Advertisement
Published: February 9th 2007
Edit Blog Post
Kampvuurtje!
Op weg naar de eerste surfspot, reden we langs een \'bushfire\'. We hoorden dat de weg vlak daarna werd afgesloten Uiteindelijk de knoop doorgehakt en een surftrip naar Byron Bay gemaakt. Daar heb ik inmiddels Frank weer ontmoet, die ik nog van Thailand kende. Hij was onderweg naar de Fillipijnen en is nu weer thuis (daarover later meer). Over de surftrip. Het begon allemaal heel mooi: gezellige groep, mooi weer, mooie surfspots, hele relaxte tourguides. De eerste dag waren er goede golven, maar vanwege de overwegende noordelijke wind zou dat gaan veranderen. Dus werd besloten om het hele kamp een paar honderd kilometer noordelijker te verplaatsen. Er waren al een paar mensen niet helemaal lekker maar vanaf die tweede middag (terwijl we het kamp aan het opbreken waren) werden steeds meer mensen ziek. Aan het eind van de tweede dag (in de bus) was ongeveer tweederde van de mensen aan het overgeven en diareren (nieuwe voor de dikke van Dale). Ik niet.... Een kleine survey leverde wat grappige resultaten op: het merendeel van de mensen die niet ziek waren geworden, waren al langer aan het reizen en kwamen overwegend uit Azie en Afrika! Ook waren het overwegend de wat grotere kerels uit de groep die niet ziek werden. Bijna alle meiden zijn uiteindelijk ziek geworden. Later bleek ook dat Plenko, de
Camp
Dit was het kamp op de eerste dag. Om 7 uur op voor de eerste surfsessie. De beste golven zijn aan het begin van de morgen en het eind van de middag... chef/tourguide, het weekend voor de trip voedselvergiftiging had gehad....
De hele zieke mensen reden allemaal in een truck en de overwegend 'gezonde' groep is in de bus vooruit gereden. Wij hebben het kamp voor de rest opgezet en konden uiteindelijk om 1 uur 's nachts in onze tent kruipen. De volgende dag hoorden we dat 1 meid naar het ziekenhuis was gebracht. Ze had een gebrek aan cortico-stereoide en nam daarvoor normaal tabletten. Maar omdat ze niets kon binnenhouden, raakte ze in een soort shock! Uiteindelijk is het wel weer goed gekomen maar het was behoorlijk serieus.
De derde dag werd ik tijdens het surfen door een blue bubble gestoken. Dat is een klein (heel giftig) kwalletje. Hij hing aan mijn arm en het was behoorlijk pijnlijk. Na een minuut of 10 begon het enorm te steken in mijn oksel en werd mijn arm een beetje lam. Toen we terugkwamen in het kamp, werd uitgelegd wat het was.. Het gif nestelt zich in je lymfklieren. Als je in je been wordt gestoken, heb je dat verdoofde gevoel dus in je lies.... heel fijn.
Het klinkt nu allemaal als ellende maar het was een van de beste weken
Wawawewa
Who's the camp boss? van mijn hele reis! De groep was echt top en er waren een aantal hele bijzondere mensen: een Amerikaan die net een platencontract op zak had en een soort Jack Johnson-achtige muziek maakte (elke avond dus prima live-muziek), een actrice uit Engeland en natuurlijk de tourguides: Roscoe, Plenko en Cyle. Wat een figuren! Roscoe is een bluesmuziekant die ook een beetje surft. Plenko was profbokser die ook een beetje surft (lijkt exact op Willie de Moker, de bokscoach in Nijmegen maar dat is voor de insiders) En Cyle is een womanizer met een vriendin, die heel goed kan surfen.
Het draaide natuurlijk allemaal om het surfen en dat ging echt goed. Veel dingen bijgeleerd over hoe de zee werkt: de Australische jongens krijgen het allemaal met de paplepel ingegoten: rips, point-breaks en reef-breaks. Voor mij was dat allemaal nieuw omdat je dat in Europa minder hebt. De mooiste ervaring was nog op de tweede dag: we waren wat verder uit de kust aan het surfen en er kwam wat dolfijnen langs, die ook in golven begonnen te springen! De know-how om op deze locaties te komen wordt hier echt van surf-pappa op surf-zoon doorgegeven.
Advertisement
Tot: 0.09s; Tpl: 0.012s; cc: 7; qc: 44; dbt: 0.0466s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Manon
non-member comment
Surf Dude!
Hi Emile, Wat een top foto's! Ik heb je de hele trip relaxed in de gaten gehouden. je doet echt gave dingen, man! Nog veel reis, party en surfplezier, Vlekje Manon