Advertisement
Published: February 14th 2012
Edit Blog Post
De winter voelden we al een tijd aankomen. We hadden immers al een hoop sneeuw gehad. Echter toen we in Niagara Falls aankwamen, wat voor Canadese begrippen best zuidelijk ligt. Was het boven de tien graden en superregenachtig. We hadden een motel gevonden dat goedkoper was dan elk hostel wat we tot nu toe hadden gezien in Canada. Het zat alleen wel een eindje lopen van de watervallen af.
Tijdens onze wandeling naar de watervallen liepen we langs de rivier. Aan de overkant lagen wederom de Verenigde Staten. De enorme bruggen over de rivier waren dan ook goed beveiligd. Vanuit mijn ooghoek zag ik een grote vogel in een tuin aan de overkant van de weg landen. Ik dacht in eerste instantie aan een raaf, maar toen ik mijn hoofd draaide zag ik dat het een grotere roofvogel was. De roofvogel, waarschijnlijk een soort arend, had in de tuin een eekhoorntje te pakken gekregen!
De Niagara Falls zijn erg indrukwekkend. Ik kan me niet voorstellen hoeveel water daar per dag overheen gaat. Als je vanaf stroomopwaarts naar de waterval kijkt lijkt het net het einde van de wereld. ’s Nachts waren de watervallen verlicht met spotlights. Niagara Falls is
eigenlijk de verzamelnaam van de drie watervallen die zich hier bevinden. American Falls komt van een minder brede zijtak van de Niagara River. Vlak daarnaast bevindt zich een piepklein watervalletje die men de Bridal Veil Falls noemt. Een stuk verderop vind je de grote waterval die eigenlijk Horseshoe Falls heet.
Het was hier wel een beetje druk en de sfeer werd er niet beter van dat er in de straten van het stadje Niagara Falls allerlei knotsgekke kermisattractie-achtige geluiden te horen waren. De straat zat vol met spookhuizen en gokhallen. De nachtmerrie van elke anti-consumerist.
We dachten dat het romantisch zou zijn, samen Judiths verjaardag vieren bij de Niagara Falls, maar de hele opzet van de omgeving maakte ons niet blij. Om de drukte te ontsnappen gingen we gezellig uit eten in een Indiaas restaurant, waar we op dat moment de enigen waren en erg vriendelijk bediend werden.
De volgende dag besloten we pal de andere kant op te wandelen dan waar de watervallen waren en volgden we een pad langs de rivier richting een van Canada’s grote meren. Dit stukje was erg mooi wandelen, maar door de regenval en modder af en toe een beetje glad.
Van Niagara Falls reisden we naar Toronto waar Judith een kennis had van haar tijd in Tanzania. Olivia woont er met haar moeder, maar haar moeder is het goed gewend dat er vaak vrienden over de vloer komen. Ze benadrukte elke keer dat we hun eten mochten gebruiken en soms werd er zelfs voor ons gekookt!
Toronto is een enorme stad. Het is zelfs de vijf na grootste stad in Noord-Amerika en dat was te merken ook. De straten waren breed voor alle auto’s en overal was het druk met mensen. Onze eerste dag zijn we van downtown naar Kensington Market gelopen. Kensington is een gebied met veel kleine hippiewinkeltjes en een hoop vegetarische of veganistische eethuisjes. Hier besloten we dan ook een vroege avondmaaltijd te nuttigen bij de Urban Herbivore.
Onderweg naar Kensington kwamen we langs de Art Gallery of Ontario, welke een heel mooi gebouw heeft, en toen bleek dat het die avond gratis toegang was moesten we daar natuurlijk heen! Er waren een hoop interessante tentoonstellingen te zien. Onder andere van foto’s met een industrieel thema en posters uit communistische landen. In een gedeelte van de gallerij liepen mensen met blaasinstrumenten rond om een
De houten ruimte van de A.G.O.
Het object is een boomstam waarvan uit het midden lagen zijn weggesneden waardoor de onderliggende takkenstructuur van de jonge boom weer tevoorschijn komt. soort mix van muziek en kunst te creeëren en waren er bomen die op verscheidene plekken ring voor ring waren uitgekleed en er daardoor heel bijzonder uitzagen.
