Advertisement
Published: December 5th 2006
Hoi allemaal,
Weer tijd voor de volgende update.... de drukke periode zoals aangegeven in de voorgaande blog is dus aangebroken, we zitten er midden in zeg maar!! Maar om maar met het eerste echt goede nieuws te beginnen: de borg van ons vorige appartement is teruggestort! Eindelijk dus na veel gedoe is het allemaal rondgekomen. Nu moeten we alleen nog wel ff wachten op de $300 die we tegoed hebben van de makelaar voor de aansluiting van de telefoon..... aangezien we een nieuw apartement hebben betrokken, was er nog geen telefoon-aansluiting. Om die te laten aanleggen betaal je een bedrag van $300. We hadden dit aangegeven bij de makelaar, die het op hun beurt weer had besproken met de landlord die aangaf voor die kosten te willen opdraaien. Prima dus... wij dus een week of 2 en een half geleden die rekening afgegeven, en nu maar wachten tot ze een keer actie willen nemen... had vorige week gebeld, maar die griet bij de makelaar deed enorm koeltjes, echt heel apart aangezien ze eerst heel vriendelijk en vrolijk deed tegen ons... dat is dus een van de enorm vervelende eigenschappen van de Ozzies hier: ze zeggen ‘No worries’/ ‘No drama’/ ‘No
problem’ / etc., maar dat menen ze dus helemaal niet! We hadden onze excuses aangeboden mbt het vorige apartement en dat het niet schoon was, en die waren geaccepteerd.... nou ja, blijkbaar niet dus want we worden nog steeds als stront behandeld door haar! Ik belde dus voor die telefoon-rekening, die Jacq 2 weken eerder aan haar had afgegeven, en vroeg of ze al wat had gehoord van de landlord. Nou zegt ze, dan moet je eerst de rekening ff langs komen brengen. Toen ik zei dat Jacq die 2 weken eerder al had gegeven aan haar, zei ze doodleuk: nou, dan zal ik er wel een keer aan beginnen... kortom: ze wil ons gewoon een oor aannaaien vanwege dat vorige apartement (zij heeft waarschijnlijk de wind van voren gehad van haar baas omdat zij het apartement niet eerst had geinspecteerd voordat ze de sleutel aan de nieuwe eigenaar had gegeven. Die nieuwe eigenaar ging dus uit zijn dak vanwege het feit dat het niet schoon was, en dat kreeg zij weer in haar schoot geworpen uiteraard) en niet echt de moeite nemen die $300 voor ons te regelen. Dusecht een goed voorbeeld hoe dat volk hier kan zijn... echt
Warratah Bay
Het welkomst comite op het balkon: een van de leden van de lokale kookkaburra familie!zakelijk zoals in NL is er niet bij helaas. Nou ja, wat in het vat zit verzuurt niet zeg maar, maar zou wel lekker zijn als we dat geld eenmaal op de rekening hebben. We vragen ons trouwens ook af wat er gebeurt als onze lease over een jaar afloopt en we een nieuwe lease-periode willen afsluiten... we zijn benieuwd of we dan weer een oor worden aangenaaid door haar of niet! Hopelijk is ze tegen die tijd zwanger ofso en is ze opgerot bij dat kantoor.... wat een rot-volk joh!!
