Dat gevoel van...

---

Zoef… zoef… zoef… Als de wind je gezicht zachtjes (of iets minder zacht) aait, en tranen zich in je ogen beginnen te vormen. Als menselijke vormen door de snelheid beginnen te vervagen. Ja, en als je in 1 vloeiende beweging tot stilstand komt. Dan weet je dat je op 1 van de bekende pistes van Canada hebt gestaan: Lake Louise in de Rocky Mountains.
Komend weekend ga ik er weer op uit met mijn 2nd cousin John. Na Fortress en Lake Louise is misschien Sunshine deze keer aan de beurt. Gezien het weer zou dat ‘sun’-gedeelte’ best eens kunnen; de lente breekt namelijk door. En op 2 april gaat de klok bij ons vooruit zag ik vandaag op een aanplakbiljet.

Al dagen lig ik op de uitkijk, verander af en toe van houding en ga dan op het startblok staan, in de veronderstelling te hulp te schieten. Want hoor ik ook maar iemand dat woord uitspreken, dan tjakkaaa, ben ik van de partij! Bij “help” (of in het engels: “help”) storm ik erop af. En terwijl ik ren, neem ik in sneltreinvaart de opgedane kennis nog eens door. Ja, de Wilderness & Remote First Aid cursus was enorm interessant.

Het vinden van een zomerbaan gaat niet zo makkelijk als ik dacht. Na een concreet aanbod kreeg ik een paar dagen later een email met de simpele 2 regels: “Sorry, gidsen uit voorgaande jaren komen onverwacht terug. Succes verder.” Kan dat zomaar?, vroeg ik me af. Ja, dat kan dus zomaar. Dus nog maar een keer de buitensportafdeling van de YMCA bellen; voor een bepaalde baan moet ik een kanocertificaat halen. Ah, dat klinkt goed. Enne, als ik die haal, kan ik dan voor jullie aan het werk? Nee, geen garantie, want als iemand met meer ervaring komt... Jaja, en dat kan allemaal zomaar? Ja dus.
Op dit moment geen baan in het vooruitzicht dus. Rugzak en tentje en het land verkennen klinkt als een goede optie op dit moment.

Bedankt voor de berichtjes op mijn site, leuk en erg gewaardeerd! Tot een volgend verhaal. Take care of yourself and each other,

Rob :-)

---

Comments

[Berno]

boek
Hey Rob, geweldig stukje! kon het niet wat langer? Je moet een boek gaan schrijven man, t lees lekker weg je verhalen, veel plezier nog en hoop dat je een baan kunt vinden, take care, grtz je buurman van 500 nummers verderop

[Marianne]

Hallootje uit NZ
Hee Robbie, Ziet er allemaal prachtig uit, misschien is Canada mijn volgende doel! Leuk dat je even een berichtje achter liet op mijn site en nee ik heb Arthurs Pass zeker niet overgeslagen. En scheer die baard er maar af want dit kan niet hoor ;-) We houden contact Groetjes van Marianne uit Wanaka NZ