Verkiezingen!!!

---

De dag waarop wij en velen met ons lang hebben gewacht; 4 november, de dag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Zoals de meesten van jullie weten (en zo niet, dan nu wel), heb ik een vrij grote (voor)liefde voor de VS. De afgelopen paar Amerikaanse verkiezingen ben ik ervoor opgebleven (om 2 keer nog enkele weken op de uitslag te moeten wachten), nu zaten we in dezelfde tijdzone, jippie! We hadden dan ook een hotel genomen met kabel-tv & dus CNN. En vandaag was het dan eindelijk zover... Ik hoef hier neem ik aan niet te zeggen naar wie onze zeer zeer sterke voorkeur uitging.
Overdag deden we het rustig aan, met een wandeling naar de haven aan het Titicacameer, langs plaatselijke marktjes, die een zo typische Zuidamerikaanse sfeer hebben; chaotisch en kneuterig maar ook kleurrijk en zeer gezellig. Voor ´s avonds lagen de chips al klaar en stond het bier al koud. Toen we er rond etenstijd even uit wilden voor een goede bodem, stormde het stevig. Mooi ook hier, met de bliksem die boven het meer prima te zien was. De hoteleigenaresse bleek met haar neefje en nichtje pizza te bestellen en was zo vriendelijk om er voor ons ook een door te bellen. He-le-maal goed!
We installeerden ons in stoelen die we hadden geleend van de gang en de avond kon beginnen, met Wolf Blitzer & Anderson Cooper op CNN. Naarmate de avond vorderde steeg de spanning, werden de wangen roder en kregen we de hoop dat het echt zou gaan gebeuren; de commentatoren op tv spraken niet alleen hun geloof, maar zelfs hun verwachting uit dat Obama zou gaan winnen. Er waren enkele cruciale staten waar McCain niet zou mogen verliezen, zoals Pennsylvania, Florida en Indiana, wilde hij een kans maken. Alledrie deze staten gingen een voor een naar Obama en langzaam tekende zich een historische overwinning af. Toen Obama New Mexico om een uur of half elf binnen had, hadden wij - een paar seconden voordat CNN het bracht - door dat Obama niet meer kon verliezen. We deden nog net geen vreugdedansje maar de blijdschap alhier was groot. Wellicht klinkt jullie dat overdreven en/of sentimenteel in de oren, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik een traan heb gelaten net na de toespraak van Barack Obama waarin hij op een groot veld in Chicago de overwinning opeiste. Ik hoop zo ontzettend dat hij het enigszins kan waarmaken, al zullen zijn prestaties niets meer afdoen aan de historische betekenis van deze avond.
Zo, we (eh, ik, Mieke) zullen jullie nu niet meer lastig vallen met Amerikaanse politiek; vanaf nu zal het weer gewoon gaan over het leven te Zuid-Amerika, maar dit stukje moest er toch echt even uit.

---

Comments

[jessy]

jammer
Mieke jammer he dat obama heb gewonnen. dat vind jij toch ook gr jessy

[Mienke]

Jes je hebt weer es h-e-l-e-m-a-a-l gelijk!
Klopt, toen er stond dat het wel duidelijk was voor wie wij waren, bedoelden we inderdaad McCain. Pas echt jammer was dat Bush zich niet nogmaals kandidaat kon stellen. Die was pas leuk!