Advertisement
Published: September 16th 2012
Joepie, mijn eerste cijfer is binnen en het is een A! Voor diegenen onder jullie die niet zo vertrouwd zijn met het Amerikaanse puntensysteem: E is faliekant gebuisd, D is nog altijd gebuisd, C is met de hakken over de sloot, B is goed en A is nog beter. Ik weet dat ik niet al te trots mag zijn met mijn eerste A, omdat ze in Amerika veel gemakkelijker hoge punten geven dan in Europa, maar ik ben er toch heel blij mee! Ik moest een presentatie geven voor de klas over montage in de Sovjet-Unie in de jaren twintig. Ik geef het toe, het klinkt saai, maar het is eigenlijk heel boeiend als je een beetje van filmgeschiedenis houdt..
Ondertussen heb ik ook nieuwe plannen opgevat voor mijn volgende project. Voor onze cinematography klas moeten we een reclamefilmpje maken van 30 seconden. Deze vrijdag wordt het mijne ingeblikt. Alles is reeds voorbereid: script, storyboard (hoewel ik helemaal niet kan tekenen is dit echt nodig), actrice geïnformeerd, ... Ik heb toch weer een beetje stress omdat dit toch al wel een iets gecompliceerder project is dan mijn vorige: het gaat om 25 verschillende shots en 15 verschillende camera set-ups. Sorry voor al diegenen onder jullie die niet erg vertrouwd zijn met deze termen, speciaal voor jullie ga ik het nu over een compleet andere boeg gooien.
De titel doet misschien vermoeden dat mijn fiets in mijn eerste maand hier al gepikt werd, maar zo erg is het bijlange niet. Hoewel ik in een vrij veilige buurt woon vergeleken met andere buurten in Miami, is het toch altijd oppassen geblazen. Miami is één van de steden met de hoogste graden van criminaliteit, waarvan de meeste misdaden diefstallen zijn. Ik wil jullie echt niet ongerust maken, maar het is nu eenmaal zo. Gelukkig is mijn buurt toch één van de meest veilige, en de weg die ik moet afleggen naar de universiteit kan niet beter: er is een speciaal aangelegd fietspad dat naast (en op een veilige afstand van) één van de drukste en best verlichte banen van Miami loopt, waar veel politie patrouilleert. Dus: geen fietstochten door duistere en verlaten weggetjes!
Maar, ik dwaal af. Ik was aan het zeggen dat, hoewel ik toch in een goede buurt woon, criminaliteit altijd om het hoekje luurt. Vorige week kwam ik thuis, helemaal nat van de regen, en omdat ik het appartement niet volledig nat en vuil wou maken besloot ik dat het geen kwaad kon om mijn fiets een nachtje buiten te laten staan, goed op slot natuurlijk. Ik had tenslotte speciaal het beste slot van de winkel gekocht omdat ik weet dat diefstal een groot probleem is in Miami.
De volgende dag kom ik mijn fiets terug halen, om te ontdekken dat ik het slot nauwelijks openkreeg! Ik vermoedde dus dat iemand 's nachts had geprobeerd om het slot te forceren en er niet in geslaagd was. Na enkele minuten wringen lukte het toch, en ik vertrok naar de universiteit. 's Avonds wou ik mijn fiets terug losmaken om naar huis te vertrekken, en mijn sleutel geraakte klem in het slot. Toen gebeurde het onvermijdelijke: de sleutel brak af. Ik stond daar schoon, met mijn fiets vastgeketend, midden op de campus. Gelukkig was één van mijn klasgenoten zo vriendelijk om mij een lift naar huis te geven. De volgende dag ging ik naar het politiebureau op de universiteit met de vraag of ze mijn slot konden verwijderen. Ze zeiden dat ze dit niet konden omdat ik geen aankoopbewijs had van de fiets (omdat ik hem tweedehands heb aangekocht). Blijkbaar dachten ze dat ik de politie zou inschakelen om andermans fiets te stelen!! Ik kon daar dus niet mee lachen en ik vroeg om zijn chef te roepen (zo doe je dat in Amerika, als je niet content ben dan moet je oftewel vragen om de verantwoordelijke te spreken, en als dat niet werkt moet je dreigen om ze een proces aan te doen.. "I'll sue you" is hier werkelijk een zin die wonderen doet verrichten). Die gaf mij eerst krak hetzelfde verhaaltje.
Dus, omdat ik mij nu eenmaal niet laat doen, zei ik dat mijn fiets dan waarschijnlijk voor altijd vast zou blijven zitten, omdat een slotenmaker waarschijnlijk ook een aankoopbewijs moest hebben. Pas toen ik zei dat ze mijn pas mochten kopiëren en mij mochten komen arresteren als de fiets als gestolen werd opgegeven, gaven ze toe! Ze gingen mijn slot komen doorzagen op voorwaarde dat ik hem zou registeren onder mijn naam. Wat nu het toppunt is, is dat alle studenten die hun fiets registreren een gratis fietsslot van topkwaliteitkrijgen! En wat nog straffer is, is dat ik later die dag met mijn in twee gezagen fietsslot naar de sportwinkel ging en hen vertelde dat het slot niet functioneerde zoals het moest. Ze gaven mij met heel veel excuses mijn geld terug! Uiteindelijk had ik dus, dankzij de dief die mijn fiets probeerde te pikken, een gratis slot dat beter was dan het vorige. Een geluk bij een ongeluk, noemen ze dat dan.
Kijk eens aan, ik ratel maar door, drie volle paragrafen over een onnozel fietsslot! Ik zal jullie niet langer vervelen, ik heb trouwens nog heel veel werk te doen vandaag dus ik zal er maar eens terug invliegen. Ciao!
Advertisement
Tot: 0.272s; Tpl: 0.009s; cc: 5; qc: 44; dbt: 0.0565s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Lynsey
non-member comment
Hey,
Proficiat met u A! Doe zo verder zou ik zegge! Dreigen met een proces zou echt niks voor mij zijn :) ma mss da ge da wel leert in iedergeval goe gedaan! Ik heb een vraagske is u email adres nog altij van hotmail want ik heb een mail gestuurd ma ben ni zeker of hij is aangekomen? Groetjes