Zeilen op de Swan

---

De laatste daagjes in Bali en Indonesie zijn aangebroken. Mark kampt na 2 dagen golfsurfen met serieuze oorpijn en zwemt even niet meermee. En dus ook geen duiken voor hem. Evelien bakt van het laatste meel nog heel veel pannekoeken die weer zo verorberd zijn. ’s Middags naar het strand en er wordt weer gepeddeld op de bekende paddlebootjes. Juno en Evelien bouwen een geweldig kasteel en we ontdekken een nieuwe strand activiteit: verspringen. Na een serieuze wedstrijd hebben we inmiddels veel pottekijkers en zelfs anderen die mee willen doen. Youk en Evelien gaan nog even shoppen en zorgen voor alle lekkere dingetjes voor de zeiltocht van morgen.
S’ochtends vroeg uit de veren. Met zijn allen naar de boot van Lonneke en Bo, een Swan 59. Deze ligt aan een mooring in Serangan ten zuiden van Sanur. Ook van de partij zijn Christina en Kasper met zoontje Leo en Anders met zoontje Joshua en dochtertje Natasha, en uiteraard Lonneke en de drie kids. Met zijn allen aan boord via de Dinghy en onder begeleiding van schipper Adi. We vertrekken in de richting van Lembongan, een klein eiland oostelijk van Bali. Hoewel het eiland niet ver weg is, is het op de heenweg 4 uur varen vanwege de sterke stroming van 5 knopen tegen. Hierdoor staat er op een zeker moment een enorme deining met grote toppen en dalen; een aantal kindertjes worden zeeziek (maar niet de zeebonkjes van Brussel). We krijgen eindelijk een beetje gevoel bij de zeelandschappen van de Oudhollandse schilders. Stoere mannen destijds. Voor ons is het met name een zeer relaxed tripje want de schipper zorgt voor alles (Mark helpt hem soms wel even!). Wanneer we dichter bij het eiland komen zien we prachtig witte stranden, mooi geërodeerde rotsen waar de golven lekker langs knallen. De boot voor anker en daarna met de Dinghy door naar het strand waar we gaan lunchen in een gezellig restaurantje, direct aan het water. Daarna gaat iedereen zwemmen of snorkelen en tot onze verbazing is het water wel heel fris. Nadat iedereen is uitgezwommen gaan we weer terug naar de boot. De kinderen kruipen in de ouderslaapkamer om daar een film te kijken terwijl we varen. De ouders zitten bovenop het dek te genieten van de zonsondergang en de rust.
We borrelen de zonsondergang tegemoet in de haven waar we eerder de dag zijn vertrokken. S' avonds als de boot is afgesloten en iedereen weer op het vasteland staat gaan we met de auto nog even eten in het restaurant waar we reeds eerder met Lonneke en kids hebben gegeten. Dat het een vermoeiende dag is geweest blijkt wel de slapende gezichten, mensjes. Ife wordt zelfs helemaal niet meer wakker. Na het eten is het helaas tijd om iedereen dag te zeggen. We hebben een mooie vriendschap opgebouwd en we zijn overtuigd dat de contacten wel blijven. Het was een heerlijke laatste dag op Bali. De volgende ochtend verrekt Mark weer van de oorpijn, dus gaan we naar een kliniek om er even naar te laten kijken. Een glimlach van de dokter kost al een fortuin dus lopen we een half uur later vele rupias armer en vele pillen rijker weer naar buiten, met een negatief vliegadvies voor Mark, en dat terwijl we de komende 24 uur 2 vluchten in de planning hebben. We werken verschillende scenario’s uit hoe we de reis vervolgen. Uiteindelijk kan Mark zijn oren voldoende klaren en besluiten we gewoon volgens schema te gaan en in de middag vertrekken we van Bali naar Kuala Lumpur. Het is helder dus we kunnen mooi zien waar we de afgelopen weken van alles en nog wat gedaan hebben en we zien de vulkanen op Oost/midden Java op een fantastische manier. Het Ijenmeer in de krater is inderdaad zo prachtig groenblauw zoals altijd in de boeken te zien is, en hij puft ook heel mooi. Iets verderop zien we de Bromo, de plekken waar we zelf gewandeld hebben met op de achtergrond de reusachtig grote Semeru. In de verte zien we zelfs de Merapi alhoewel we het niet helemaal zeker weten. Met het zien van de vulkanen terug in de tijd komen mooie herinnneringen terug van de Yogyatijd en het eerste deel van de reis. Het lijkt een hele tijd geleden. Nederland en het dagelijkse gangetje is inmiddels een aantal lichtjaren weg.

---