Flaneren, heel veel bloemen en dobberend genieten

---

Ok, voor ik verder ga, nog even een klein stapje terug de tijd in naar gisteren; heus, ik probeer zo chronologisch mogelijk te werk te gaan maar wanneer de lange wijzer een wedstrijdje sprinten houd met z'n broertje, houd ik het allemaal niet meer bij...

Madeira is een prachtig eiland middenin de Atlantische Oceaan en best nog een stukje van het vaste land van Portugal af. Daarbij, hier is het een uurtje eerder dus we plukten de vruchten van dat rete vroege opstaan dubbel want we hadden dus ook nog een uur langer op dit prachtige Eiland dat serieus waar het concept bloemen heeft bedacht; er zijn echt overal bloemen, slechts een paar herkenbare en allemaal prachtig, kleurrijk en dus in grote aantallen aanwezig.

Ook de vlucht ging smooth, het landen was vanwege de korte landingsbaan van Funchal even spannend maar we raakten niet ter water dus dat noem ik een win. Ook de koffers kwamen braaf terug naar hun baasjes en het hotel stond netjes waar die zou staan. Eenmaal op onze kamer, ben ik op bed geploft want ik was goed gaar van die dolle-dwaasheid. Vliegen is leuk maar vermoeiend!

Om niet heel de dag te verslapen, zijn we twee uur later - frissig maar nog niet helemaal fruitig - de nabije omgeving wat meer gaan verkennen. De Spar is op steenworp afstand - altijd handig - en er is genoeg keus om ergens hapje of drankje te doen, de Oceaan is gigantisch en wil gezien worden en, geloof me, dat wil jij ook!

Na een zeer, zeer welkome lunch - een echt fatsoenlijk maaltijd was al meer dan 24 uur niet meer gegeten - en een kennismakingsrondje van wie we nou eigenlijk met elkaar mee hadden genomen, was het tijd voor wandeling.

Het was een prachtige wandeling van het hotel naar een groot standbeeld van onze Lieve Heer die alles wat het eiland benadert, verwelkomt met zijn armen uitnodigend gespreid; voor de visualisatie, een beetje in de trent van die in Santiago, maar dan kleiner, denk ik...Punt is, we moesten echt super steile stukken trotseren om er te komen en dat in standje ik-ben-behoorlijk-gaar. Dat neemt niet weg dat het echt een heerlijke wandeling was, waar flink is gelachen, geklommen en dus gezweet.

Jullie begrijpen, zo heel laat maakten we het niet die avond.

Terug naar vandaag!

Op de planning stond dus een mountainbike route maar die moest ik helaas even op pauze zetten. Dat neemt niet weg dat ik ook vandaag heb genoten van alles en iedereen die dit prachtige eiland te bieden heeft: van de (ieniemienie) salamandertjes, cactussen die eruit zien als de Kraken, tot de flaneerbare boulevard en het verrassend niet-al-te-koude water van de Atlantische Oceaan. En ja, bovenaan, staan natuurlijk de mensen met wie ik het allemaal mag beleven!

Wat ik heb gedaan. Ik ben de Oceaan ingesprongen en heb lekker gedobberd, geflaneerd over de boulevard, haren in de wind en met de zon hoog aan de hemel - en inderdaad, verbrand - traditionele gerechten gegeten, geproost op weer een geslaagde dag en uiteraard de siësta in eren gehouden.

Dat was het voorlopig weer voor vandaag, ik ga me zo nog even opfluffen en dan door naar weer een nieuw avontuur!

Wie weet tot morgen!

Liefs, Mies

---