropisch weer!



Vrijdag 18-10-2013 Vakantiedag 12

Voor het ontbijt maken we een wandeling naar de Mirador. Onderweg heben we al mooi uitzicht over Lake Arenal en omgeving. Na de flinke klim met onderweg een paar kleine regenbuitjes komen we aan bij de Mirador. Hier zou je de Arenal vulkaan moeten kunen zien, maar helaas door de buienwolken is hij vanmorgen aan het zicht onttrokken! Maar vooruit we hebben de vulkaan inmiddels al bewonderd en de wandeling is er niet minder om en het uitzicht over het meer is prachtig!

Als we weer afgedaald zijn is het ontbijt tijd, na zo'n tripje is dat niet verkeerd! Na koffie, gallo pinto en fruit met yoghurt besteden we de rest van de ochtend aan rondsnuffelen op de rancho, vooral al de moestuinen vind ik (uiteraard) erg leuk. Maar ook de rest is leuk om te zien en alweer worden we door allerlei mensen aangesproken die wat vertellen over de Ranch of altijd even de tijd nemen om een vraag te beantwoorden.

Na de lunch gaan we weer even siësta houden, helaas gaat het weer regenen en dat blijft het een tijdje doen (we zitten tenslotte in het regenwoud) We maken er dus maar een relaxmiddagje van: lekker lezen in een hangmat.........

We dineren nog 1 keertje hier, met begeleiding van een gitarist die gezellige achtergrond muziek speelt. Het is vandaag tamelijk rustig in het restaurant, het is duidelijk laagseizoen. De avond sluiten we af, lekker zittend met een glas wijn op ons balkon!



Zaterdag 19-10-2013 Vakantiedag 13




Voor het ontbijt gaan we een stukje wandelen: De Forest trail, deze stond gepland voor gistermiddag. Dus dan nu nog maar even snel. Alleen de wandeling eindigt te snel, we moeten een redelijk brede beek oversteken er hangt wel een touw om je aan vast te houden, maar het gaat niet zonder natte voeten te krijgen en daar is ons schoeisel niet geschikt voor 😊

Dan maar terug naar de lodge, we moeten in gaan pakken want na het ontbijt gaan we weer een nieuw adresje zoeken. We gaan de omgeving van de Arenal verlaten. Onze rit voert ons helemaal rond het mooie Lake Arenal, met prachtige uitzichten. Daarna dalen we af uit de bergen tot we op de Pan American Highway uitkomen, de grote weg die van Noord-Amerika naar het zuiden van Argentinië loopt.

Wij volgen hem maar zo'n 70 km in zuidelijke richting naar Puntarenas een havenplaatsje waar we de ferry naar Nicoya peninsula nemen. Helaas gaat hij maar een paar keer per dag deze tijd en dus moeten we een paar uurtjes wachten tot hij gaat. In dit deel van Costa Rica is het in oktober echt regenseizoen: en dus hebben wij stralend zonnig weer met 30 graden!

Om 16.00 uur gaat de boot, de overtocht duurt bijna 3 kwartier over de mooie Golfo de Nicoya. Als we aan de overkant zijn is het al zo goed als donker en voordat de chaos na de aankomst is opgelost.... We moeten via een smalle bochtige weg vol met gaten door heuvelachtig landschap naar ons hotel rijden.

Hotel Tango Mar ligt aan een palmenstrand aan de Pacific. Wij hebben een kamer direct aan de zeekant met uitzicht over de nu donkere zee.

We gaan maar eerst lekker eten en maken kennis met Hilde de Belgische eigenaresse. Vervolgens nog een tijdje lekker genieten van het geluid van de branding vanaf ons balkon.



ZONDAG 20-10-2013 VAKANTIEDAG 14

We staan op tijd op en lopen dan even het strand op om naar de zonsopgang te kijken. Het wordt weer een warme zonnige dag. Na een kop koffie op het balkon gaan we eerst maar wat ontbijten. We starten met een enorm bord overheerlijk Costa Ricaans fruit (zo lekker!) Verder gallo pinto, gebakken eitje, soort van tortilla met kaas erin, koffie, sapje dit alles inclusief uitzicht op de Pacific!

Na het ontbijt gaan we op zoek naar de waterval die een stukje verderop is, deze (kleine) waterval is 1 van de 5 watervallen ter wereld die direct in zee valt. We wandelen eerst een stuk over het strand en moeten dan over allerlei rotsen gaan klimmen waar het krioelt van de kleine krabbetjes. Het blijkt wel een heel stuk te zijn en de rotsen te hoog en glibberig voor mijn slippers.

We besluiten dus niet verder te gaan. Maar er is nog wel een alternatief, via een aantal paden kan je er ook komen en dus gaan we het van die kant proberen. Het is een leuke wandeling o.a. via een soort ruiterpad en we komen dan uiteindelijk bij een beekje uit en tenslotte boven de waterval. Hij is niet zo hoog, maar komt inderdaad op de rotsen beneden neer waar de golven ook overheen spoelen. Er is niet veel water, dit zou normaal gesproken in deze tijd van het jaar heel anders moeten zijn, het is extreem droog dit jaar in Oktober.

Na het bezichtigen van de waterval lopen we weer terug, maar onderweg zien we eerst een soort havik in een boom, een bergwand vol met holletjes waar grote krabben in zitten en een aantal eekhoorns, die een soort fruit uit struiken halen en dan gaan opeten.

Als we uitgewandeld zijn is het tijd om te gaan relaxen. We duiken het zwembad in, met jacuzzi, beetje zonnebaden (soort vakantie vieren dus). Maar de zon is fel dus we stoppen erop tijd mee, het moet leuk blijven!

Het is nog vroeg en we besluiten een stukje met de auto te gaan rijden. We volgen de weg nog maar een stuk verder, eerst asfalt met gaten, dan gravel met nog meer gaten. Fraaie uitzichten over de kust en mooi gezicht op de bergen van Nicoya en Guanacaste in de verte.

We sluiten de dag weer af met een prima diner en relaxen op het balkon.



MAANDAG 21-10-2013 VAKANTIEDAG 15

We starten vandaag maar met een wandeling over het strand, naar de oostkant van de baai. Het heeft vannacht wat geregend en geonweerd, maar nu is het droog al is het nog wel bewolkt.

Na het wandelen en ontbijten gaan we op weg naar Curu, hier is een wildlife refuge. Ziet er op de plaatjes wel interessant uit! Het is ongeveer 30 km rijden in de buurt van het plaatsje Paquera waar de boot aankwam. Als we het gebied inrijden zien we al snel herten en daarna een 'Northern Crested Caracara" een prachtige roofvogel.

We rijden door tot aan de parkeerplaats waar ook een informatiepunt is en een winkeltje. Hiervandaan zijn er verschillende trails te wandelen. Eerst wandelen we een stuk over het strand, waar ontelbare oranje-achtige krabben hun holletjes hebben en met hun sporen complete kunstwerken op het strand maken.

Het weer is intussen beter geworden, volop zon en zo'n 30 graden. We verlaten het strand dan maar om wat meer in de schaduw te kunnen lopen. De eerste trail die we nemen is de Monotrail. Al snel horen we geritsel en ontdekken een gordeldier die loopt te scharrelen tussen stronken. Daarna komen we langs een stuk mangrovebos die bij vloed wordt overspoeld, maar nu bij laagtij droogstaat (wel even opletten of er geen kroko's zijn.

We steken een bijzonder(e) wankelige brug over en gaan dan verder over de Toledotrail. Hier zijn ontelbaar veel grote blauw/ rode krabben die massaal hun holen induiken als we dichterbij komen. Ik zie ook nog een agouti, een knaagdier ter grote van een flink konijn. Maar helaas loopt hij snel uit zicht, helaas geen foto dus. Natuurlijk horen en zien we volop vogels. De natuur is prachtig, regenwoud tot aan de kust. Na de trail nemen we de Monofinca trail (het zijn allemaal stukjes van 1, 5- 2 km) we lopen nu langs een beekje, ook hier veel krabben, vogels en leguanen. We horen ook vreemde geluiden, we hebben geen idee welk beest dit veroorzaakt.

Deze trail komt uit op de toegangsweg, we lopen daarover terug tot aan de parking en van daaruit nemen we het pad naar de Mirador. Onderweg zien we een hele familie neusberen (Pizotes of Coati del Mundo). Kleintjes erbij lopend over de grond of over de bomen en eentje hangt er aan een touw over de weg.

Even later spotten we ook nog wat brulapen vlak boven ons in de bomen. Echt leuk om hier te lopen, we zien zoveel beesten! Na een bezoekje aan de Mirador met uitzicht op de baai van Curu, zoeken we de auto weer op, we hebben zo'n 5 uur gewandeld. Maar het was wat wildlife betreft zeer de moeite waard!

Op de terugweg naar de uitgang zien we weer wat Caracara's (die roofvogel) er is er nu één die een zandbad neemt midden op het pad. Leuk!

Nu moeten we nog op zoek naar een geldautomaat (we hebben nog wat contant geld nodig voor de veerboot) Over een lengte van 50 km zijn er 2 geldautomaten waarvan 1 leeg is :-(

Terug bij het hotel nemen we nog maar even een duik in het zwembad om wat op te frissen en relaxen daarna nog even met een cocktail / duveltje bij de bar.

Tot slot dineren we heerlijk: de aanbevolen visschotel met kreeft, garnalen, mahi-mahi, mosselen enz. smaakt perfect! De rest van de avond zitten we lekker op ons balkon na te genieten.



Dinsdag 22-10-2013 Vakantiedag 16

We keren vandaag terug naar San José. We willen de veerboot van 9.00 uur zien te halen, de volgende gaat pas om 14.00 en we willen nog wat rondkijken op het Centrale Plateau. Dat betekent vroeg vertrekken. We kunnen rond 6.30 al het ontbijt krijgen: startend met weer een enorm bord overheerlijk fruit (Oh, die ananas in Costa Rica is zo sappig, zo zoet)

Even na 7 uur gaan we op weg en zijn na 3 kwartier bij de boot (en staan als 2e in de rij) De overtocht neemt weer 5 kwartier in beslag, het is ongeveer 15 kilometer. Lekker zonnetje erbij, zitten op het zonnedek, mooie natuur, lekker tochtje dus.

Ook nu is het weer een redelijke chaos bij het ontschepen, alles gaat zo primitief hier, de op/afrit van en naar de boot wordt handmatig met veel gesjor aan kettingen op de juiste hoogte gebracht! Auto's en voetpassagiers kunnen niet tegelijkertijd van de boot af, maar iedereen doet maar wat.

We gaan op weg richting San José, maar staan dan al snel in een file, we staan een hele tijd stil in de hitte en draaien dan maar om en zoeken een alternatieve weg (via een veel rustigere tolweg) We besluiten om richting Poas vulkaan te rijden om daar ook nog wat foto's van de koffieplantages te maken. Het kost wel wat moeite om de weg te vinden, want met het volgen van de borden rijden we alleen maar rondjes.

We zien een bord richting een koffieplantage waar je de "real coffee tour" kan maken. We zijn precies op tijd om nog met de rondleiding mee te gaan. We krijgen uitleg over het kweken en groeien van de koffieplant. Daarna bezoeken we het gebouw waar de koffie wordt verwerkt: Eerst wegen en dan wordt de eerste kwaliteits scheiding al gedaan daarna worden de zaden worden uit de bes gehaald, gefermenteerd om de natuurlijke suikerlaag eraf te halen. Gedroogd: bij voorkeur buiten (waar op dit moment een enorme donder/ regenbui losbarst) anders binnen machinaal. Maar buiten is beter voor de kwaliteit.

Na het drogen wordt het in zakken gedaan en nog 3 maanden opgeslagen om verder te drogen. Hierna wordt 70% ongebrand geëxporteerd (VS, Japan en Europa) De rest wordt hier gebrand voor eigen gebruik en verkoop in eigen winkel. Natuurlijk nemen we wat mee voor thuis en scoren ook nog wat souvenirs in de shop.

Het regent nog altijd flink (=tropisch) door en zijn dan ook kletsnat bij aankomst bij de auto. Onderweg zien we ook overal water vandaan komen, over de weg spoelen enz. Maar je kan zien dat alles wel op dit soort weer is ingesteld.

We gaan nu op weg naar ons hotel (Grano de Oro) in San José. Maar hoe dichter we bij de stad komen hoe groter de chaos wordt. Wat een verschrikking dat verkeer in die stad, enorm druk, veel getoeter, men geeft elkaar nog geen mm ruimte. De Tico's zijn zo aardig, vriendelijk en hulpvaardig, maar in het verkeer........!

Uiteindelijk komen we toch in het hotel (wel met een stukje spookrijden erbij per ongeluk 😊 ) Het is frisjes hier: regen en nog maar zo'n 18 graden, verschilt nog al met de zonnige 31 graden vanmorgen. We rusten even uit in onze kamer tot dinertijd en gaan dan aan ons "afscheidsdiner" in het prachtige restaurant van Grano de Oro. We eten heerlijk: Pejibaje = soep van palmfruit, Mahi-Mahi = lekker visje glas witte wijn erbij. Heerlijk.



Woensdag 23-10-2013 Vakantiedag 17




Er is een tijd van komen en van gaan: De vakantie loopt alweer ten einde, na ons laatst ontbijt van "Gallo Pinto met Huevos fritos" gaan we de laatste zaken inpakken, checken uit en storten ons dan in het verkeer van San José: Het is maar een goede kilometer naar de doorgaande weg richting vliegveld, maar het kost ons dik een 1/2 uur om die kilometer te overbruggen! En dan moeten we volgens Tom Tom rechtsaf en volgens de verkeersborden mogen we alleen linksaf. We overtreden de wet maar even!

Onderweg nog een kleine file door een aanrijding, maar dan zijn we al vlot bij de autoverhuurder waar we de auto inleveren, we kunnen hier ook meteen de dollars voor de uitreisvisa betalen, scheelt waarschijnlijk wat lange rijen op het vliegveld en worden door het verhuurbedrijf naar het vliegveld gebracht.

Inchecken gaat vlot en we kopen nog wat aardigheidjes van onze laatste colones en dollars. Wachten op het instappen en vliegen dan eerst naar Atlanta over Nicaragua, stukje Guatamala en Cuba.

We zijn om 18.00 uur in Atlanta en ons volgende vliegtuig vertrekt om 22.35 uur. Na een stukje met een metro van de ene terminal naar de andere, lopen we een rondje langs de winkeltjes daar en eten een hapje bij een oosters tentje. Dan wachten op de vlucht naar Amsterdam (we vliegen met Delta airlines, maar deze vlucht wordt uitgevoerd met KLM) die mooi op tijd vertrekt.



Donderdag 24-10-2013 Vakantiedag 18




Na een vlucht van 7u45min (ipv de 8,5 uur) waarin we wat filmpjes keken, wat aten en dronken, probeerden wat te slapen en uiteindelijk een ontbijt kregen en de zon min of meer op zagen komen, landen we om 12.15 uur op de Polderbaan van Schiphol.

Na even wapperen met het paspoort is de douane gepasseerd, heel verschil met alle procedures in de VS! De backpacks liggen al snel op de band en dan wachten we even op onze ophaler. We staan tenslotte al voor geplande aankomsttijd buiten.



En dan na een ritje met de auto, bereiken we weer gezond en wel ons eigen huisje, na een prachtige vakantie waarin we weer veel moois hebben gezien en meegemaakt!!!!





Ik zal nog een volgend blog aanmaken waarin ik zal proberen nog wat mooie foto's en filmpjes te laten zien = Wordt vervolgd dus!

---