Nou ja, weer even genoeg geklaagd voor nu... laten we het over leuke dingen hebben!! Want we hebben er weer genoeg meegemaakt afgelopen 2 weken. Het begon allemaal al met de aankomst van Yvonne op dinsdag avond... Yvonne is een vriendin van jacq uit NL, met ouders in Noosa bij Brisbane. Ze zat voor een maand bij haar ouders met haar kindje, maar uiteraard wilden de 2 meiden ff bijkletsen met elkaar en wat tijd doorbrengen... en dat hebben ze geweten ook!! Dinsdag kwam ze dus aan, en is Jacq haar aan ophalen van het vliegveld... voor ik het vergeet trouwens, een applausje voor Jacq want dit was
Warratah Bay
Tsja.. don;t feed local wildlife eigenlijk pas de 1e keer dat ze alleen in de auto zat hier in OZ... en dan gelijk dwars door de stad, via de tolweg (ik moest er wel ff aan denken om de tol te betalen via internet maar komt door alle spanningen van het rijden denk ik!) naar het vliegveld, toch gauw een afstand van zo’n 35 km. Maar goed, allemaal goed gegaan, ook al zit het stuur hier rechts, de wegen zijn nog steeds recht en de wielen nog steeds rond, dus ook hier is het te doen! Maar goed, thusi aangekomen hebben ze dus lekke rop het balkon ff bij zitten kletsen, en toen ik thuis kwam heb ik ook nog ff zitten kletsen met ze. Zij gingen daarna samen eten, en zouden na het eten nog ff terugkomen om zich op te frissen en dan gaan stappen... nou ja, ik zag ze dus pas ’s nachts om een uurtje of 4 thuiskomen (of eerlijk gezegd, hoorde alleen maar want ik lag allang in dromenland natuurlijk....) maar goed, de dames hadden het goed naar de zin gehad! Waren wat wezen eten, toen wat drinken, en daarna nog naar discotheek gegaan waar het beredruk scheen te zijn
Warratah Bay
Het strand op 5 minuten lopen (erg grappig op dinsdagavond toch!?) in St Kilda. Tsja... erg handig als je in de buurt van een hip gebied woont hoor.... maar goed, ik moest gewoon werken de dag erna uiteraard, maar de dames zijn gewoon doorgegaan... vroeg weer op (Yvonne vooral, maar dat schijnt te gebeuren als je kleine kinderen hebt!) en weer de hele dag op pad, etend, drinkend en vooral kletsend geloof ik! Na mijn werk heb ik me snel omgekleed en ben ik ze op gaan zoeken op een terrasje... lekkere pint bier erbij, kop in de zon, helemaal goed! Na het terrasje ff flesje wijn gekocht en nar de indier gegaan.. tsja, wordt saai verhaal, maar dit keer deden we het omdat Yvonne Indiaas eten lekker vindt..... echt waar, lag niet aan ons deze keer, believe me! Maar goed, was erg gezellig daar... veel zitten kletsen en lachen, lekker gegeten, lekker wijntje erbij, nix mis mee. Na het eten ben ik naar huis gegaan omdat ik gewoon moest werken.... de dames zouden nog ff een kopje koffie drinken. Hhmmm.... weet niet of ze nog koffie schenken tot half 2 ’s nachts, maar in ieder geval kwamen ze pas weer om half 2 thuis, erg
Warratah Bay
Het strand op 5 minuten lopen gezellig blijkbaar! Ik weer vroeg naar kantoor de volgende dag waar we nog ff een kop koffie in de stad hebben gedronken ’s middags. Yvonne en Jacq waren vroeg opgestaan om de stad in te duiken, eerst Queen Vic market, daarna beetje shoppen in het CBD. Aangezien ik werk in het CBD, hoefde ik dus alleen maar ff naar beneden te komen waar we kopje koffie konden doen. Was weer erg gezellig, en moet zeggen dat we vaker zulke visite moeten krijgen! Yvonne is daarna ’s middags door Jacq naar het vliegveld gebracht, en al met al hebben ze een flinke berg tijd met elkaar doorgebracht, weinig geslapen en veel geluld, prime bezoekje dus! Yvonne zit ondertussen weer thuis in NL, hopelijk is het niet al te donker en koud, zal wel wennen zijn na de zomer-dagen hier.
Na het bezoekje van Yvonne stond het volgende onderdeel alweer op het programma... weekendje weg naar Wilson’s Prom! Vrijdag extra vroeg begonnen (zat 6 uur al op kantoor) zodat ik om half 3 weg kon. Mezelf de dag doorgeworsteld, en om half 3 kwam Jacq me in de auto ophalen samen met Ange (Jacq is gelijk losgeslagen in de auto lijkt
Warratah Bay
Het strand op 5 minuten lopen het wel... eerst durfde ze helemaal niet in de auto, nu doet ze niet anders!). dus met zijn 3-tjes gezellig naar Warratah Bay gereden, een klein vakantiedorpje (bestaat uit vakantie-huisjes van stads-mensen, verder geen winkels of locals die er wonen) aan het strand, naast een Nationaal Park. Was enorm mooie omgeving dus. Het was lekker weer, dus gelijk naar het strand gelopen waar we een korte wandeling hebben gemaakt, om daarna op tijd terug te gaan voor het eten. Marco kon namleijk helaas niet eerder van kantoor weg, dus die reed pas om 9 uur vanuit MLB weg. Ik zou het eten maken voor de vrijdagavond, zodat we konden aanschuiven zodra hij aankwam. Lekker muziekje aan, biertje erbij, beetje eten koken. Was erg handig zo’n vakantiehuisje, zit alles op en aan (keuken met alle onderdelen, 3 slaapkamers, eethoek, 2 badkamers, etc. was niet luxe, maar dat maakt neit uit, we hadden alles en de locatie was geweldig!) dus erg prettig, zeker voor dat geld (waren voor het hele weekend slechts $300 kwijt met zijn 4-tjes, dus redelijk goedkoop vergeleken met standaard B&B’s of hotels). Dus ja, toen marco eenmaal aankwam zijn we lekker aan de iwjn gegaan (uiteraard...) om na
het eten naar buiten het nationaal park in te gaan en op wombat-jacht te gaan!! Marco had namelijk vlak voor het huis een wombat gezien in de auto toen hij kwam aanrijden... aangezien wombat nachtdieren zijn en ze daar veel schijnen voor te komen, waren we er dus helemaal klaar voor! 4 zaklampen mee, hup het bos in. de ingang van het park was naast het huisje, dus erg practisch! Helaas geen wombats gezien, maar wel een berg possums (erg leuke beestjes trouwens, soort eekhoorns maar dan wat groter) en een echydna. Tel daarbij een enorm mooie sterrenhemel op, en het is een perfecte avond! Daarna weer naar binnen, nog glaasje wijn en bed in.
De volgende ochtend eerst ff op het gemakje wakker geworden, en daarna een super-de-luxe ontbijtje van Marco, omelet met zalm en dille, ge-toast brood, lekkere kaas erbij, helemaal goed. Daarna plannen gemaakt voor de rest van de dag, die eigenlijk bestonden uit het bezoek van een park in de buurt om een stuk te gaan wandelen. Was aan het strand en we zouden wandeling over de kliffen maken. Daar aangekomen bleek dat je ook een stuk kon ‘rock-hoppen’ om de klif heen zoals dat
Warratah Bay
Voor de val.... wij zijn stoer, wij zijn vrolijk wij zijn gelukkig... heet (eigenlijk dus gewoon via de rotsen onder de klif om de klif heen lopen, van de ene rots naar de andere). Aangezien ange en marco gewoon sneakers aanhadden, kozen zij ervoor om over de klif te lopen. Uiteraard was ik zo grappig om jacq voor te stellen te gaan rock-hoppen omdat wij onze sandalen aanhadden.... helaas hadden de locals ons een beetje voorgelogen, en stond het wtaer al iets hoger dan zij zeiden... die dingen gebeuren he als het vloed is!! Maar goed, dus toch maar geprobeerd eroverheen te klimmen, en ging me redelijk af, al ben je wel af en toe nat tot op je knieen. Maar goed, vergeet niet dat Jacq ongeveer 30 cm kleiner is dan ik, en dat dat water dan dus 30 cm hoger komt.... juist.... waar ik door het water heen kon waden, daar kon Jacq in het water zwemmen... wat ze dus prompt ook deed, haha! Ze stapte in een poeltje, daar kwam een hoge golf... en daar lag Jacq... het arme ding werd natuurlijk ondersteboven gegooid en viel voorover het water in... zeiknat, en kleine wondjes van de rotsen. Ik geef het toe, kon het niet laten om te lachen... maar
Warratah Bay
Tijdens de val.... wij zijn een mietje, wij zijn niet vrolijk en wij zijn erg ongelukkig... vond het ook wel zielig! Uiteraard was dat het eidne van de tocht... dus marco en ange opgezocht en terug naar het huisje. Daar aangekomen lekker ff allemaal uurtje liggen slapen, zalig! Daarna zijn we nog naar een ander plekje aan het strand gegaan waar we een mooie wandeling over het strand en door de duinen hebben gemaakt. ’s Avonds dus trek genoeg voor een goeie maaltijd en een lekker glas wijn. Nog beetje ge-rummikubt met zijn vieren (lekker burgerlijk maar erg gezellig!) en op tijd naar bed (kwam niet door de alcohol hoor ;-).....)
O ja, tussendoor ook nog op wombat-jacht geweest weer!! Waren dit keer de weg langsgegaan en niet het park in. de weg werd omgeven door bosjes, en daar schenen ze veel te zitten. Dus veel zoeken, en ik denk dat ik er een heb gezien!! In ieder geval, ik heb de harige kont van een wombat gezien in de bosjes... wegrennend van ons! Tsja.. jammer, had er echt een willen zien, maar moet het maar doen met een harige kont denk ik, haha!!
Zondag vroeg op en met zijn allen naar Wilson’s Prom gegaan. Dit is een van de meest populaire nationale parken
Warratah Bay
Na de val.... wij zijn boos, wij zijn sjaggie en wij zijn erg nat... in Victoria, en is ook gewoon erg mooi. Het was mooi weer, dus een lekker stuk gewandeld naar Squeaky Beach (heb er al eens over verteld toen we hier een jaar geleden waren: als je daar door het zand loopt hoor je gepiep door de speciale vorm van de zandkorrels daar). Daar lekke rin het zonnetje gelegen, beetje geluierd, daarna terug gewandeld naar de auto. Wij zijn daarna naar huis gegaan, ange en marco zijn nog ff gebleven en kwamen later naar huis. Wij wilden nameljk nog ff met mars en sja bellen, die hadden we al een tijdje niet meer gesproken. En het was een rit van zo’n 3 uur, dus was wel mooi geweest.
De week erna weer gewoon werken, en dan zaterdag begon het echte avontuur: kamperen op French Island! Tsja.. het weekend van de waarheid zeg maar.. we zouden de kampeer-spullejtes uitproberen voor onze trek-tocht opTassie met Bas over de kerst-periode. Helaas was het weer niet echt heel goed toen we op de ferry zaten voor de oversteek naar French Island (uurtje met de auto vanaf Melbourne, overtocht van 10 minuutjes naa rhet eiland). We hadden de fietsendrager van Marco en ange geleend (die waren
Warratah Bay
Blue tongue lizard. Hageds met, jawel, blauwe tong... alleen niet gezien want die rende gelijk weg we woensdag wezen ophalen bij ze, waarbij we gelijk een ‘asfscheids etentje’ hebben gehad met ze. Ze hebben vrijdag de sleutel van hun nieuwe huis gekregen en gaan 8 december verhuizen naar een klein dorpje op een goed half uur buiten de stad, beetje in debush. Ze hadden ons meegenomen naar een heerlijke pizzeria bij hen in de buurt, in Northcote... een adres waar we zeker terug heen zullen gaan!!) dus konden onze eigen mountain-bikes meenemen. Maar goed, toen we er eenmaal waren hebben we eerst ff geschuild voor de miezer (kan het geen regen noemen) en na een half uurtje zijn we op pad gegaan. De zon kwam al snel door, en toen werd het een stuk leuker! De wegen daar zijn allemaal zand-/ gravelwegen, en redelijk verlaten (er woont slechts 90 man op het eiland van 18 bij 14 kilometer) dus was heerlijk fietsen. Het zonnetje kwam door, we fietsten lekker in de natuur, de sfeer werd beter. Toen een lekker kopje koffie bij de General Store (stel je er niet te veel bij voor.. een klein shuurtje met wat planken aan de muur waar wat basis-behoeften worden verkocht, en een iets grotere schuur erachter met wat tafels
Warratah Bay
Kookka met ons uitzicht op de achtergrond... en stoeltjes waar je koffie kunt drinken), en de koffie was idd erg lekker. Was organische koffie uit Papua New Guinea. Heel verhaal.. maar de mensen op French Island zijn een slag apart, iedereen die daar woont is eco-bewust, en heel erg gericht op milieu-vriendelijk leven. Ze zijn er ook allemaal zelf-voorzienend (eigen stroom/ water/ etc.) leven een heel basic leventje, etc. dus uiteraard geen gewone koffie, maar organische koffie omdat dat beter is voor he tmilieu. Of het beter is of niet weet ik niet, hij was wel enorm lekker! Had ik niet verwacht moet ik eerlijk zeggen... tijdens de koffie nog tijdje zitten kletsen met de eigenaar over het leven op French Island... erg verhelderend! Er zitten dus maar 4 kinderen op de lokale school, hebben uiteraard geen politie e.d., regelen alles onderling, echt een op zich staande gemeenschap. Mensen komen erheen voor een aparte levensstijl, en accepteren de gevolgen errvan, heel interessant. Daarna zijn we dus op pad gegaan met de fiets... en toen begon het feest pas echt: de koala’s! Binnen 10 minuten kwamen we de eerste koala tegen, al snel gevolgd door de 2e, en de 3e en 4e... de laatste 2 was een moeder
Wilsons Prom
Uitzcht op strand 1 met een joey die samen zaten te slapen in de boom... enorm schattig! Wat een beestjes zijn het toch, ongelooflijk... maar het hoogtepunt kwam daarna pas... ik had Jacq verteld hoe ik de koala’ss spot (kijk met name naar de plekken waar dikke takken samen komen, en als je daar een bolletje of iets donkers ziet zitten, heb je grote kans dat het een koala is... ik reed met al mijn wijsheid dus voorop als koala-spotter... tot Jacq opeens gilde en ik als een idioot in mijn remmen kneep. Bleek ik dus een koala te zijn voorbijgereden te zijn die op ooghoogte zat, op 2 meter van de weg! Tsja, daar ga je dan met je goeie gedrag... maar dit was wel heel bijzonder, als we hadden gewild hadden we hem gewoon kunnen aaien... niet gedaan uiteraard, blijft een wild dier, maar toch... echt een enorm mooi moment! Zie de foto’s en dan zul je zien wat ik bedoel....
Daarna weer verde rop pad gegaan, en meer van hetzelfde. Lekker fietsen door de bossen, over zandweggetjes, af en toe afstappen omdat het zand te rul werd, ff stoppen om beetje te eten/ drinken, af en toe koala’s spotten... geweldig.
Wilsons Prom
Uitzcht op strand 2 Aan het eind van de dag hadden we 10 koala’s geteld... waarvan nog een moeder met een joey, deze was zelfs nog kleiner dan de vorige, en je kon zijn hoofdje ook zien, zo lief, onvoorstelbaar gewoon! En dan te bedenken dat er mensen zijn in OZ die nog nooit een koala hebben gezien.... maar goed, daarna begon nde lol wel danig weg te zakken.... ten eerste was er het feit dat we vanaf de ‘openbare weg’ het echt nationale park ingingen (het hek van het park) en we vanaf daar niet meer konde fietsen vanwege het rulle zand... balen man met een rugzak op en een fiets aan je hand... nou ja, na een stukje wandelen zijn we ff ergens gaan zitten voor een korte picknick. Maar die was snel voorbij omdat we weer danig op de proef werde gesteld door onze vrienden van vorig jaar... tsja.. lees er het verhaal van (bijna...) precies een jaar geleden op na: 04-december-2005... Kill the flies!! Ja hoor, daar waren ze weer, sjezus wat een drama zeg... het was in Melbourne al vervelend, maar hier was het echt dramatisch... toen ik mijn rugzak afdeed zat deze onder de lifters... een paar dozijn
Wilsons Prom
Goh... het leven kan best mooi zijn vliegen dus die op mijn rugzak zaten... erg goor als je die zak afzet en al die beesten om je heen zwermen... dus het picknicken was ook niet erg prettig.. maar goed, die vliegen hebben ons dus de hele dag lastig gevallen, al moe tik zeggen dat als je je volledige onbedekte lichaam met 80% DEET insmeert die vliegen je niet meer zo prettig vinden... goed spul man dat DEET, en die troep in NL stelt nix voor, dat is maar iets van 12% sterkte... hier in OZ koop je de echte-mannen DEET: 80% sterkte, de vliegen vallen bijna dood van je af als ze op je huid komen, haha! Kill the flies!!!!
Maar goed, na de tocht door het rulle zand moesten we een stuk tegen de wind in fietsen, meer rul zand, zonnetje kwam door dus was warm.. kortom: we hadden het wel een beetje gehad en wilden op de camping aankomen... en dat duurde en duurde maar... sjezus.. maar goed, daar eenmaal aangekomen was Jacq d’r gezicht nou niet echt meer heel vrolijk... eigenlijk stond het op onweer... en dan moesten we de tent nog opzetten... en dat was het volgende punt.. als je een tent
French Island
Mama koala met joey!! eenmaal hebt opgezet, zijn de volgende keren redleijk makkelijk, maar de eerste keer met een onduidelijke handleiding lukt he tniet goed... dus het duurde iets van een uur terwijl het in 5 minuten had gekund... het gekibbel werkte niet positief op de sfeer!!
Na de tent opzetten kon ik gelukkig wel een kopje thee zetten, erg fijn... daarna eten gemaakt, ook prima. Nog een echydna gezien tijdens de afwas, erg prettig! De camping was best mooi verder... aan het strand (was geen heel mooi strand, maar toch!) met een berg zwanen die er aan het dobberen waren, tussen de bomen, erg leuk! Het jokeren in de tent was ook nog gezellig, maar toen we gingen slapen en het redelijk frips was en Jacq het niet warm kreeg, was de koek toch echt op... toen kreeg ze ’s nachts ook nog eens kramp, moest ze enorm naar de wc maar durfde/ wilde ze de tent niet uit (vanwege kou en enge beestjes), en tot overmaat van ramp begon het ’s morgens ook nog eens te regenen... kortom, de sfeer was goed verziekt toen we ’s morgens wakker werden. Toch nog maar wel eventjes het ontbijt voor Tasmanie uitgeprobeerd (melkpoeder mengen
French Island
Teddy koala op knuffelafstand met water, gemengd met havermout, amandelen en gedroogde dadels en pruimen.) Ik denk dat dat ontbijt best wel eens een hoogtepuntje kan worden tijdens de trip in Tassie!! Maar goed, de sfeer was zo ‘weg’ dat we gelijk hebben ingepakt en de eerste ferry terug hebben gepakt naar Melbourne! Dus om half 12 waren we al weer thuis en stond Jacq onder de douche. Laten we het er maar op houden dat Jacq geen happy camper was, haha!! Nou ja... hoewel het niet echt geslaagd was, hebben we wel veel geleerd (jacq moet warme kleren meenemen/ een opblaas-kussentje/ en Jacq moest zich voorbereiden op eventueel regen) dus het heeft zijn doel bereikt zeg maar.... nou ja, de rest van de dag stond een beetje in het teken van sippen en mokken, opruimen en uitrusten. Ik lag vroeg op bed omdat ik erg moe was en moest werken, en Jacq ging nog ff lekker tv kijken. Nou ja, maar gauw vergeten da weekend, op de koala’s na tenminste!! Nou binnenkort nog ff de laatste inkopen doen voor de echte kampeer trip op Tassie, en dan komt het vast allemala goed.
Zondag waren we dus te sjaggie om wat leuks te
French Island
Buurvrouw mama met kleinere joey,.. zie je zijn oortjes?! gaan doen, ook al hadden we onszelf beloofd te gaan uit eten s avonds om ff goed te eten. Maar goed, maandag dus na het werk lekke romgekleed en gelijk Sst Kilda in om wat te gaan eten bij The Banff. Hier wilden we al een tijdje gaan eten, maar kwam er niet van. Maandag dus wel. was lekker warm weer, dus zijn lekker op het terras gaan zittten, biertje en wijntje erbij, pizza besteld, helemaal goed. En bleek dat maandag pizzadag was, dus we waren slechts 15 euri kwijt!! Na het eten lekker stukje wandelen, ijsje gehaald, lekker op een bankje in het park op zitten smikkelen, daarna stukje over het strand naar huis gewandeld... beetje vakantie midden in je werkweek, heel fijn. Nou, nu is het dinsdag, en is de zomer wel begonnen... zal je altijd zien he, ben je een weekend aan het kamperen is het K*T weer, en nu is het 34 graden... tsja, dus we zitten lekker op het balkon met een kopje koffie, ik zit te typen Jacq zit beetje te kletsen, en ga zo hardlopen. Helemaal goed...
Even snel nog over werk: gaat erg goed. Het project is al 2 weken live,
French Island
Pakezel met rugzak... zie je de zweetdruppels?? en er is pas 1 bug ontdekt, dus het is enorm rustig.. tijdens de go-livev rustiger dan tijdens de voorbereiding.. onvoorstelbaar! De voorbereiding op de 2e fase voor golive in maart gaat ook enorm goed, zodat we ook daarvoor al om werk zitten te springen zowat op kantoor... het lijkt erop als Manhattan het lek boven heeft mbt Coles Myer!!
Wat verder nog te melden?? O ja, vrijdag heeft Jacq afgesproken met een vriendin van een goede vriendin van haar uit A’dam... om 12 uur ’s middags maar zal wel uitlopen tot de avond.. dus lekker biertje doen na het werk om weekend in te luiden zeg maar. Zaterdag dan ange en marco helpen met verhuzien, en zondag zal wel een telefoon-dag worden om iedereen ff te bellen die we al tijdje niet meer gesproken hebben.. de week erop gaan we al naar Sydney voor het kerstfeest, en dan is de kerst al aangekomen, hebben we vakantie en komt bas aan, helemaal gewleidg!!
Nou, ga nu ophouden. Zo ff lekker hardlopen en dan als ik terug ben fotootjes op de site zetten met het verhaal... tot binnenkort weer!!!
Groetjes
Jackie en Robin
Advertisement
Tot: 0.135s; Tpl: 0.016s; cc: 11; qc: 32; dbt: 0.1004s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
