Blogs from San Pedro de Atacama, Antofagasta Region, Chile, South America - page 11

Mostly Atacama Desert - the driest.... read more

Another day, another country. And we had done this trip before, 4 years ago. A short stop in Arica while we waited for a bus connection, and it was back on the bus, through the driest desert in the world – the Atacama. A place where no actual rain has been recorded in places, and it looked that way. The place was dry – no vegetation, none at all. Not even little saltbush plants, or spinifex type grasses like you might find in other parts of the world. Just wind and dust and rocks and sand. And it was beautiful, just the sort of stuff I like; scenes of desolation flashing past the smeared windows of the bus. San Pedro de Atacama was another place we had visited before. The place was much as I remembered ... read more

Hallo Allemaal, Inmiddels ben ik alweer terug in Argentinie. Hoog tijd om noordelijk Chili af te ronden. Vanuit Santiago ben ik naar La Serena gegaan. Een strand stadje. Na een dagje naar het strand te zijn geweest en een beetje verbrand geworden was het tijd voor wat anders. 's nacht een excursie gehad naar de naburige Elqui Valley. Bekend door het maken van Pisco en ongeveer 360 heldere nachten per jaar. Daar een tour gemaakt door een ruimte observatorium, was wel een leuke afwisseling na alle natuur, bergen, wandelen, fietsen etc. Na een dagje uitrusten ben ik snel doorgegaan naar San Pedro de Atacama. Een stadje van ongeveer 2000 mensen in het midden van de woestijn. Na een lange tocht met de bus, ongeveer 18 uur, aangekomen. Hiermee voorlopig mijn meest noordelijke punt van de reis ... read more

Na dnes rano nas cakala navsteva vyhlasenej atrakcie San Pedra - Tatio gejziri. Najvacsou nevyhodou, teda aspon pre nas, bolo ze gejziri su aktivne iba rano medzi 7 a 8. A ano, hadate spravne znamenalo to dalsie skore vstavanie, tentoraz sme uz o 4 museli byt pripraveny pred vchodom do nasho kempu. Vylet zacal slubne, mikrobus prisiel na cas, sofer Felipe vyzeral prijemne a hovoril po anglicky, cesta bola asfaltova. Postupne sa vsak cesta zacala zhorsovat a nakoniec sme isli po piesku, zrazu sa Felipe rozhodol prestat nasledovat ostatne mikrobusy /z inych agentur/ a zabocil na inu cestu. Islo sa stale tazsie a tazsie az sme ostali stat zapadnuti v piesku. Felipe poprosil cestujucich, teda vlastne iba muzsku posadku, aby mu pomohla vytlacit mikrobus z piesku. Vonku bola hrozna zima, urcite pod nulou, autobus sa zabaral ... read more

Rano nas cakalo krute vstavanie o 4, len sme sa po tme obliekli - z nejakeho dovodu nezapli elektrinu /zeby kvoli setreniu?/, nasadli do aut a vyrazili. Jeden z dovodov preco sme vstavali tak skoro bolo aby sme stihli vychod slna, Facundo opat vyzeral zmatene a postupne nas vsetky auta predbiehali. Prvou zastavkou bol Manana gejsir a okolo neho este par dalsich dier z ktorych vychadzala sirna para a v niektorych bublala voda. Zima bola neskutocna, pod nulou a tak sme len rychlo vybehli z auta, urobili par fotiek a hned naspat do tepla. Pred vychodom slnka sme dorazili do Aguas termales /termalne kupele/, kde bolo male jazierko s krasne teplou vodou. Jedinou prekazkou bolo odhadlat sa, vyzliect do plaviek a prejst tych par metrov k jazierku v treskucej zime. Medzitym vyslo slnko, pomaly sa zacalo ... read more