dinsdag 29 juli 2014 dag 27

---

We worden wakker bij het geluid van graafmachines en kiepwagens die, zoals we de avond tevoren al vermoedden, een nieuw pad aanleggen. Ze groeten ons vriendelijk en we lopen terug de stad in. We vinden een bakker die ook koffie verkoopt waar we in alle rust ontbijten, om daarna onze weg te vervolgen naar de Mc Donalds voor WiFi - die ze niet hebben. We zijn ondertussen aan de uiterste rand van de stad en hebben niet veel tijd meer over voor een alternatief, dus nemen we de bus naar het centrum en zoeken het Office de Toerisme op, waar we wel internet hebben. Nog steeds zoekend naar werk en een plan zitten we daar een paar uur en realiseren ons dat we nog niet weten waar we gaan slapen, dus vragen we naar drukke kroegen. We bezoeken eerst een Ierse pub, een neppe waar geen buitenlander te bekennen is, en gaan vervolgens naar de rue Charles Michels, een klein straatje die van begin tot eind gevuld is met kroegjes en restaurantjes. Als eerste valt mijn oog op een bord met 'le Leprechaun' erop, en het besluit is genomen. Het duurt niet lang voor we op goede voet komen met het beeldschone barmeisje Samantha en een groepje stamgasten. Als we ze vertellen dat we in het Bois de Labastide geslapen hebben schrikken ze, het zit daar schijnbaar vol met ongure types. Aan het einde van de avond blijkt dat niemand een slaapplek voor ons heeft, al heeft Samantha nog geprobeerd haar moeder te overtuigen, maar hebben we wel een betere lokatie: de skatebaan langs de rivier 'la Vienne'. Onderweg ontmoeten we nog gekke Franse tieners en agressieve zwervers, beiden stomdronken, maar hun woorden zal ik je besparen.

---