Advertisement
Published: February 10th 2016
Het is alweer dinsdag en we beginnen de dag met hetzelfde ritueel als gisteren en zitten om 9.30 aan het uitgebreide ontbijt. Aansluitend worden we om 10.30 stipt opgehaald door de taxi om ons naar de huskyfarm te brengen. Het is een tochtje van ongeveer 10 minuten over een behoorlijk besneeuwd wegdek, want er is vannacht veel sneeuw bijgevallen. De chauffeur is duidelijk gewend om onder deze omstandigheden te rijden, want hij rijdt aardig door. Wanneer de taxibus arriveert bij de farm en wij met zijn negenen uitstappen, beginnen de honden als een gek te blaffen. Er staan vijf sledes klaar en elke slee heeft 6 husky's in het span om ons straks over de velden en door de bossen te trekken. We krijgen een korte uitleg over de rem- en stuurtechnieken van de slee, en de te houden afstand onderling om de honden zoveel mogelijk veilig te laten lopen. Er wordt ook meegedeeld dat we niet hoeven te stoppen als de honden even een grote boodschap moeten doen, want ze kunnen rennen en poepen tegelijk?. Dit tot grote hilariteit van de dames. We maken snel een paar foto's, maar moeten dan echt op de sledes stappen, want de husky's staan
te trappelen en te blaffen van ongeduld. De eerste stuurmannen/vrouwen zijn Ingrid, Tessa, Kevin, Jaap en Robin, hij heeft weer een slee voor zichzelf. Hij zag er volgens onze vrouwelijke gids sportief genoeg uit om de hele tocht in zijn eentje te sturen. Na de lunch zal er worden gewisseld. Het eerste deel gaat nog redelijk rechtuit over velden en door het bos. Naarmate de route vordert zitten er ook wat venijnige bochten in de bossen, waardoor Ingrid bij tijd en wijle samen met Lex tussen de bomen ligt. Maar instructie is om de slee te allen tijde vast te houden, omdat de honden er anders vandoor gaan. En dat doet Ingrid dan ook, dus gelukkig kunnen ze de slee weer vlot trekken, om dan aan de andere kant het bos in te duiken. Jaap en ik zitten op de slee voor hen en horen achter ons het geruis in het struikgewas. Leedvermaak van de bovenste plank, maar God straft niet lang daarna als Jaap en ik zelf half in spagaat tussen de bomen liggen. Die husky's trekken inderdaad gewoon door, dus het is best een klus om de slee en onszelf weer netjes op de track te krijgen. Maar
gelukkig komt het allemaal goed en vermaken we ons prima in dit prachtige, rustige witte landschap. Het is ongelooflijk dat we in de kleine 2 uur dat we onderweg zijn naar de cabin waar we pauze houden, helemaal niemand tegenkomen. Wat een ruimte en rust! In het laatste deel van de ochtendtocht krijgt een van de honden van de slee van Kevin en Elisa wat problemen, waardoor de gidsen besluiten deze hond uit het span te halen en mee te nemen in de kooi achter op hun sneeuwscooter. Rond kwart voor een komen we aan bij onze rustplaats, de sledes worden vastgezet aan de bomen en de honden kunnen even uitrusten. Wij nemen plaats in de cabin 'Romesuvanto' waar we even warm kunnen worden met een heerlijk gevulde soep, broodjes, limonade, koffie en thee☕️. Ondertussen vertelt een van de gidsen, die gisteren vanuit Helsinki naar het noorden is gereden vanwege de drukte op de huskyfarm, het een en ander aan wetenswaardigheden over de honden. Het span heeft een echte taakverdeling; de voorste twee honden wijzen de weg en trekken natuurlijk ook, maar de andere vier honden zijn de belangrijkste trekkers, waarvan de achterste twee de sterkste zijn. Over het algemeen
hebben ze een vaste plaats in het span, maar sommige zijn op verschillende plaatsen inzetbaar.
Na een kleine sanitaire stop in het charmante wc-hutje dat buiten staat kunnen we ons weer aankleden voor de terugreis. Nu zullen Karin, Elisa, Milou en Lex de sledes sturen, Robin blijft baas over zijn eigen roedel. Eén van de honden van Robin is nu bij het span van de slee van Kevin en Elisa gezet, waardoor Robin nu 5 honden in zijn span heeft. Er vindt ook een wissel plaats tussen Tessa en Jaap, zodat Jaap bij Milou in de slee komt en Tessa bij Karin. In geval van een duik tussen de bomen is het namelijk handig als Milou een sterke man bij zich heeft ;-)
De nieuwe crew moet even inkomen wanneer we de tussen de bomen geparkeerde sledes met honden weer vlot hebben getrokken door de berg sneeuw. Maar al gauw heeft iedereen de slag te pakken en zijn we weer op de terugweg naar de farm. Opnieuw dus 15 km dwars door het Fins Lapse landschap. De honden lopen eigenlijk vrij gemakkelijk over de track, onderweg af en toe een hap sneeuw nemend om hun vochtgehalte op peil
te houden. Soms ook even een poepje of een plasje, maar alles gaat lopend, behalve één hond van Lex en Ingrid die wel de tijd neemt om gewoon te gaan zitten. Ondertussen begint er weer natte sneeuw te vallen en wordt het voor degenen die in de slee zitten een koude aangelegenheid. De terugweg verloopt zonder al te veel problemen en om 15.30 zijn we terug op de farm met de 95 husky's, waarvan op het moment 7 puppy's. We maken nog een paar foto's met de honden en mogen zelfs nog even de puppy's vasthouden. Natuurlijk allemaal meteen verliefd op deze schattige mini husky's. Na al het geaai en geknuffel staat dan toch na 15 minuten de taxi alweer klaar en moeten we deze lieve honden achterlaten.
Na deze geweldige ervaring kunnen we even warm en droog worden in onze hut en kunnen we ons opfrissen voor het avondeten. Ook dit maal weer een prima gevuld bord met als toetje worteltjestaart :-) De avond wordt weer gevuld met een update op de verschillende Facebookpagina's en tot slot nog een lekkere fanatieke ronde van het spel 30 seconds. Om half twaalf keren de jonge dames weer terug naar hun
eigen blokhut en gaat iedereen slapen.
Advertisement
Tot: 0.124s; Tpl: 0.013s; cc: 8; qc: 51; dbt: 0.0636s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Frans
non-member comment
Husky
Weer een prachtig verslag en mooie foto's. Ongetwijfeld zit er 1 bij voor op het terras in canvas! Jaap ziet er happy uit met zijn "maatje". Bij thuiskomst langs bij de fokker voor een nieuwe huisgenoot???? Groetjes aan het hele yeti-span.