gestrand....

---

Terwijl ik dit schrijf zit ik aan het buro van de country manager van air india indonesie. De grote baas dus. Maar het poppetje eronder en haar zwager zijn overdeel van mijn nieuwe familie. Ik ben namelijk geadopteerd.
Gister bleek dat ik echt niet in het vliegtuig paste, nogniet op het gangpad. Met als gevolg dat ik niet nu met mijn kontje in executive class zit richting frankfurt , maar gewoon nog in Jakarta rond hang.
Toen Anneke en ik uit elkaar gingen was wel al duidelijk dat de kansen er niet mooi voor stonden. Toen was nog het plan om meteen door te vliegen naar Makassar. Mijn nieuwe voogd (Ian) was daar niet over te spreken. Een meisje alleen op pad. Hij is nu verantwoordelijk, omdat mijn eigen papa niet in de buurt is.....
De terug vluchten van Makassar zaten vol, verder waait er een hele zware storm over de kust van Indo die ongeeer 10 meter van het strand af neemt en alleen maar puinhoop achter laat. Dus ook Makassar is van de baan. Mijn spullen werden ingeladen en voordat we naar "huis" zouden rijden gingen we nog even langs de kerk kom gezamelijk te bidden.
hhhhmmmm.
Dit bleek een wekelijkse dienst te zijn met een lengte van 4 sprekers en in totaal ruim twee en een half uur. Maar wel een hele ervaring. Omdat natuurlijk alles in het niet te verstaan was zat ik heel genant eigenlijk de hele tijd in slaap te vallen......
Bijzondere ervaring.
Daarna ben ik gedumpt bij schoonmama. Daar heb ik mijn eigen kamer. De schoonzus van Ian (dochter van mijn schoonmama) werkt ook bij Air India. Zij is degene onder het hoogste poppetje. Dus het klopt weer helemaal. Het huis barst uit mekaar. Er zijn 9 kinderen en 14 kleinkinderen. Die wonen niet allemaal daar maar het is een gezellig zooitje. Ze hebben vakantie nu dus ik kan niet mee op school kijken. Vanochtend aan het ontbijt (wit brood met hagelslag, chocolade croissant, chocolade brood met thee) speelden ze op de piano.
Dus behalve dat mijn ziel gered word hier word ik hier ongekent vet gemest. Ze vinden me maar mager en vragen ieder half uur of ik niet iets eten wil.
De dagindeling word ook voor me gemaakt. Zo ga ik straks op safari in Jakarta (!?!?!?!)
Anneke en ik hebben blijkbaar met name in downtown Jakarta gezeten. Dat ik zei dat ik het een drukke vieze stad vond waren ze geschokt en sindsdien vastbesloten om dat beeld te veranderen.
Verder zien de vooruitzichten er niet best uit. De eerst volgende vlucht is op zondag en die ziet er alniet zo secht uit als de vorige. Mijn vader word vriendelijk verzocht smeekbrieven te schrijven zodat Ian een goed woordje kan doen bij de piloot. Dus dan niet een vette ruime stoel maar een gewoon klapstoeltje. Maar nog waarschijnlijker helemaal niet. Dan is de vlucht daarop op woensdag. En ook dat is niet een zonnig plaatje. Dus ik denk maar dat ik emigreer. Van fysiotherapie hebben ze nog nooit gehoord dus gat in de markt.
Dus het avontuur gaat nog even door!!!!!!!!!!!!

Inger

PS bruin worden is er niet meer bij. Ga van de ene airco in de andere.

PS heb geen schone kleren meer.....en ben ook n og erg underdressed.

---

Comments

[Anneke]

Koud hier!
Vlucht goed gegaan. Ben net terug in Zeist en heb het erg koud. Het lentezonnetje is lekker maar de zon in Indonesië warmt alles toch wel wat sneller op;). Raar, Inger, om hier te zijn terwijl jij nog in Jakarta op safari (?!) aan het gaan bent. Ben blij dat er zo goed voor je gezorgd wordt daar! Hebben ze internet bij je gastgezin? Dikke kus, Anneke

[Maartje]

O jee
Wat een verhaal, ik ben nu met Leontien aan het bellen en hoor het hele verhaal. Mijn hemel......ik hoop dat je snel op de jumpseat (of hoe heet dat stoelje) terug kan naar Nederland..............We willen je terug!!!!! Hoop dat je je een beetje vermaakt met je nieuwe adoptiefamilie........ Dikke zoen

[jeanet]

lieve schat
OhOhOh, ik vind het eigenlijk wel mooi. Er word in ieder geval goed voor je gezorgd. Wilde je vrijdaga.s. nog mee nemen naar theater, maar helaas je hebt dringender zaken te doen. Als je nog geen zin hebt om te werken kun je het ook gewoon zeggen hoor..... haha. Ga gelijk de praktijk bellen en de waarnemer strikken voor nog wat dagen. Ik werk zelf morgen niet maar probeer het te regelen...Dikke kus en geniet er dan nog ff van..