Bijna vakantie.....

---

Hoi allemaal,

Nou, daar istie dan eindelijk… de laatste update voor een aantal weken! Volgende week eerst met vakantie, om daarna 2 weken lang go-live support te verlenen vanaf 6 uur ’s ochtends waardoor ik weinig zin zal overhouden om nog wat te doen denk ik zo!! Maar goed, dus nog wel ff iedereen updaten over de laatste 2 weken.

Zoals in het vorige verhaal aangegeven zou op de vrijdag een vriendin van een goeie vriendin van Jacq langskomen voor een bezoekje, waarbij de verwachting was dat het wel wat later zou worden dan vroeg in de avond. En dat klopte ook wel!! het was lekker weer, dus de dames zaten nog op een terras aan het strand waar ik ze maar ff ben gaan opzoeken voor een glaasje wijn. Was erg leuk om Marianne te leren kennen, ze stond net aan het begin van haar wereldreis, en zou nog een aantal maanden door Australie en vervolgens zuid-oost Azie gaan reizen. Je zou er jaloers van worden!! We zijn nog wat wezen eten met z’n 3-tjes erna... en waar anders dan bij onze huis-Indier :-)... was weer erg prettig zoals gebruikelijk met een lekker flesje wijn erbij.

Daarna werd de avond echter iets minder gezellig... zoals we al vaker hebben gezegd wonen we dus in de ‘rosse buurt’ van Melbourne. Is niet te vergelijken met de Wallen ofso, maar zeker in de zomer loopt er een flink aantal hoeren op straat bij ons in de buurt (op drukke dagen kom ik ze ’s morgens tegen als ik naar werk fiets in de straat achter ons). Maar goed, naast de ‘gewone’ verslaafde hoeren loopt er ook een aantal travestiet-hoeren rond. Dat zijn over het algemeen Pacifische mannen (Fiji’s/ Maori’s of andere uit de kluiten gegroeide eiland-bewoner) die dus hier als vrouw door het leven gaan. Nou goed, na het eten brachten we Marianne nog ff terug naar het hostel toen we langs zo’n she-male liepen. Wij spraken NLs en Jacq zzei zo van “Kijk, de hoertjes zijn ook weer aan het werk”. Om de een of andere reden sloeg die vent/ vrouw daardoor zo op tilt dat ze achter ons aankwam en Jacq aanviel.... gelukkig liep ik er naast en kon ik een flinke tik uitdelen waardoor Jacq loskwam.... helaas werd ik toen door het ding aangevallen en kwamen er ondertussen nog 2 van die wezenlozen aanrennen. Jacq zag dat ik toen werd aangevallen, en kwam als een idioot terugrennen om mij los te krijgen... sloeg die idioot in zijn gezicht met haar tas, maar toen werd zij beetgepakt en kwam ze op de grond terug en lag ze met die vent/ griet te knokken op straat. Ik werd beetgehouden door die andere debiel, maar kon uiteindelijk loskomen al weet ik niet hoe, en waarschijnlijk kon ik die vent die met Jacq aan het knokken was in zijn gezicht schoppen waardoor Jacq los kon komen en we samen konden vluchten. Tsja, was een heel vervelende ervaring vooral omdat het op een paar honderd meter van ons huis gebeurde... gelukkig zijn we niet gewond geraakt, maar wel wat spullen stuk (shirt gescheurd, bril kapot en Jacq d’r tas) en natuurlijk ook het emotionele gevolg was niet echt prettig. Zo maar op straat lopen en dan worden aangevallen door zo’n freak.... ’s nachts nog aangifte gedaan bij de politie maar uiteraard nix van gehoord al heeft Jacq nog wel paar keer gebeld. Nou ja, we zien wel hoe het afloopt.

Dat was de spanning voor het weekend wel... zaterdagochtend stonden we vroeg op omdat we Ange en Marco gingen helpen verhuizen naar hun nieuwe paleisje in Research (dorpje halverwege Melbourne en de Yarra Valley, redelijk in de bush dus). En hoewel het erg vroeg was, was het wel erg gezellig. er was een goeie vriend van hen bij, Bob, een schilder die zo’n beetje op het punt van doorbreken staat. Gelukkig was het verhuizen snel voorbij want het was erg warm (rond de 40 graden) dus we hebben ’s middags lekker in hun tuintje gezeten met een biertje en goeie verhalen. En de meeste verhalen kwamen van Bob, was echt een super interessante vent, heel spiritueel ingesteld met schitterende verhalen over de aboriginals en hun kijk op het leven (de zogenaamde “Dreamtime” zeg maar hun Oude en Nieuwe Testament), maar ook over de zware ziekte die hij heeft overwonnen en de tijd die hij bij een goeroe in een Ashram (tempel) in India heeft doorgebracht terwijl hij dacht dat deze ziekte echt het einde van zijn leven zou betekenen. Kortom, echt een ervaring die je kijk op het leven nog wel eens wil beinvloeden en gewoon altijd met je mee zult dragen. En Bob had ons ook uitgenodigd voor zijn feestje voor de kerst op 22 december samen met Ange en marco, dus erg leuk om nieuwe mensen te ontmoeten.

Maar goed, naast het feit dat het erg warm was, was het ook erg mistig.... en dat kwam dan niet door de hoge vochtigheid (vocht kennen we hier dus niet meer in OZ) maar door de rook van de grote bosbranden in de regio.... het is echt bizar te bedenken dat de branden 200 kilometer weg zijn en dat je in de stad gewoon zoveel rook hebt dat het echt mistig is, en dat je de rook ook echt ruikt... het schijnt dat op die bewuste zaterdag de luchtkwaliteit 10x boven het maximaal toegestane niveau lag... mensen met ademhalingsproblemen en astma e.d. werd dus ook echt aanbevolen om niet naar buiten te gaan... tsja, heel bizarre ervaring, vooral ook ’s avonds met de zonsondergang, de zon ging aardig verborgen achter de rook, en de kleuren waren heel bizar. Vooral ook een ochtend van de week dat het ’s ochtends weer zo rokerig was, dat de maan ’s morgens rood was, echt heel apart, was een beetje spooky gezicht moet ik eerlijk bekennen, het deed je wel beseffen dat er iets heel aparts aan de hand was, en dan nog te bedenken dat wij niet in de buurt wonen van die verschrikkelijke branden. Jullie hebben de beelden vast gezien, maar hier wordt het redelijk gedramatiseerd en de TV is vol met beelden van 40-meter hoge vlammen en complete bossen die voor kilometers aaneen in de fik staan... laten we maar niet denken aan alle arme koala’s en kangoeroetjes die het allemaal niet overleven.... nou ja, laten we ook niet vergeten dat bushfres onderdeel is van het Ozzie bestaan, die branden hebben hier al duizenden jaren gewoed, en zijn een belangrijk onderdeel van de vernieuwing van de natuur. Maar goed, maakt het er niet minder erg om.

Maar goed, na de verhuizing dus naar huis en ’s avonds niet veel gedaan na de paar uur slaap (kwamen pas om half 3 uur terug van de politie en stonden om 7 uur al op) en de verhuizing dus vroeg slapen. Zondag hadden we de dag saampjes, en hebben we ff gebruikt om alle emoties van de aanval een beetje te verwerken. Jacq had het er erg moeilijk mee, en had wel wat tijd nodig om bij te komen. Zij is ’s middags nog ff een uurtje op bed gaan liggen, en ik ben op het balkon gaan zitten met mijn boek. Was erg lekker om buiten te zitten, was 42 graden (een van de warmste decemberdagen ooit) al was dat om 2 uur opeens anders... zoals wel vaker in Melbourne wordt de temperatuur hier bepaald door de wind: is het noordenwind dan is het bloedheet (wind rechtstreeks van de woestijn), is het zuidenwind dan is het opeens koud (wind rechtstreeks van Antarctica). Als het erg heet is heb je altijd noordenwind (voelt als een soort fohn in je gezicht, letterlijk, echt enorm warme wind) en dan na een tijdje krijg je een zogenaamde cool change: de wind draait naar het zuiden, en de koele wind frist de boel lekker op. Dat gebeurde dus ook op zondagmiddag, om 2 uur was het nog 42 graden, om half 3 was het afgekoeld naar 25 graden met een frisse wind... heel apart om buiten te zitten in je zwembroek om dan die ‘frisse’ wind op je te krijgen zodat het opeens 17 graden koeler is in amper een half uur... was weer apart om mee te maken. Maar goed, verder niet veel gedaan.

Doordeweeks gewoon gewerkt, en niet veel over te melden. Heb wel mijn beoordeling gehad en die was heel positief. Mijn baas was super positief over me (had hij al eerder gemeld) maar ook leuk om het ook officieel op papier te zien. Ik heb op alle fronten ver boven gemiddeld gepresteerd volgens hem, ver boven de de verwachtingen. Die beoordeling krijgt slechts aan zo’n 15% van het personeelsbestand van 1700 man dus daar was ik erg blij mee!! Daarnaast krijg ik een bonus omdat ik vorig jaar ook al goed had gepresteerd maar geen salaris verhoging had gekregen, dus maar afwachten of het financieel ook interessant is... zoals het er nu naar uitziet krijg ik midden volgend jaar de verantwoordelijkheid over een van de go-lives wat aan het einde van het jaar leidt tot een promotie naar een management functie met alle gevolgen (met name bonus!) vandien.

Afgelopen weekend zijn we lekker naar Sydney geweest voor het kerstfeest van mijn werk, erg prettig! Helaas wel erg vroeg op (vliegtuig ging om 7 uur ’s ochtends) dus dat was minder. Daar aangekomen werden we eerst bij het hotel gedropt (midden in de stad vlak bij Darling Harbour dus lekker dicht bij alles in de buurt) waarna de partners in het hotel achterbleven en wij naar kantoor gingen voor het overzicht van het management betreffende de financiele resultaten van afgelopen jaar en overzichtje van alle projecten die we hebben gedaan. Al met al was het een goed jaar, al is te zien dat de hausse voorbij is nu het project van Coles Myer waar ik op werk goed onderweg is. Na dat praatje werden we ’s middags opgehaald voor ‘activiteiten’. Het plan was om met zijn allen naar het strand te gaan en daar wat aan sport en spel te gaan doen (voetbal/ cricket/ badminton) gevolgd door een bbq op het strand... maar voor de verandering regende het in Sydney.... zo regent het daar nooit en precies als je geen regen kunt gebruiken dan regent het... en dan te bedenken dat het weer in Melrbourne heerlijk was. Nou goed, alles verplaatst naar een of ander zaaltje waar we met zijn allen wat gevoetbald hebben, beetje cricket gespeeld en vooral veel gegeten, gedronken en gekletst met iedereen. Dat was om uurtje of 8 agelopen waarna we terug naar het hotel werden gebracht. Jacq is toen gaan slapen, en ik ben nog ff met een paar collega’s de stad in geweest, een cafe bij Darling Harbour wat erg gezellig was. Heb het niet lang volgehouden, want opstaan om half 5 ligt mij niet! Zaterdag lekke ruitgeslapen en de hele dag een beetje door centrum van Sydney gebanjerd en inkopen gedaan voor de vakantie naar Tassie. ’s Avonds ff uurtje geslapen en daarna naar de feestavond. Er was een cafe afgehuurd waar we de hele avond hebben gegeten, gedronken en beetje geouwehoerd. Was erg gezellig, wel erg druk. Zondag weer lekker uitgeslapen en daarna de trein gepakt naar Bondi Beach! Lekker herinneringen ophalen aan onze vakantie van 2 jaar geleden, en het weer was zalig dus werd een heerlijk dagje! Beetje langs het strand gelopen, wat gegeten/ gedronken, beetje winkeltjes afgegaan en daarna gelunched bij ons favoriete tentje van 2 jaar terug: de Sushi Train! Was nog precies zoals we ons herinnerden, dus lekker flesje wijn gehaald en lekker aan de bar gaan zitten om de lekkere sushi van de lopende band af te vissen en te eten. Daarna terug naar het hotel vanwaar we werden opgehaald en naar het vliegveld werden gebracht. Al met al een leuk weekend, maar wel erg druk allemaal hoor... was echt kapot toen ik maandag weer moest werken, bah. Maar goed, nog maar paar daagjes en dan is het vakantie! Zondag komt bas aan, daarna is het kerst en dan gaan we al weg dus we overleven het wel! eerst woensdag avond nog een kerst-borrel met mijn werk, dan vrijdag het kerstfeest bij Bob, zaterdag beetje relaxen en dan zondag Bas ophalen... we krijgen het nog druk!

Verder niet al te veel te melden, o ja, we hebben eindelijk het geld van de makelaar terug gehad! Heeft wat voeten in de aarde gehad maar na 6 weken dan eindelijk gekregen van ze... werd tijd, stelletje Ozzies!

Nou, dan laat ons niets anders over dan iedereen een heel fijne kerst te wensen, en een geweldig nieuwjaar! We zullen aan iedereen denken tijdens ons verblijf op Tasmanie. Hopelijk denken jullie ook af en toe aan ons, en dan vooral aan Jacq want die ziet enorm op tegen de 6-daagse trektocht door de bergen!! We vertrekken op 2e kerstdag om dan gelijk de bergen in te gaan, om op 31 december aan de andere kant 70 kilometer verder uit te komen. Schijnt supermooi en indrukwekkend te zijn, schitterende natuur, veel beestjes, helemaal goed. Alleen ziet jacq nogal op tegen de mindere dingen: sjouwen van al je spullen (tent/ eten/ etc.) en de te verwachten regen en kou... nou ja, Bas en ik slepen haar er wel doorheen maa een beetje mentale steun van jullie zal ook zeker helpen!

Nou, het allerbeste en tot in he tnieuwe jaar.

Groetjes
Jackie en Robin

---

Photos

Zonsopkomst in de smog
Tsja, het werd een warme dag maar om de een of andere reden kleurt de zon vuurrood door de bosbranden en de resulterende smog boven de stad

Bondi Beach
Wat dat betreft is Sydney iets beter dan Melbourne... niet te vergelijken met St Kilda beach...

Bondi Beach
Wat dat betreft is Sydney iets beter dan Melbourne... niet te vergelijken met St Kilda beach...

Sushi Train
Eet smakelijk!

Comments

[wendy]

jeeeeeeetje las het gevecht verhaal, wat moet dat afschuwelijk geweest zijn zeg ! hoop dat jullie de schrik weer een beetje te boven zijn ! in ieder geval veel liefs van mij, enne jacq, ik kan me er best wel wat bij voorstellen dat je tegen die 6 daagse trektoch opziet, maar ja je kan zo wel alle chocola en kruidnoten er weer afwerken, hahahaa ! voor jullie ook veel liefs en goeds voor 2007 ! dikke zoen wen xxxx