Net zo toevallig als dat we de gratis avond van de A.G.O. hadden ontdekt, ontdekten we later in de week de kortingsavond van het Royal Ontario Museum. Dit enorme museum was zo groot dat we in de paar uur die we hadden maar twee tentoonstellingen bezochten. Natuurlijk was de eerste de tentoonstelling over de geschiedenis van Canada en dan vooral van de inheemse volken. Hierna waren we zo vol van indrukken en informatie dat we maar besloten om lekker naar het natuurhistorische deel van het museum te gaan. Hier konden we een hoop leren over de inheemse diersoorten, waarvan we sommige al tegen waren gekomen, die Canada rijk is.
Een ander gebied in Toronto heet The Annex. Een wijk die bekend staat om zijn vele boekwinkels. Omdat Judith op onze reis al vele boeken verslonden had en op dit moment op zoek was naar een nieuw boek, besloten we de boekwinkels te bezoeken. In veel van de winkels kon je je oude boek verkopen en zo dus wat besparen op de
aankoop van een nieuw boek. In deze wijk waren ook veel fotowinkels te vinden en het was dan ook hier dat wij onze kerstkaartjes lieten drukken. Het meest opvallend aan het gebied was een enorm warenhuis, versierd met knipperende lampjes en een uithangbord waarop staat: ‘Honest Eds’.
het universiteitsgebied van Toronto was enorm. Uitgestrekt over meerdere blokken vonden we gebouwen in klassieke stijl, sportvelden en studentenflats. Vanwege het vele groen tussen alle gebouwen was het hier erg fijn wandelen. Als student moet het hier vast fijn studeren zijn, zolang je maar niet de rest van de stad in hoeft waar het leven voorbij raast.
Omdat onze Nederlandse cadeaus al een tijdje op waren, waren we op zoek naar winkels met Europese of Nederlandse producten. In Toronto kwamen we de Dutch Dreams ijswinkel tegen. We hoopten hier ook wat houdbare lekkernijen te vinden, maar helaas waren ze niet open. De gevel van de winkel is echter overdreven druk versierd met allerlei Hollandse clichés. Op de weg terug van deze uithoek kwamen we bij toeval een prominent gebouw tegen. Een landhuis, midden in de stad, met de uitstraling van een kasteel. Ooit het huisje van een rijke Canadees, tegenwoordig een
soort attractiepark/theater.
Olivia en haar moeder hadden naast hun drukke banen ook een druk sociaal leven. Hier werden wij als gasten gezellig bij betrokken. Zo aten we op een avond met een stel vrienden van hen. Iedereen had wat te eten meegenomen en wij hadden natuurlijk voor een Hollandse appeltaart gezorgd 😉 Op een andere dag gingen we met Olivia door een soort ravijn wandelen, wat zich midden in de stad bevond en door veel mensen gebruikt werd als ontsnapping aan het drukke stadsleven. We zouden eigenlijk de hond van David, een vriend van Olivia en haar moeder, gaan uitlaten, maar helaas was deze niet thuis toen we hem kwamen ophalen.
Dat Olivia vaak Davids hond uitlaatte lijkt triviaal, maar het leverde ons vanuit Toronto een leuk uitstapje op. David had namelijk een ‘huisje’ aan Muskoka Lake. Een gebied waar alleen luxe vakantiehuisjes rondom pittoreske meren staan. Samen met Olivia en de poedel zijn we een weekendje naar het huisje van David geweest. Een enorme villa met zes slaapkamers, een enorme keuken, twee gezellige huiskamers en een steiger met boothuis aan het meer. We maakten er een gezellig relax weekend van. Samen koken, spelletjes doen en wandelen in
de bossen. Judith en Olivia oefenden samen nog even wat acrobatiektrucs. 's Ochtends sprong Judith in het ijskoude water om een klein stukje te zwemmen. Het was vast niet erg warm meer, half december...
Iets later dan vooraf gepland verlieten we, vlak voor kerst, uitgerust en blij, Toronto, Olivia en haar moeder. Op weg naar een WWOOF adres. Hopend op een positievere ervaring dan we eerder dit jaar met WWOOF in Canada hebben gehad.
De foto's die tussen de tekst staan zijn niet altijd de enige foto's die we bij een stukje uploaden. Vaak staan er nog veel meer foto's onder de tekst. Gewoon naar beneden doorscrollen dus 😊
Advertisement
Tot: 0.08s; Tpl: 0.013s; cc: 9; qc: 48; dbt: 0.0498s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Tineke de Boer
non-member comment
Mooi verhaal zeg en wat een water he, prachtig als alles zo stroomt. Wat zullen jullie daar genieten van alles. Liefs van Tineke