dag 3: Korfos-Angistrion

---

Dag 3: Korfos-Angistrion

Om half negen komen we onze kooien uit en na een simpele "wasbeurt" staat iedereen bij papa George in zijn restaurant, klaar voor de pallaver. Hanneke vertelt ons dat er vandaag koers wordt gezet naar Angistri. Een tocht van 10 mijl en waarschijnlijk kan je voor de lunch nog wat zeilen. Na de lunch verwacht zij dat de wind aantrekt naar ZO 3. Ze stelt voor dat er voor de lunch door haar in ieder geval bij het eiland Kira wordt geankerd en als het mogelijk is aan de ZW kant. Hierin is iedereen vrij om te doen en laten wat hij of zij wil. Heerlijk zo'n flottielje! Lex had voor de palaver al brood gehaald en omdat er nog een andere boot van de flottielje in de tweede rij voor (of is het achter?) ons ligt, kunnen we nog niet meteen weg. We besluiten in de haven te ontbijten en hierna lichten we het anker, want onze achterbuurman heeft inmiddels koers gezet uit de haven. Papa George helpt ons met wegvaren en vertelt ons nog even dat hij de La Luna als de boot van onze Dimitris herkent. Klaarblijkelijk zijn het vrienden en het kletsgebaar dat Papa naar ons seint zegt genoeg. Wie kent hem niet onze Dimitris? Na 10 minuten buiten te haven te zijn hijsen we de zeilen maar kunnen deze helaas na een kleine 30 minuten al weer strijken! Op de motor dan maar weer, ook leuk hoor! In de baai gearriveerd, gooien we het anker uit en we kunnen hier heerlijk zwemmen en snorkelen. Onze "leeglopende" dinky wordt opgepompt en voorzien van het ietwat gammele en niet goed schakelende motortje waarna er wat mee kan worden rondgevaren. Na het gespartel, gezwem en gesnorkel gebruiken we de lunch en vervolgens lichten we het anker. We proberen onze zeilen weer te hijsen waarbij moet worden opgemerkt dat de rolfok ietwat te groot oogt waardoor deze wat fladdert en het grootzeil zowat door een heel bataljon Jerommekes dient te worden aangetrokken om bovenin de mast te geraken. We trekken zo hard als we kunnen en nemen de laatste 20 centimeter maar voor lief! Volgens Lex hangt het als een vaat- c.q. zakdoek en wij verwachten dat zijn ergernis deze vakantie niet zal afnemen 😞. Lang duurt deze zeilpret ook niet en het laatste stuk dienen we dan ook weer op de motor te varen. Bij de haven is er enige verwarring omtrent het feit welke nu de juiste is, maar met behulp van Hanneke varen we de juiste binnen. We manoeuvreren met een constante waarschuwing vanonze dieptemeter de boot tussen die van Arthur en een mopperende Italiaan in en liggen weer perfect aan de kade. De mopperende Italiaan weigert vervolgens ook nog een andere boot van onze flottielje om aan zijn boot te laten aanleggen waardoor deze de nacht op anker moet doorbrengen maar verder is iedereen toch weer prima ondergebracht. We besluiten vervolgens het dorpje te bekijken, en komen terecht in een gezellig Grieks cafeetje waar we in de (warme wind) heerlijke sapjes en milkshakes drinken. Daarna even naar de supermarkt en op naar het restaurant waar we weer met bijna de voltallige flottielje gezellig eten. Na het eten een gezellig kopje koffie en rond twaalf uur arriveren we op ons schip. Nog even wat drinken en vervolgens zoeken we onze kooien op. Het belooft weer een zwoele, warme nacht te worden!

---