bezoek aan Te Whakerewarewatanga-o-te-ope-taua-a-wahiao

---

Vanmorgen naar het thermische maoridorp Te Whakerewarewatanga-o-te-ope-taua-a-wahiao geweest. Of ook wel genoemd Whaka. Dit is een dorp waar de maori gewoon leven. Maori's zijn trouwens de tribalstam van Nieuw Zeeland.

We kregen een gids mee door het dorp. Er zaten nog vier anderen in onze groep. De gids heeft ons heel veel verteld over het leven in het dorp. Het dorp is op thermische grond gebouwd, dus overal komt stoom uit de grond en heetwaterbronnen en geisers.

De maori gebruiken de hete stoom bijvoorbeeld om te koken. Ze hebben gaten in de grond waarin ze bakken zetten waarin hun eten gestoomd wordt. Bijzonder handig. Verder baden ze ook in het water van een grote kookpoel.

Halverwege de rondleiding kregen we een culturele voorstelling. De maori gingen in stijl voor ons dansen en zingen, en de haka doen (soort uitdaging bij een eerste kennismaking)Haha bram moest meedoen. Wat wel leuk was, was dat ze ook een poidans deden. Ik wist helemaal niet dat maori dat ook deden (ik namelijk ook).

Na de rondleiding heb ik pois gekocht en een boek over een maorivrouw die het toerisme introduceerde, en zijn we naar een tatoeerder geweest in het dorpje. Deze man gaat een ontwerp voor Bram maken en morgen beslist Bram of hij deze wil.

's Avonds zijn we naar een andere grote maori-voorstelling geweest. Daar kwamen ze eerst aan met een gevechtskano en gaven daarna een show. Na de show hebben we deelgenomen aan een hangi (een maorimaaltijd) Dit was erg lekker.

Na het eten hebben we nog een tour gehad door een natuurpark met als hoogtepunt kiwi's (niet de mensen, niet de vruchten, maar de vogels). Wat een aparte beesten zijn dat. Supergroot en lange snavel. Ze hebben bijna geen vleugels (kunnen niet vliegen) en zijn de enige vogelsoort met beenmerg. Kiwi's worden heel erg met uitsterven bedreigd.

Verder hebben we in het park kennis gemaakt met Jenny de Kea. De gids vertelde dat ze al twee van haar mannetjes had vermoord en dat ze als proef haar los hadden gelaten op een camper. Binnen 4,5 uur had ze al het rubber weten te verwijderen en een gigantische ravage aangericht in de bus. Dus we hebben heel veel geluk gehad toen wij de kea hebben ontmoet op de Arthur's pass.

Al met al het was een drukke maar indrukwekkende dag.

Katinka

---