Dag 4: Skiën en avondsneeuwscootertocht

---

Vanochtend een rustige start, want we hebben de hele dag voor onszelf. Na het ontbijt staan we dan rond elf uur op de skies en skiën naar de ticketshop voor een dagpas. Helaas begint het weer te sneeuwen, maar desalniettemin op pad op deze verlaten pistes. Het is niet te geloven, maar wij zijn inderdaad een van de weinigen, het is dan ook laagseizoen hier. Na enkele afdalingen nemen we pauze in het enige restaurant dat dit gebied rijk is. Een lekker warm drankje voordat we weer een paar afdalingen maken en vervolgens besluiten we de lunch in ons eigen hutje te nemen. Na de lunch is het ook gestopt met sneeuwen en we trekken onze skikleding nog een keer aan en skiën tot vier uur. En ik weet niet hoe ik het voor elkaar krijg, maar ik presteer het om eerst uit de sleeplift te vallen en daarna bij de afdaling, door het beperkte zicht een sneeuwhoop in te skiën⛷. Ingrid en ikzelf krijgen er de slappe lach van, want mijn hoofd verdween in zijn geheel onder de sneeuw. Het duurt even voor ik alles weer op z'n plek heb, dus wanneer we onderaan de heuvel arriveren, blijken de heren zich al enigszins zorgen te maken. Maar gelukkig geen blessures, dus we kunnen weer verder. Om half vijf richting hut, even uitrusten, en dan op tijd eten, omdat de sneeuwscootertocht om 20.00 op het programma staat. Tijdens het eten loopt er een man langs onze tafel die naar mijn idee verdacht veel op 'Sucre' uit de serie Prison Break lijkt. Nadat ik dat tegen Tessa en Milou heb gezegd laat het hun niet meer los en doen ze er alles aan om erachter te komen of hij het echt is. Na veel getreuzel trekt Tessa de stoute schoenen aan en loopt 'ongemerkt' langs zijn tafel en komt opgewonden terug als ze heeft gezien dat hij hetzelfde trekje rond zijn mond heeft als in de serie. Jaap gelooft het allemaal niet en als Tessa mij vraagt om even te kijken, zegt hij dat ik dat niet moet wagen :-( Milou komt wel tot de ontdekking dat er een hotspot is van ene Rami Al-Hoesseini, misschien zit hij dan wel ergens in het restaurant?! Uiteindelijk besluiten we naar onze hut te gaan, om ons eten even te laten zakken alvorens op de scooter te stappen. Toch laat het de meiden niet los en na even googelen komen we tot de ontdekking dat zowel Amaury 'Sucre' Nolasco als Rami in Finland zijn i.v.m. hun filmpopje 2 Hours 2 Vegas, die een van de 100 acties in het Finse plaatsje Oulu is geworden. Tessa en Milou veren op en haasten zich terug naar het hotel, ik in hun kielzog voor de foto's. Aangezien hij nog steeds aan tafel zit besluiten we in de lobby te wachten. De dames zijn inmiddels al helemaal zenuwachtig of het gaat lukken om met hem op de foto te kunnen, want de tijd gaat dringen i.v.m. de start van de scootertocht. Na een half uur loop ik terug om me om te kleden en beloof de meiden hun spullen mee te nemen, zodat ze nog even kunnen wachten. Na tien minuten, wanneer wij allemaal omgekleed en wel terug lopen naar het hotel, zien we Amaury ineens voorbij fietsen. Jaap vraagt hem of hij zijn dochters heeft gezien die op hem zaten te wachten. Met een grote lach op zijn gezicht zegt hij dat de foto's al gemaakt zijn en hij fietst met ons terug naar de lobby. Inmiddels is er nog een stel dat hem heeft gezien en Amaury poseert graag voor hun camera, dus grijpen ook wij onze kans en doen allemaal nog een fotoshoot. Wat een ongelooflijk aardige man, totaal geen sterallures en met de grootste smile geduldig met iedereen op de foto?.

Maar dan is het toch echt tijd voor ons avondavontuur. Opnieuw een korte instructie bij de sneeuwscooters en dan door het betoverende wit besneeuwde landschap. Onderweg stoppen we nog, want wie weet misschien zien we noorderlicht. Nou wij zien niets, maar Milou en Ingrid menen toch iets groens te spotten. Daar blijft het echter bij, want het is helemaal bewolkt. Dan maar weer op de scooters en achter elkaar rijdend en hobbelend op weg naar onze stopplaats. Het duurt even voordat iedereen ter plekke is, aangezien een stel in een greppeltje is beland. De ervaren gidsen Lari en Antti hebben het stel vlot getrokken en dan is iedereen zonder kleerscheuren klaar voor een kop koffie, thee of warme vruchtendrank. Een kuil in de sneeuw en een traditioneel gebouwd vuurtje met ketels aan een stok erboven, en dan maar wachten tot het water kookt. Ondertussen vertelt Lari van alles over het noorderlicht en al het wild dat er in de omgeving te vinden is. Het is echt een sfeervol samenzijn en de heren gids weten op een primitieve manier een lekker bakkie te zetten met een overheerlijke pulla erbij. Pulla is een typisch Fins soort koek met in het midden van het deeg een vulling van boter met suiker. Na ruim een uur tijd om terug te gaan en om 00.00 uur zijn we weer terug bij het hotel. Ook dit was weer een onvergetelijke excursie. Nog even napraten en dan is het tijd om te gaan slapen. Weer een mooie dag in Lapland voorbij.

---