Advertisement
Published: April 19th 2006
Eindelijk was het zover, een droom wordt realiteit. Rob naar de rodeo! 4 Dagen lang werd er een soort van beurs gehouden waar je over het plattelandsleven kunt leren. En iedere avond stond de rodeo op het programma. Die eerste avond was ik van de partij (natuurlijk); als kind vond ik paarden al geweldig en keek ik zowat iedere cowboyfilm, in het duits en in het engels! En daar zat ik dan, het publiek gekleed in jeans en velen droegen een cowboyhoed. Geweldig om te zien, het leeft hier echt. De provincie Alberta (AB) is overigens ‘the place to be’ als je cowboys aan het werk wilt zien.
Op zaterdag kwam mijn andere grote dierenliefde om de hoek kijken. Wedstrijden schapendrijven met border collies! Af en toe viel ik van het puntje van mijn stoel bij het zien van zo’n gedrevenheid. Kortom, het was genieten geblazen voor mij!
Afgelopen vrijdag ben ik met Russel, een vriend die ik tijdens de wilderness first aid cursus leerde kennen, bij Arnold McKee op bezoek geweest. Na een rit van 4 uur door een dorre en uitgestrekte vlakte, de prairie zeg maar, kwamen we aan in Oyen AB. Russel heeft van Arnold een paard
voor zijn dochter gekocht. Niet zomaar een paard, maar een zeldzaam ras, dat langzaamaan bekend wordt onder de naam The Block Horse (dat door de natuur geproduceerd is). Arnold is rond de 70 jaar schat ik en heeft ongeveer 100 van deze paarden. De meesten zijn nog nooit aangeraakt door mensen! Hij heeft een boek geschreven over de geschiedenis van deze paarden en de omgeving waar ze vandaan komen: “The Forgotten Corner, the Roundup of 1994”. Een geschiedenis waar een luchtje aan zit politiek gezien, daar ben ik al achter.
Een geweldig enthousiaste man zeg. Hij gaf ons een rondleiding, liet al zijn hengsten zien, en reed ons toen naar een enorm weiland waar 30 merries naar ons toe kwamen gegallopeerd.
Aan het eind van de dag durfde ik voorzichtig te vragen of hij deze zomer van mijn hulp gebruik wil maken. We hebben afgesproken dat ik hem in mei opbel. Wow, het zou een kinderwens come true zijn als ik op een ranch kan werken!
Plotselinge promotie bij mijn baantje in de buitensportwinkel; de laatste keer mocht ik de opslagruimte verruilen voor de winkel. M.a.w. ze lieten me los op de klanten. In een paar minuten tijd werd
me de werking van de kassa uitgelegd en al snel stroomden de mensen binnen. Nu was rekenen een ‘aandachtsvak’ voor mij op school en de enkele keren dat er met cash betaald werd deed mij daaraan herinneren. Grappig om te merken dat ik ook in het Engels denk en dus ook zodanig reken. Als wij getallen uitspreken, bijv. 75, dan noemen wij eerst de 5, nietwaar? In het engels wordt echter eerst de 7 uitgesproken. Met het teruggeven van wisselgeld... Oke, oke, er is wellicht een kasverschil...
Het is als het spellen van woorden; hun letter A klinkt als onze E, hun E klinkt als onze I en de J een beetje als G. Dit kan nogal verwarrend zijn. Comprendes?
Nog even over hier in Calgary. Verschillen, ja die zijn er wel, bijvoorbeeld in het verkeer. Hoezo moet je aan de rechterkant van de weg rijden, tenzij je iemand inhaalt? Het knipperlicht heeft dezelfde kleur als de remlichten, goed kijken dus als/of iemand afslaat. Rijlessen? Nee hoor, je kunt gewoon oefenen met familie of vrienden en dan meteen opgaan voor theorie en praktijk.En dat al vanaf 16 jaar...! Op groen licht wachten als je rechtsaf slaat? Nee hoor, in
de meeste gevallen kun je gewoon gaan. Een stopteken en dan helemaal tot stilstand komen voor min. 5 seconden, zelfs al komt er in de verste verte niemand aan? Ja, dat dan weer wel!...
Ach, je moet hier je rijstijl wat aanpassen om niet op te vallen, haha.
Lieve mensen, tot over 2 weken!
“Ho Silver, away!”
Advertisement
Tot: 0.057s; Tpl: 0.012s; cc: 15; qc: 27; dbt: 0.0327s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
jacky chan
non-member comment
he paardefluisteraar, hoeist? lekker aan het genieten? tja dat hoofdrekenen valt ook niet mee..... Hier begint eindelijk de lente weer een beetje te komen. veel plezier nog en s6 met werk zoeken. x jacobien