Hier aan de kust, de Nieuw-Zeelandse kust

---

Ben en Shane waren superhosts. Niet alleen verwenden ze ons met lekker eten, ze hebben ons ook meegenomen naar de kust. De westkust bestaat hier niet uit prachtige witte stranden en palmbomen, maar uit kliffen, woeste begroeiing en zwart zand. En hoe beter te ontdekken dan via een lange wandeling met Ben, Shane en hun Amerikaanse vriend Andy. Veerle's voetjes dachten daar helaas iets anders over. Na 2,5 uur wandelen ontdekte zij bij de lunch dat 4 blaren de weg hadden weten te vinden naar haar voetjes, waarop zij (heldhaftig als ze is - ik schrijf dit zelf dus totaal niet overdreven) haar schoenen bij Dirk-Jaap in de rugzak deed en op blote voeten verder ging. Na 6 uur wandelen was een duik in het koude (en wilde) water, welverdiend. Zie de foto's, die zeggen meer dan tekst.

Ps: de blaren zijn nog niet helemaal weg en heb sinds die dag geen schoenen meer aangehad.
Ps2: hoera voor Dirk-Jaap die de hele weg een zware rugzak heeft gedragen met daarin onder andere de schoenen van Veerle

---

Comments

[aalt]

Waarom vragen jullie aan de oorspronkelijke bewoners geen oplossing voor blaren? Ben je er eerder vanaf of kun je ze voorkomen. Misschien afwisselend fietsen en lopen straks. Foto's geven gevoel van rust en ruimte. Tot de volgende keer

[David]

Mooi verhaal en prachtige foto's. Dirk-Jaap, kun je Veerle de volgende keer niet gewoon verder dragen? ;)

[oma]

Oma leest en kijkt nu wat jullie beleven!

[Adrie Verbeek]

Mooie wandeling
Dat moet inderdaad een hele mooie wandeling zijn geweest als ik zo naar die foto's kijk. Misschien moeten Fred en ik toch Nieuw Zeeland ook maar eens op ons verlanglijstje gaan zetten (en blarenpleisters gaan inslaan).