19 September: Grand Canyon NP

---

Vandaag hebben we zo'n beetje de hele dag doorgebracht in Grand Canyon National Park. We begonnen de ochtend bij het Grand Canyon Visitor Center en zijn over de Rim Trail langs de rand van de afgrond richting Grand Canyon Village gelopen, een route die over 5 km langs verschillende mooie uitkijkpunten leidt. De Grand Canyon is op zich zeer indrukwekkend, het is een gigantisch grote vallei met prachtige uitzichten. Maar daar waar je in de parken van Utah om de 5 meter een compleet ander uitzicht hebt, kun je je langs de Grand Canyon 30 kilometer verplaatsen en nog weinig verschil zien in landschap. Het is wel zeer indrukwekkend maar je hebt het er langs de rand ook wel een keer gezien.

Marloes en ik liepen al snel ver op de rest van de groep vooruit en zijn toen bij Grand Canyon Village maar de Canyon zelf ingedoken over de Bright Angel Trail, een mooie route waarvoor je wel overal gewaarschuwd wordt dat die met name terug bergop zeer zwaar is. We namen ruim de tijd met het voornemen om het eerste resthouse, bijna 400 meter beneden de canyonrand, te bereiken. We deden het rustig aan, genietend van het uitzicht, en na een kleine drie kwartier bereikten we vrij eenvoudig onze bestemming.

Na een korte rustpauze begon de voorspelde loodzware klim. Deze viel mij persoonlijk 100% mee, ik vond hem eigenlijk vrij licht -- ik denk dat met name de training in de Marin Headlands in de eerste week me goed heeft gedaan, de hoogste heuvels daar waren aanmerkelijk zwaarder (hoewel korter). Marloes had er wel aanzienlijk meer moeite mee, maar daarbij speelde ook de angst mee dat we niet op tijd terug zouden zijn voor de bus, waar een harde deadline voorstond ivm het middagprogramma. Ik had al snel door dat we dit ruimschoots zouden halen maar Marloes was niet geheel overtuigd en was zichzelf enigszins aan het opblazen. Hoe dan ook, al met al gingen we heel snel omhoog en waren in iets minder dan een uur weer boven.

Onderweg waren we ook nog wat groepsgenoten tegengekomen die al eerder waren omgedraaid (Ron en Corien en de 60-plussers die ook in Arches NP het meest ambitieus waren) maar de meesten in onze groep hadden de afdaling niet eens geprobeerd. Ik was uitgerekend vandaag m'n wandelschoenen vergeten dus het de hele tocht was wat hier en daar glibberen over wat kale rotsen en ik zal er een paar dagen zere voeten aan overhouden, maar het was al met al de moeite waard. Ik denk dat ik met m'n goede schoenen en net iets meer tijd in m'n eentje het tweede resthouse ook wel had kunnen halen, maar dan was het wel een race tegen de klok geworden en zo was het ook mooi (en ik doe liever één stop met z'n tweeën dan twee stops alleen).

Het middagprogramma was de meest spectulaire activiteit van de reis tot nu toe: een helikoptervlucht over de Grand Canyon. De Canyon is echt te groot om te voet te verkennen, je bent dagen bezig als je naar de bodem wilt en aan de rand is het uitzicht indrukwekkend maar redelijk eentonig. Een helikoptervlucht is de perfecte (hoewel prijzige) oplossing: je kunt in een uurtje tijd op een spectaculaire manier alle hoeken en gaten van de Canyon zien en van veel verschillende uitzichten genieten. Kosten hiervan: $264.

Na een langdurige incheck-procedure (er waren wat systeemproblemen) kregen we een korte veiligheidsinstructie en kon de tocht beginnen. We gingen met 5 man in een helikopter, drie voorin naast de piloot (het was een hele brede machine), twee achterin elk aan het raam. Ik zat in het midden voorin, met een perfect uitzicht recht vooruit, en vlakbij de piloot met wie ik het meteeen goed kon vinden. Hij wist het nodige uit te leggen over de helikopter en de omstandigheden van vliegen rond de Canyon, en deelde ook veel informatie over de Grand Canyon zelf en omliggende natuur en omgeving.

We vlogen een rondje door zo'n beetje het hele Grand Canyon National Park, van noord tot zuid en van oost tot west. We kregen alle mesa's, buttes, rapids en andere geografische features te zien, en vlogen zelfs over een kudde wilde bizons heen, een niet-alledaags verschijnsel. Met name de eerste keer dat je over de rand van de Canyon heen gaat is erg spectaculair: zo vlieg je rakelings over de boomtoppen, en ineeens hang je over een gat van honderden meters diep. Het laag over de grond vliegen langs de canyonrand was eigenlijk nog mooier dan vliegen door de Canyon zelf, maar ook dat was heel bijzonder met zowel links- als rechtsboven je de canyonwanden waar je precies tussendoor vliegt -- je weet dat het allemaal veilig is maar dat voelt niet bepaald natuurlijk. Wat opviel was hoe soepel de vlucht verliep: bij een vliegtuig is het duidelijk voelbaar dat er met name bij de start en landing grote krachten komen kijken, bij deze helikoptervlucht was daar vrijwel niets van te merken. Ik heb veel video geschoten tijdens de vlucht, die zal tzt wel op YouTube verschijnen.

De avond hebben we weer doorgebracht in het centrum van Williams waarbij de groep al snel opsplitste en ik met 3 anderen (Renate, Femke en Marja) onder het genot van gezellige live muziek bij een Italiaan heb gegeten, waarbij we voor het eerst deze reis op een (dak)terrasje hebben kunnen zitten, een verschijnsel dat ze hier in de VS blijkbaar niet zo kennen.

---

Photos

Grand Canyon vanuit de lucht (2)
Met de Colorado canyon vooraan en de Little Colorado canyon in de achtergrond