Advertisement
Published: September 9th 2013
Edit Blog Post
Vandaag heb ik de langste en verreweg de zwaarste wandeling ooit gemaakt: zo'n 35-40 km van de voet van de Golden Gate Bridge via Point Bonita tot aan Muir Woods. Deze ging voor het grootste deel door de Marin Headlands, een groot natuurgebied net aan de andere kant van de Golden Gate Bridge. De zwaarte zat erin dat de zon volop scheen maar ook vooral de vele heuvels die dit gebied kent en de zeer steile paden die daar overheen lopen: bij sommige klimmen moest ik bijna kruipend omhoog, bij sommige afdalingen glijdend naar beneden. Het was wel zeer de moeite waard, het is een onvoorstelbaar mooi gebied met allerlei bezienswaardigheden maar vooral ook schitterende uitzichten.
Ik ben met de bus naar de Golden Gate Bridge gereden en daar vervolgens overheen gewandeld. Het is een hele lange brug, ik deed er ruim een halfuur over. Ook vanaf hier heb je weer een prachtig uitzicht over de baai en de stad, hoewel in lichte nevel verhuld. Aan de andere kant van de brug ligt onder een klein plezierhaventje (dat GTA: San Andreas spelers meteen zullen herkennen) een mooi uitzichtpunt. Vanaf daar kun je de Marin Headlands intrekken.
De tocht begon
meteen goed met de hoogste heuvel in de hele headlands, Slackers Hill, een dikke 300 meter en je moet helemaal naar de top om er overheen te gaan. Eenmaal boven dacht ik dat ik het de rest van de dag wel kon schudden want nog zo´n klim had ik niet overleeft, maar gelukkig waren de meeste andere beklimmingen beter te behapstukken, in elk geval totdat de vermoeidheid begon toe te slaan aan het eind van de middag.
Vanaf Slackers Hill ging het gelukkig bijna alleen nog maar naar beneden richting Point Bonita, een pitoresk vuurtorentje gebouwd op het uiteinde van een kleine smalle landengte die de noordelijke ingang naar de Bay markeert. Dit punt bied een prachtig uitzicht over de Golden Gate zelf en de brug. Vlak hierbij zat een camping waar Amerikaanse gezinnen vrolijk aan het barbecueën waren, en nog iets verderop zat een Nike raketinstallatie, die in de koude oorlog anti-luchtraketten kon afvuren op Soviet bommenwerpers. Deze waren uitgebreid te bewonderen en veteranen uit de Koude Oorlog gaven er tekst en uitleg bij.
Zowiezo was dit hele gebied militair terrain tijdens de Koude Oorlog, en ik ben onderweg tal van bunkers, kannonen, helikopterpads, verlaten barakken en
andere relieken uit die periode tegengekomen. Vanaf de Nike Missile Site ben ik doorgelopen naar Rodeo Lagoon, een meertje waar eenden en andere watervolgels de dienst uitmaken, dan aan het uiteinde uitkomt op het mooiste strand dat ik tot nu toe het gezien: Rodeo Beach, dat ligt aan de Stille Oceaan met perfecte omstandigheden om te zwemmen en te surfen. Het was hier dan ook redelijk druk met strandgangers en er was een surfwedstrijd aan de gang. Iets verder uit de kust zwommen een stel dolfijnen.
Van hieraf aan werd het beduidend minder druk en kwam je echt in de ruige natuur terecht. De ene hoge heuvel na de andere, nu eens bijna kaal, dan weer helemaal volgegroeid met struikgewas van 1.5 tot 2 meter. Hier en daar een klein zandstrandje (waar vaak wel enkele mensen waren maar niet heel veel). Het enige jammere was dat ik doordat 's ochtends ik wat dingetjes vergeten was ik de eerste bus gemist had, en ik ook één keer goed fout ben gelopen. Dit zorgde al met al voor een stevige vertraging van een uur tot anderhalf uur, waardoor ik eenmaal aangekomen bij mijn eindbestemming Muir Woods, een gebied vol Redwood bomen
Hoofdingang van Muir Woods
Het enige deel van het park dat ik heb kunnen zien dat een nationaal monument is, ik geen tijd meer had om daar daadwerkelijk rond te kijken, ik was net op tijd om de laatste bus van 19:30 terug naar San Francisco te kunnen pakken. Sterker nog, ik heb de laatste 40 minuten heel stevig moeten aanpoten omdat ik bang was dat ik de bus zou missen. Hierdoor heb ik van de laatste paar kilometer, waar het landschap drastisch veranderde, zelfs geen foto's kunnen maken. Maar ook dit was een mooi gebied met veel hoge bomen en veel meer fauna. Gelukkig zit ik over 2 dagen in Yosimite dus ik krijg nog wel meer van dit soort natuur te zien.
Advertisement
Tot: 0.077s; Tpl: 0.012s; cc: 5; qc: 46; dbt: 0.0522s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb