Advertisement
Published: July 30th 2015
Edit Blog Post
Dag 4: Angistrion-Epidaurus
Zoals alle dagen is het hier ook weer vroeg uit de veren. Niet alleen omdat het pallaver om 9.00 begint, maar ook omdat het al behoorlijk heet is in de boot.
Vandaag varen we naar Epidaurus; tussen 11.00 en 15.00 zal het windstil zijn, daarna zal deze aantrekken tot kracht 3. We varen voor het ontbijt weer uit en motoren tot aan de ankerplaats Limenaria, waar twee kleine baaitjes liggen. Onderweg zien we nog een aparte zeeschildpad langs onze boot zwemmen. Niets vergeleken bij wat alle andere boten hebben gezien, namelijk dolfijnen! Maar deze dieren blijven tot nu toe angstvallig bij onze boot uit de buurt?. We hopen dat we deze week misschien nog een keer geluk hebben. De ankerplaats ligt aan de zuidwest kan van het eiland Angistri, waar we de nacht hebben doorgebracht. We gooien het anker in eerste instantie uit, maar hier blijkt het toch te diep en liggen er te veel rotsblokken om stabiel te blijven liggen. We pakken de andere kleine baai en leggen naast het anker ook twee landvasten naar de kant. Dat houdt in dat onze sterkste zwemster, Elisa, na het uitgooien van het anker met een zwaar touw
naar de kant moet zwemmen om deze vast te maken aan een rotsblok. Als we eenmaal stabiel liggen, maken Ingrid en ik het ontbijt, terwijl de rest alvast wat afkoelt in het water. Het is een prachtige plek en aan onze kant ligt een klein restaurantje. Een smalle strook land scheidt ons baaitje van een ander baaitje dat gebruikt wordt door voornamelijk zwemmers die op het eiland hun verblijf hebben. Het water kleurt daar echt turkoois en in combinatie met de schattige kleine vissersbootjes van blauw en wit ziet dat er op en top Grieks uit. We vermaken ons enkele uren in en op het water en nemen zelfs nog even de dinky om wat te gaan drinken in het restaurantje. Ze verkopen geen cappuccino, maar met deze warmte is een lekkere frappé misschien nog wel een beter idee. We maken nog enkele idyllische foto's vanaf de kant en wanneer we terugkomen op de boot nuttigen we de lunch. Voordat we halverwege de middag vertrekken nemen we nog even een plons om af te koelen, want ook deze Griekse zomer is hothothot. Maar wanneer we voelen dat de wind opkomt, maken we alles klaar om te gaan zeilen. En gelukkig
zet de wind vanmiddag wat harder door, zodat we heerlijk schuin over het water glijden en van de prachtige omgeving van de Saronische golf en de bergen van de Peloponnessos kunnen genieten. Inmiddels zijn we allemaal weer helemaal gewend aan het zeilleven en ook in het hijsen van de zeilen worden we al aardig bedreven, alhoewel de zeilen nog steeds niet optimaal staan. Maar dat maakt niet zoveel uit, we gaan goed en kunnen tot een uur of half zes van de wind profiteren. Nog even oriënteren waar we precies zitten en dan koers naar de haven van Epidaurus, waar we om 18.00 uur binnenvaren. We krijgen een mooie plaats aan de kop van de haven tussen de Stella en the Junior in. Na een drankje lopen Ingrid en ik het plaatsje in voor wat boodschappen, foto's en een souveniertje. Kort voor acht uur zijn we weer terug bij de boot en kunnen we ons klaarmaken voor het avondeten bij Posidon aan de kade. Vanavond kunnen we à la carte bestellen en een frisse salade vooraf is dan een goed begin. Alhoewel Jaap zich de bietensalade iets anders had voor gesteld. Deze salade lijkt in het geheel niet op die zoals zijn moeder het maakte. Dit zijn gewoon twee rode bieten die in plakken zijn gesneden en zijn overgoten met een dressing. De smaak is goed, maar na 1 biet is het wel genoeg, gelukkig smaakt zijn spaghetti bolognese wel prima?. Na het eten alvast pallaver voor diegenen die morgenvroeg om 7.30 met de taxi naar het amphitheater van Epidaurus gaan, waaronder wij. Dan nog even een heerlijk ijsje halen en rond 00.30 maar eens kijken of we in deze klamme warmte de slaap kunnen vatten. In eerste instantie lukt dat redelijk, totdat we opgeschrikt worden door gestommel op onze boot. De buurjongen van de Stella wandelt rond een uur of twee over onze boot op zoek naar de meiden. Nou dat gaat dus niet gebeuren; wanneer Lex en Jaap op het dek verschijnen weet hij niet hoe snel hij weg moet komen. Aangezien het de heetste nacht tot nu toe is wagen Ingrid en ik ons ook maar even bovendeks om wat af te koelen. De mannen blijven uiteindelijk buiten liggen en wij trekken ons weer terug in onze hut. Het is morgen weer vroeg dag.
Advertisement
Tot: 0.089s; Tpl: 0.01s; cc: 10; qc: 48; dbt: 0.0468s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb