Costa Rica 2022 Buiten de gebaande paden (4)

---

---

14e Vakantiedag Maandag 12-12-2022

We zijn om 5.00u wel wakker, we hadden vannacht een extra deken, dat was wat warmer. We hebben om 8.00u afgesproken voor het ontbijt. We kunnen dus héél rustig aan doen.

Ik vul mijn vorige blog nog wat aan met foto’s van mijn telefoon (o.a. van onze gastfamilie) Dan gaan we vast maar de backpacks weer inpakken en alvast naar de auto brengen, dan kunnen we na het ontbijt gaan vertrekken.

Anders dan afgesproken ontbijten we nu in het restaurant, scheelt een ritje! We krijgen veel fruit, wafels met jam en pindakaas en gebakken eieren. Heerlijke koffie erbij, prima!

Na het ontbijt gaan we nog even terug naar het huisje voor de laatste dingen. Om even na 9.00u gaan we uitchecken, nemen afscheid van de eigenaars van de orchideas en gaan dan op weg, eerst nog een hobbelweg tot we wat asfalt bereiken. De weg is hier niet heel veel beter, wel asfalt, maar ook veel gaten en hobbels in de weg, die door de wisseling van zon en schaduw, soms amper te zien zijn. We dalen flink af, met de nodige haarspeldbochten.

Na een kilometer of wat rijden we door een gehuchtje, hier wordt er door een oudere man naar ons gewenkt, hij wil graag naar Miramar, het eerstvolgende dorp zo'n 11 kilometer verderop. We geven hem wel een lift. We wisselen een paar woorden uit, maar verder dan dat het vannacht koud was en dat het later warm zal worden, komen we niet. (als je 2 woorden Spaans spreekt, beginnen ze meteen hele verhalen af te steken, dat begrijp ik echt niet, bovendien schijnen ze ook nog wat dialect te spreken hoorden we gisteren van de gids)

Maar goed, de man is erg blij met de lift en wil zelfs nog betalen voor het ritje, nou dat hoeft niet, we moesten toch die kant uit! Met wat vriendelijke woorden over en weer, nemen we afscheid! We rijden Miramar uit en dalen nog een stuk verder, nu over een mooie goede weg tot we weer bij de Inter Americana aankomen, hier slaan we met enige moeite links af, de weg is druk met veel vrachtwagens (wel van die gave Amerikaanse trucks) Vlak bij Puntarenas verlaten we de Inter en gaan steeds verder richting kust.
We komen bij de brug over de Tarcoles rivier. Deze brug is best hoog en dat is maar goed, er zwemmen en liggen hier tientallen krokodillen! We wandelen een stuk van de brug heen en weer om te kijken en zoeken dan de auto weer op, verder richting kust.

Het eerste stuk is nog best druk, met al die vrachtwagens, maar uiteindelijk kunnen we afslaan naar de "Carreterra Pacifica Fernandez" ook wel de "Costanera Sur" genoemd, deze weg loopt ver naar het zuiden langs de oostkust van Costa Rica. We gaan deze volgen tot Uvita vandaag!

De temperatuur is inmiddels gestegen tot rond de 29 graden, dus lekker met raampjes open rijden. Vooral hier langs de kust is het mooi rijden, af en toe mooie gezichten op de kust inclusief pelikanen. Ook minder leuke stukken, we komen in een flinke opstopping terecht, uiteindelijk blijkt er wat bergwand naar beneden gekomen te zijn. Niet heel erg, maar genoeg voor wat files. We hebben al dagen dat we een seintje krijgen dat de batterij in de autosleutel gecontroleerd moet worden, af en toe kunnen de deuren niet op slot en moeten we eerst weer starten voordat het lukt. Nu geeft hij het zelfs tijdens het rijden aan en als we heel lang stilstaan en even de motor uitgezet hebben, kost het moeite om weer te starten, toch maar eens een filiaal van de verhuurder opzoeken.

We krijgen een lang stuk weg tussen palmolie plantages door, helaas zijn daarvoor hele stukken regenwoud omgehakt, een groot nadeel voor de biodiversiteit... Het laatste stuk van de rit zijn er gelukkig weer mooie bossen. We komen langs diverse kustplaatsjes, waar we ooit wel eens waren, maar herkennen niet veel. (hier waren we dan ook de eerste keren dat we in Costa Rica waren en dat is al weer een tijd geleden....)

Na een lange warme rit - inclusief de files waren we 4 1/2 uur onderweg- komen we in Uvita aan, ook een kustdorpje. Hier draaien we weer een hobbelpad in, we moeten nog 3 kilometer verder. Dan komen we aan bij Manoas, we gaan inchecken en worden hartelijk ontvangen door de jongen achter de receptie (die ook in het restaurant werkt.) We geven meteen maar aan dat we vanavond en morgenochtend hier willen eten en worden dan naar onze grote achthoekige tent gebracht, er zit nog een extra tent aan die de badkamer vormt. We hebben 2 x zoveel ruimte als in ons vorige onderkomen en een lekker groot bed, meer geschikt voor lange Hollanders 😃

Ook hebben we een groot terras uitkijkend over een tuin en de bergen om ons heen. We rijden wel nog even terug naar Uvita, even kijken waar we morgenochtend moeten wezen en we brengen een bezoekje aan het filiaal van de autoverhuurder waar we voorzien worden van een nieuwe batterij.

Naast hun kantoortje is een grote supermarkt, hier slaan we nog wat te drinken en dergelijke in (koude biertjes mmm) en nog wat anti-insectspul. Dan keren we terug naar Manoas en brengen wat tijd door op het terras mét een biertje. Maar de dag gaat snel voorbij, tijd om wat op te frissen en wat schoons aan te doen om te gaan eten!

Even een stukje klimmen naar het kleine restaurant, waar vlak na ons nog 2 mensen aankomen, maar daar blijft het bij.
Er staat een uitstekende kok in de keuken, die erg veel werk maakt van het eten en het bijzonder mooi opmaakt. We krijgen visfilet op zoete aardappelpuree met gegrilde groenten. Maar echt lekker klaargemaakt. Het toetje is limoen en gemberparfait, ook al zo mooi opgemaakt onder andere met een waaier van karamel, wat ik de kok in de keuken zie maken. Het is een plaatje, het toetje!

Na het eten dalen we af naar onze safaritent en op het terras buiten zitten we nog een poosje met een glas wijn.
Voor we gaan slapen, leggen we vast de spullen voor morgenochtend klaar.

15e Vakantiedag Dinsdag 13-12-2022

Ik wordt om 5.00u wakker, het begint iets licht te worden, maar er zijn al volop vogels te horen, dat is het voordeel van een tent met gazen "ramen". Ik sta al gauw op en ga dan met wat drinken buiten op het terras zitten, vogeltjes spotten. Het is hier aan de kust warmer dan de vorige dagen op de berg, dus de korte broek en shirtje kunnen aan. Vanuit Nederland vernemen we dat het daar 8 graden vriest.

We zorgen dat alle spullen voor de tour klaar staan en gaan dan om 7.00u meteen ontbijten. Er staat weer koffie, fruit, gallo pinto, kaas, zure room, tortilla en gebakken spiegelei op het menu. Smaakt uiteraard weer goed! Dan snel weer terug naar de safaritent, zwemkleding aan, goed insmeren met zonnebrand en dan via het hobbelpad weer naar het dorp en naar "Bahia Aventuras" de organisator van onze trip. We krijgen eerst wat drinken en koekjes aangeboden en krijgen daarna onze zwemvesten, we krijgen een korte uitleg van onze gids en rijden dan achter hem aan naar het strand, het begin van National Park Marina Ballena. Daar ligt in de zee onze boot al klaar, we gaan met een kleine groep, behalve wij twee, nog een Amerikaans koppel uit Georgia en 3 mensen uit Costa Rica. Verder de gids, een bootsman en een assistent bootsman.

We leveren alle camera's en telefoons even in, die gaan in een speciale tas, een dry bag, want we moeten een stukje door het water lopen tot aan de boot, we hebben inmiddels al onze zwemvesten aan. We zoeken een plekje aan boord (de boot is niet heel groot) en krijgen dan de spullen weer terug, zodat we kunnen fotograferen. Er is hier een natuurlijke soort landtong, maar dan in de vorm van een walvisstaart, die met name bij eb heel goed te zien is.

Wij gaan eerst een stuk varen langs de kust, hier mooi omzoomd met palmen en hier en daar verscholen strandjes (dit alles hoort tot het National Park). We stoppen af en toe in de buurt van zo'n strand, of in de buurt van rotsen in zee. Op een gegeven moment zien we een pijlstaartrog zwemmen, volgens de gids een vrij zeldzaam soort. In de bomen spotten we een visarend, er vliegen Fregat vogels, Pelikanen, we zien nog wat reigersoorten. Onderweg zien we ook wat vliegende vissen (een tonijnsoort) uit het water springen.

De kust is hier prachtig, heel veel rotsen en rotseilandjes en er zijn heel veel grotten hier te zien. Net als we naar de grootste willen varen bij Bahia Ventanas, duikt er ineens een dolfijn op vlak bij de boot, al snel komen er nog een aantal rond de boot zwemmen, wat is dit leuk! Ze duiken op en weer onder, zwemmen vlak voor de boot langs of er onder door. Prachtig, we genieten er allemaal volop van en proberen zoveel mogelijk plaatjes te schieten! We blijven hooguit een kwartiertje rond varen. Er is hier de afspraak om de dieren niet te lang te storen, met name het geluid van de motor kan storend zijn. Heel begrijpelijk en we hebben genoten!

Dan varen we alsnog naar de grootste grot, eigenlijk meer een uitstekende rots in de zee, waarin een soort tunnel is uitgesleten. Erg mooi, er zijn diverse bomen die op de rotspunt groeien en er zitten divers fregatvogels en pelikanen in.

Na dit stukje kust varen we een stuk de zee op in de hoop nog meer zeedieren te vinden (in het bijzonder de walvis, het begint de tijd te worden dat ze deze kant uit komen, vanaf Alaska, maar helaas, vandaag niet) Met een grote boog varen we op een rotseiland af: Isla Ballena. Ook hier vliegen en zitten volop vogels, vooral weer Fregat vogels en Pelikanen, maar ook wat andere soorten. Dan zien we in het water ineens 2 zeeschildpadden zwemmen, het zijn 2 verschillende soorten. Ook al zo leuk om te zien!

We varen wat om het eiland heen en dan is het tijd om te snorkelen, we krijgen een snorkelmasker en gaan uiteraard in zwemkleding en met de zwemvesten nu als een soort zwemband om het water is. Temperatuur van het zeewater hier, zeker 28 graden! Heerlijk! We zwemmen een half uurtje in het rond en zien diverse vissen, van allerlei kleuren en maten, er zijn veel rotsen te zien, van vulkanische oorsprong en beïnvloed door het verschuiven van de tektonische platen. Vooral in de kieren tussen de rotsen zien we vissen zwemmen, ik zie nog wat vliegende vissen, van bovenaf lijken het wel zwarte pinguïns met gele staartvinnen.

Veel te snel komt er een einde aan het snorkelen, ik had nog wel uren kunnen ronddobberen! Terug aan boord krijgen we allemaal een bakje vers fruit, lekker fris! Dan moeten de zwemvesten weer aan en varen we terug richting de "walvisstaart", onderweg zien we nog meer vogels ook cormorants, de tropische uitvoering van onze aalscholver. We varen een stukje langs de kust, terug naar ons punt van vertrek. De camera's enzo gaan weer in de waterdichte tas en we waden door het water naar de kant. Daar krijgen we onze spullen weer terug

Het was een geweldige tour! We lopen nog een stukje over het strand en zien hoe de boot uit het water wordt gehaald en wordt weggereden. We besluiten vervolgens om terug te gaan naar Manoas, onze safaritent. Dat is nog een kwartiertje rijden en we hebben nog onze natte zwemspullen aan.
Eerst even een lekkere douche en meteen de natte spullen uitspoelen. De zon schijnt lekker en dus kan alles buiten drogen. Helaas gooit een regenbui roet in het eten en ook daarna blijft het bewolkt en vochtig en dus droogt de was amper. (door de hoge luchtvochtigheid begint al onze kleding inmiddels klam aan te voelen, maar vooruit, dat hoort erbij)



Wij zijn intussen bezig met het uploaden van de foto's en schrijven aan het blog.
Omdat het meer richting kust wat minder bewolkt lijkt te zijn, besluiten we om een stukje te gaan rijden en een strand op te zoeken om wat foto's te maken.
We rijden ongeveer dezelfde kant op zoals we met de boot gedaan hebben, maar de toegang tot de stranden zijn of afgesloten of je moet best veel entree betalen en dat voor een paar foto's.....
We rijden weer terug naar Manoas en brengen een tijdje door op ons terras met een koud biertje. Dan nog maar een stukje schrijven. Ook wandelen we nog een poosje over het terrein, we hebben een heel stuk nog niet eens gezien!

Om 18.00u wandelen we naar het restaurant. We hebben al doorgegeven wat we willen eten, er is steeds keuze uit 2 gerechten.
Wij eten seafood met rijst en salade. Het smaakt weer heerlijk! Goede kok hier. Als toetje neemt Bert een Brownie met vanille ijs en ik neem passie vrucht mousse. De kok neemt alle tijd om de gerechten mooi op te maken en is minuten lang bezig om een aardbei in een bloemvorm te snijden.
Wat dat betreft is het maar goed dat het een klein restaurant is, waar maar 4 mensen zitten te eten. Al is het de moeite waard om op te wachten!

Terug wandelend naar onze safaritent zien we nog een mooie nachtvlinder. We zoeken naar meer beestjes, maar helaas...
We verblijven met een glaasje wijn op ons terras tot we aangevallen worden door allerlei insecten en zoeken dan ons bed op.
(Intussen was hier net het internet uitgevallen en kon ik nog een heel stuk van dit blog overnieuw typen.)

16e Vakantiedag Woensdag 14-12-2022

Het is vannacht gaan regenen en als we wakker worden plenst het nog steeds en zitten we in de laaghangende bewolking. We gaan straks weer verkassen, dus voor het ontbijt maken we een start met inpakken. Het gaat dan minder regenen en uiteindelijk wordt het droog, maar de bewolking blijft laag hangen. We gaan om 7.00u ontbijten, alvast een klimmetje naar het restaurant als ochtendwandeling.

We krijgen weer een zelfde ontbijt als gisteren, alleen zit er vandaag nog wat avocadodip bij. Intussen bekijken we de vogels die voorbij komen: kolibrie, toekan, oropendola's, kiskadee en wat kleine papegaaitjes. Goed begin van de dag! We rekenen gelijk af na het ontbijt, de receptie is nog niet open en we kunnen gewoon vertrekken wanneer we willen. We pakken onze spullen bij elkaar en kijken wat we later vanmorgen in de auto kunnen achterlaten. We hebben na 2 weken wel wat kleding, dat niet meer draagbaar is zonder een wasbeurtje 😏

Na nog een rondje om de safaritent vertrekken we, op weg naar het volgende avontuur. We hobbelen het pad af, die hier en daar extra glibberig is na de regen en er begint trouwens weer een bui te vallen. In Uvita zelf draaien we de "Costanera Sur" weer op, nog verder in zuidelijke richting. We hoeven vandaag maar een uurtje te rijden en volgen deze weg tot de plaats Palmar Norte, hier gooien we de tank nog maar eens vol en pinnen nog wat geld voor de komende dagen, (de dollars en colones gaan hard af en toe)

Na deze tussenstop, slaan we af en rijden door een meer landelijk gebied, onderweg zien we nog wat mooie roofvogels o.a. een crested caracara, helaas geen foto kunnen maken, het is zo'n mooie vogel. Via diverse kleine dorpjes bereiken we het dorp Sierpe. Hier kunnen we de auto in een bewaakte stalling achterlaten. Tegenover deze stalling is het restaurant Las Vegas, vanaf hier gaan we straks met de boot verder. We sjouwen onze bagage naar binnen en zitten vlak langs het water, waar al diverse boten klaarliggen.

We bestellen wat te drinken, Bert chocolate en ik heerlijk papaja sap! We zijn ruim op tijd, maar vermaken ons wel met over de Sierpe rivier uit te kijken. Er druppelen allerlei mensen binnen en af en toe maakt iemand een rondje om te vragen naar welk hotel iedereen gaat: er zijn verschillende hotels in Drake Bay en elk hotel heeft zijn eigen boot. Het lijkt soms chaotisch, maar uiteindelijk komt alles goed!

De bagage gaat als eerst het bootje in en behalve wij zijn er nog 7 passagiers en verder de bootsman, zijn assistent en gids van het hotel. We varen eerst rustig aan de rivier stroomafwaarts af, maar zodra de laatste huisjes van het dorp achter ons liggen, gaan we er met een flinke vaart van door! We halen 62 km/u, je krijgt bijna tranende ogen van de tegenwind. We houden wel een paar keer stil, eerst omdat er een krokodil op een boomstam ligt (die al snel het water inglijdt en verderop is er eentje die al zwemt) later stoppen we bij een aantal apen, squirrel monkey's.

Het weer klaart steeds meer op en de zon gaat lekker schijnen!

De rivier zit vol bochten en is al vanaf Sierpe behoorlijk breed, al snel is ie zeker 100 meter breed en later minstens 200 meter, het is wel gaaf zo hard door al die bochten te varen. De rivier is op zijn breedst bij de monding en dan moeten we door de branding de volle zee op. Dat geeft wel extra gehobbel (bumpy, zoals de gids het noemt) en met een bocht varen we dan tussen wat rots eilandjes door. We varen nu een heel stuk evenwijdig aan de kust en zien al mooie stranden, rotspartijen en veel bomen! Dan bereiken we de plek waar ons hotel ligt: Pirate Cove.

De schipper manoeuvreert de boot achteruit richting strand, tot we zo ongeveer vast liggen in het zand. Dan kan iedereen uitstappen en na een stukje door het water waden (komt tot aan de knieën ongeveer) komen we op het strand voor het hotel. We moeten een klein stukje lopen en komen dan bij een trap naar het hotel, onderaan de trap allemaal even de voeten schoon spoelen zodat we niet hele ladingen zand naar binnen brengen, We worden ontvangen bij de receptie: eerst de handen desinfecteren en dan het welkomstdrankje!

Vervolgens moeten we ons inschrijven en worden dan naar de bungalow gebracht, een klein houten huisje met zit/slaapkamertje en een badkamer. Wel een terras met stoelen en hangmat met uitzicht op bomen en de Pacific, Wat een fantastisch plekje! We kunnen ons even installeren en worden dan verwacht voor de lunch.
Het restaurant biedt ook uitzicht op zee en allerlei bomen rondom en er is hier ook een zwembadje. Er staat hier de hele dag door koffie, sap en water klaar!. Maar eerst even eten, we krijgen gebraden kipfilet stukjes, salade en chips van tortilla. Lekker! Maar ook hier krijg je voor 2 dagen tegelijk eten 😃. Na het eten komt er iemand van de receptie langs over de tour die we geboekt hebben. We moeten morgenochtend om 5.30u ontbijten om op tijd te zijn voor de tour.

Na alle uitleg gaan we even wat rustig bij ons huisje zitten en doen nogmaals pogingen om kolibries vliegend op de foto te krijgen! Even later komen er 2 felgekleurde ara's aanvliegen en die landen vlakbij in een boom, waarschijnlijk om wat vruchten te eten. We maken maar heel veel foto's, later zien we er nog vele overvliegen!

We besluiten om eerst maar eens een wandeling over het strand te maken, in de bomen en palmen vlak voor ons huisje horen we wat lawaai, daar zit een aantal kapucijnapen, die van de ene naar de andere tak slingeren en wandelen. Erg leuk. We wandelen eerst bij de uitmonding van een klein riviertje, zien hier allerlei sporen van vogels, neusbeertjes (waarschijnlijk), hagedissen en dergelijke. We lopen verder een stuk langs het strand en zien in de verte een aantal gieren bij elkaar, we zijn toch wel benieuwd wat die aan het eten zijn. Als we dichterbij komen zien we dat ze aan iets aan het pikken zijn, maar omdat het vloed wordt, rolt dat steeds weg en de gieren houden zo te zien niet van natte voeten.

Dichterbij gekomen zien we dat het de resten van een schildpad zijn, de kop is door de snavelachtige bek goed herkenbaar! We wandelen weer terug naar het hotel en gaan daar bij het zwembad genieten van een biertje. We gaan dan ons huisje opzoeken met de bedoeling om te gaan douchen. Het was vanmiddag op een gegeven moment wat meer aan het bewolken gegaan, maar nu komt de zon er toch weer doorheen en het belooft een mooie zonsondergang te worden! En dus wandelen we weer het strand op en maken inderdaad een prachtige zonsondergang mee!

Dan toch maar snel een douche genomen, we worden weer om 18.00u voor het diner verwacht. Er staan lekkere sapjes klaar (tamarinde) en al snel krijgen we het voorgerecht: een salade met kikkererwten, we krijgen er lekkere broodjes bij. Dan visfilet met een heerlijke saus en een taartje van flinterdunne schijfjes aardappel met kaas. Tot slot een chocoladepudding, die geef ik door aan Bert, mijn maag is allang gevuld en hij is de toetjeseter!

Na dit prima maaltje, gaan we naar ons huisje en genieten op ons balkonnetje nog een poosje van een glaasje wijn en wordt het schrijfwerk weer bijgehouden! Intussen horen we de branding op het strand en heel veel krekels!

17e Vakantiedag Donderdag 15-12-2022

De wekker gaat vandaag om 5.00u, maar we zijn al ruim voor die tijd wakker. Aankleden en de spullen bij elkaar rapen en om 5.30u zitten we aan het ontbijt.
Er is een buffet, maar op je eigen tafel liggen opscheplepels klaar. (Er wordt hier vaak nog rekening gehouden met de Covid pandemie). Er is fruit, gallo pinto, gebakken ei, spek, brood, vleeswaar, ontbijtgranen, sap, koffie en nog wat meer. Keus te over, ik hou het maar op gallo pinto, thuis kunnen we weer Hollands eten 😏.

Om 5.55u lopen we naar het strand, hier komt de boot al aanvaren, eerst een stukje door het water lopen en dan aan boord klimmen.
Zwemvesten aan en dan varen we in zuidelijke richting, op diverse stranden pikken we groepjes mensen op, maar al snel blijkt dat we met 5 personen samen met gids Alberto op stap gaan.
Aangekomen bij Corcovado National Park manoeuvreert de bootsman een riviertje op, de gids geeft wat spullen af bij rangerstation San Pedrillo.

Daarna naar de overkant (ongeveer 10 meter) en daar stappen we van de boot af. Hier gaan de slippers uit en gaan we over op de wandelschoenen!

Slippers laten we staan, we komen later weer terug hier! Als iedereen zo ver is beginnen we aan het eerst deel van de tour, we wandelen door prachtig regenwoud en zien al snel wat mooie vogels, o.a. een trogon. Het is alleen veel te donker om foto's te maken.
Dan in de bomen boven ons Spider Monkeys, dit is de 4e soort aap, die hier in Costa Rica voorkomt. We blijven even kijken en wandelen weer verder, af en toe kleine riviertjes over steken over bruggetjes, soms alleen maar wat planken. We horen de roep van een gifkikkertje, een soort die we nog niet gezien hebben. Ook de kapucijnaap laat zich zien. Er staan hier prachtige bomen met enorme, bijzonder gevormde wortels, die noemen ze gamba's, verder allerlei andere soorten, er komen hier ongeveer 600 soorten bomen voor en wel 1400 soorten planten. In dit NP is de meeste/ hoogste biodiversiteit van heel Costa Rica!

Na een uurtje wandelen en kijken, komen we bij een riviertje uit, die hier de zee instroomt. We nemen even een korte pauze en wandelen daarna weer terug, eerst een stukje over het strand, daarna gaan we weer landinwaarts een ander pad op.
Na een stukje lopen zien we een Coati del Mundo, een neusbeertje, hij loopt een beetje mank, zijn linker achterpoot lijkt gewond. (Maar dat weerhoudt hem er niet van om even later met een dames neusbeer voor nageslacht te zorgen 😉).

Dan zien we ook een miereneter, het kleine soort, dat hier voorkomt, boven in de bomen. Dat is gaaf, die hebben we echt nog nooit gezien!
Hij/zij klautert met een redelijke vaart door de bomen. Echt weer leuk, ook een aantal spider monkey's laat zich zien. We wandelen weer door, wisselend over het pad en stukjes over het strand. Dan zien we een berg enorme botten liggen, het blijken de resten van een bultrug (walvis) te zijn. Is best indrukwekkend, wat groot!

Uiteindelijk lopen we via het strand het laatste stukje naar waar we gestart zijn. Het is inmiddels eb aan het worden (er zou nu geen boot de rivier meer op kunnen) maar het is nog te diep om over te steken, we moeten even wachten.

De wandelschoenen gaan uit en de slippers aan en na een poosje wandelen we richting doorwaadbare plaats. Alleen de rotsen zijn spekglad en ik ga flink onderuit. Na effe bijkomen is de conclusie een geschaafde knie en een bloedend teentje + afgescheurde nagel. Wel even een beetje angstig om verder te lopen, maar ik krijg allemaal helpende handen.
Op de doorwaadbare plaats aangekomen helpt iedereen elkaar om van de rotsen af te stappen en een soort hand in hand waden we naar de overkant. Het is niet echt breed, maar het water stroomt wel snel!
Aan de overkant is het rangerstation weer, hier kunnen we even de voeten schoon spoelen en zie ik dat mijn teentje niet meer bloedt. De schade valt wel mee.
Er is wat fruit en er zijn koekjes en we kunnen onze waterfles weer vullen. Dan gaan we aan de volgende route beginnen. Eigenlijk zouden we nu naar een waterval hiken, maar het pad is gesloten. Er is een aantal dagen geleden een triest ongeluk gebeurt, een boom is omgevallen en heeft daarbij een gids geraakt. Deze heeft heel heldhaftig een ander op tijd weg kunnen duwen, maar heeft daarbij zelf het leven gelaten.
Voorlopig moet eerst het pad vrijgemaakt tot er weer naar de waterval gewandeld kan worden.

Wat best erg triest is om te zien is de enorme plastic vervuiling hier, de kuststrook ligt bezaaid met plastic flesjes en andere rommel, flesjes van overal, bijvoorbeeld met Chinese opschriften. Ze houden regelmatig opruimacties hier, maar er komt nog continu nieuw plastic aan😢

We gaan dus een ander pad wandelen, we zien meteen al een enorme spin op het pad.
Er zijn hier nog resten begroeiing van vóór het een National Park werd, zoals bananen en Heliconia's.
We zien hier sporen van de tapir en zijn uitwerpselen, maar de tapir is een nachtdier en laat zich niet zien. (Eerder op de dag hebben we trouwens nog een poema spoor gezien).
We wandelen over dit pad ongeveer 2 kilometer, wel veel door water en modderige stukken.
We komen uiteindelijk aan de grens van Corcovado NP en zijn dan even in wat gecultiveerder gebied. Hier zien we wat toekans en chacalaca's. We lopen dan een stuk via het strand, een stuk over het pad en nogmaals een stuk over het strand. Hier is het inmiddels behoorlijk heet aan het worden. We komen weer aan bij het rangerstation, er wordt dan een krokodil tussen de rotseilandjes gesignaleerd, maar hij laat zich niet lang meer zien, wel komen er nog wat mooie ara's overvliegen!

Dan is het tijd om terug te keren, de boot met een andere groep pikt ons op en op de terugreis zetten we wat mensen af her en der bij lodges. Wij stappen in het dorp uit, daar krijgen we nog een lunch: rijst, bonen, aardappels met gehakt, wat salade en een soort maischips. Best wel lekker, we vullen het vocht weer bij met een beker koffie en 2 glazen sap. Ondertussen kletsen we nog een poosje met gids Alberto, de anderen van ons groepje hebben we al eerder afgezet.

Na de lunch komt een bootje ons oppikken en brengt ons terug naar Pirate Cove! Daar nemen we maar eerst een douche om zand, modder en zweet weg te spoelen! Het is dan al ongeveer 15.30u en we gaan dan maar richting zwembad, waar we een mooi uitzicht hebben over de tuinen rondom ons, de omgeving, de oceaan met de palmen. We nemen een koud biertje en zitten een poosje schrijfwerk te verrichten. Inmiddels is het Nederlandse stel die we steeds al zien, gearriveerd en maken daar even een praatje mee.

We zien tientallen kleine papegaaitjes over vliegen, verder zien we wat ara's, gieren, kiskedees en de kolibrie. Het onweert inmiddels in de bergen om ons heen, maar wel op flinke afstand, soms voelen we een spetter, maar de regen zet niet door.

Om 18.00u is het alweer etenstijd hier en we zitten naast het tafeltje van Petronel en Rob, onder het eten kletsen we al wat, maar na de maaltijd hebben we hele gesprekken met elkaar en uiteindelijk blijkt dat Rob en Bert, vlak na elkaar bij dezelfde werkgever hebben gewerkt. Grappig, de wereld is soms maar klein! We kletsen verder over vakanties, werk, fotografie en van alles en nog wat. Heel gezellig!

Het reisschema van hun loopt vanaf nu anders dan de onze, we nemen dus afscheid van elkaar, zij vertrekken vroeg voor een excursie en wij gaan vlak daarna onderweg naar de volgende stek!

Terug bij ons huisje genieten we dan nog maar na met een wijntje op ons balkonnetje luisterend naar het geluid van de branding op de kust.

18e Vakantiedag Vrijdag 16-12-2022

We zijn alweer voor 5.00u wakker en blijven nog even liggen tot het wat lichter wordt. Daarna lekker buiten zitten, beetje rondkijken, beetje fotograferen, foto’s voor mijn blog uitzoeken en alvast weer inpakken. Ook zwaaien we onze Nederlandse medereizigers nog uit, zij gaan vandaag naar Corcovado.

Om 6.30u gaan we eten, we doen rustig aan, denkende dat we nog alle tijd hebben.

Ik ga vragen hoe laat we vertrekken en meteen onze versnaperingen betalen. Dan blijkt dat we al om 7.15u met de boot meegaan, we hebben nog maar net tijd om onze spullen bij elkaar te rapen!

We kunnen een stukje met de auto met bagage meerijden naar het strand en kunnen gelijk de boot opstappen. We zijn de enigen uit Pirate Cove die vertrekken, daarom gaan we met een shuttle mee in plaats van met de boot van het hotel.

We moeten nog wat anderen ophalen en varen dan met een flinke vaart (60 km/u) over de Pacific Ocean richting de Sierpe rivier. Hier gaan we zelfs nog harder.

Het is in totaal 39 kilometer varen en komen rond 8.30u aan in Sierpe. Hier zeulen we bagage naar de auto en betalen de parkeerkosten. Even nog een sanitaire stop en dan gaan we op weg naar de volgende stek.

Eerst terug naar Palmar Norte, hier zien we een oude stoomlocomotief staan. Deze stamt nog uit de tijd dat de bananen (en mensen) via het spoor vervoerd werden. Later is men overgegaan op diesellocs en nu gaat alles via de weg!

We maken foto’s en lezen het infobord, met op de achtergrond “We wish you a Merry Christmas“. Het is hier 29 graden, voor ons gevoel een rare combinatie. (Was gisteravond ook zo, zit je te eten, in korte broek en een mouwloos shirtje en dan wel de kerstboom verlichting en allerlei andere kerstlichtjes aan)

We rijden een stuk terug via de kustweg, nog een aantal kilometers voorbij Uvita, waar we een paar dagen geleden waren. Op een gegeven moment slaan we af, de bergen in.

We klimmen gestaag tot ongeveer 1000 meter en dalen dan weer af richting San Isidro. Hier nemen we de Inter Americana weer in de richting van San José.

We gaan nu verder klimmen, we rijden door de hoge bergketen in het midden van Costa Rica. Hier ligt ook de hoogste berg van Costa Rica, de Chirripo deze is 3800 meter hoog.

Wij moeten een bergpas over van zo’n 3300 meter, dit gaat niet al te snel, het is een lange belangrijke verkeersader, maar slechts een tweebaansweg, een enkele keer een extra strook om langzaam verkeer in te halen.

We rijden hele stukken niet veel harder dan 20 kilometer per uur, in een hele rij achter langzame vrachtwagens aan. De temperatuur daalt naarmate we hoger komen tot een graad of 10 (nog aangenaam in vergelijking met Nederland)

De omgeving is prachtig, heel groen en omdat we in het nevelwoud gebied zitten, zijn veel bomen behangen met mossen, ook zijn er allerlei kleurige bloemen te zien.

Na een aantal kilometers afdalen, slaan we af naar Providencia, we moeten nu nog een 13 kilometer verder afdalen, ditmaal weer een knollenpad, maar wat is de natuur mooi hier!

We blijven wel in de wolken en bewolking, maar ja, anders heb je geen nevelwoud. We bereiken Providencia en rijden dan nog een stukje door naar Tami Lodge. We checken in, krijgen wat uitleg en boeken meteen een koffie tour voor morgen.

We kunnen een stukje verder rijden om onze bagage dichter bij onze safaritent te krijgen, maar moeten dan nog wat smalle paadjes afdalen.

We hebben een mooi uitzicht op de vallei, mét toilet met uitzicht. En de douche is ook met uitzicht, prachtig en heeft een zeer aparte douchekop 😀.

Als de bagage binnen staat, brengen we de auto terug naar de parkeerplaats bij de receptie. We drinken meteen een bakkie koffie (volgens de mensen hier de beste koffie ter wereld)

Hier hebben we even (slechte) wifi en kunnen effe berichten kijken en sturen.

Dan zoeken we onze safaritent op, gaan op zoek naar wat redelijk schone warmere kleding. Dat valt niet mee, langzamerhand is alles klam, vuil of ruikt niet fris meer….😉

Ik typ op mijn telefoon dan maar wat voor mijn blog, dat wordt over een paar dagen knippen en plakken.

We hebben nog 2 blikjes bier en drinken die op, met uitzicht op het groen en de bewolking, die wisselend wat meer of minder van de bergen laat zien.

Om 18.00u wandelen we terug naar het restaurant, we blijken weer de enige gasten te zijn en hebben dus alle ruimte.

We bestellen forel, blijkt dat we meteen een heel menu krijgen. Eerst linzensoep met kip, dan een salade, vervolgens de forel met gebakken aardappelen en wat groenten en vervolgens nog een rijstdessert.
Erbij een groot glas vruchtensap. Allemaal hartstikke lekker en hier betalen we €12,00 per persoon voor!

Na dit prima maaltje wandelen we terug naar onze tent. Het is vanmiddag vooral bewolkt geweest, maar nu is het helder en hebben we een prachtige sterrenhemel!

Het is wel afgekoeld, we gaan dus op tijd ons bedje in, met wat leesvoer en zoals vaste prik, een glaasje wijn!

19e Vakantiedag Zaterdag 17-12-2022

Het was lekker warm in ons bed, maar wat kouder om naar het toilet te gaan, dat was naast de tent, eigenlijk min of meer buiten. Maar prima geslapen.

Douchen was een aparte ervaring: door het glas aan 2 kanten, uitzicht over de groene omgeving, de douche zelf leek meer een warme waterval, eenmaal onder de douche vandaan even afzien, want dan sta je weer buiten en het is nu hooguit een graad of 10, 11.

Vlak naast de tent is een pad naar de waterval (waar we de vorige nachten het geluid van de golven hadden, hoorden we nu de waterval) we wandelen er naar toe via een aantal trappen, heel mooi is het en er stroomt erg veel water door.

Terug bij de safaritent is de zon over de bergen aan het komen en krijgen we een aangename temperatuur.

We wandelen naar het restaurant waar we weer een prima ontbijt voorgeschoteld krijgen. Koffie, passievruchtsap, bordje fruit: ananas en watermeloen. Daarna toast, gebakken ei, tomaat, kaas en avocado.

We gaan nog even terug naar de safaritent en hangen nog wat vochtige kleding in het zonnetje en bewonderen ons groene uitzicht.

Tegen 10.00u gaan we weer naar het restaurant, waar de gids voor de koffie tour ons al opwacht. Met de auto rijden we een stukje naar een biologische koffieplantage. We zitten in het gebied Tarazzu, hier wordt de meeste koffie van Costa Rica geproduceerd.

Op deze plantage wordt ecologisch gewerkt, ze willen ook een voorbeeld zijn voor de plantages in de omgeving onder andere door zelf biologische meststoffen te maken en dit door te geven.

Zelf gebruiken ze ook groenafval als mulchlaag om hierdoor een rijkere bodemlaag te verkrijgen.
We bekijken de koffie struiken, maar ook de andere gewassen (groentes en kruiden) die afwisselend geplant zijn.
We zien de procedure van wassen, sorteren en drogen van de bessen, er wordt best veel handmatig gedaan.

Ze zijn met hun koffie naar Spanje geweest, waar een wedstrijd was voor de beste -biologische- koffie. Hier hebben ze van 75 anderen gewonnen, terwijl ze er vooral voor de ervaring heen waren gegaan. Ze zijn er dan ook erg trots op.

Op de terugweg bezoeken we even een reguliere koffieplantage. Hier zie je best het verschil in bodemkwaliteit. En er worden veel chemicaliën gebruikt om toch een goede oogst te krijgen. Vlakbij Tami Lodge zit een van de grootste koffie corporaties. Vlak naast de rivier (en dus gaan veel van de chemicaliën uit de koffiebessen, direct na het wassen de rivier in en richting oceaan🥴)

Terug in het restaurant gaan we koffie proeven. Er zijn 3 soorten, goedkope, goede niet biologische en de biologische van de plantage waar we waren.
Eerst de gemalen koffie ruiken, dan de koffie met heet water ruiken en vervolgens proeven. Is toch wel een vak apart. Tot slot krijgen we een lekker bakkie koffie met een punt vanille taart.

Eenmaal weer buiten spotten we een Toucanet, dat is een kleine toekan soort. Verder ook nog wat kleurige tanagers. Vervolgens wandelen we de weg nog een stukje op, want daar is nog een mooie waterval. Dit is een hoger gelegen stuk van de rivier, van de waterval die we vanmorgen gezien hebben.

Er gaat echt heel veel water door, maar we zitten nog in het gebied van de meer dan drieduizend meter hoge toppen en wij zitten nu op ongeveer 1600 meter.

Het gaat jammer genoeg nu weer meer bewolken en de wolken komen steeds lager te hangen. We lopen nog wat rond in de tuinen en zien een bijzondere rups, een paar nog niet eerder geziene papegaaitjes en wat andere kleine vogeltjes.

Dan is tijd voor wat relaxen bij de tent, verder vogels spotten, wat lezen en ik pak alvast maar weer wat in.

Rond 18.00u gaan we eten, er blijken uiteindelijk nog 2 stellen aangekomen te zijn, wat meer leven in de brouwerij. We eten vandaag kip/groentesoep, een salade, forelfilet (is wel een enorme grote vis geweest, de filets zijn zó groot) met een sausje van limoen en witte wijn en ei. Met daarbij een groente mix met courgette en mais, en gebakken piepers, tot slot nog een rijstdessert, smaakt net zo als onze rijstebrij -maar dan koud- Nog een vruchtensapje erbij. Alweer goed gegeten.

We schaffen nog wat koffie aan van de plantage waar we waren en wandelen dan weer naar onze tent, onderweg nog speuren naar kikkers, maar helaas, we horen ze wel, maar zien ze niet.

De dag sluiten we weer af met een glas wijn!

20e Vakantiedag Zondag 18-12-2022

Vandaag is alweer de laatste volle dag in Costa Rica! We zijn weer om 5.00u wakker, ik doe wel even de tent open dan kunnen we het licht zien worden, maar schuif nog effe terug onder de wol. Zo na een half uurtje staan we dan maar op, het is licht, nog wel bewolkt, maar straks zal de zon weer over de bergen komen.

We gaan de laatste spullen inpakken en als we zover zijn, sjouwen we alvast de grote backpacks naar de auto en maken dan nog even een wandeling in de buurt, tot het tijd voor het ontbijt is. Vandaag koffie en sap, gallo pinto, gebakken ei, gebakken banaan, worstjes, toast, een avocado en niet te vergeten een schaaltje fruit. Een ontbijt voor een bouwvakker 😃

Na dit heerlijke maal lopen we terug naar de safaritent om de laatste dingen te doen, nemen dan de rest van de spullen mee, betalen onze rekening en gaan dan op weg voor onze tocht richting stedelijk gebied. Maar eerst hebben we een klim terug naar de grote doorgaande weg voor de boeg van zo'n 13 kilometer, onverhard, dus hobbelweg en bochtig, wel hele mooie omgeving!

Bijna boven aan de weg parkeren we om een wandeling door Los Quetzales NP te maken. De Quetzal is een prachtige vogel, maar helaas, wij zien hem niet. We wandelen trouwens niet al te lang, want het is al vochtig door de mist die hier hangt (we zijn in het nevelwoud), maar het gaat al snel over in een gestage regen. We keren dus op een gegeven moment maar terug, we willen zelf niet al te nat worden, we hebben al veel moeite om onze bagage wat droog te houden (de luchtvochtigheid is overal erg hoog hier). Maar voor de camera's is het ook niet best.

Dan draaien we de hoofdweg op en gaan verder afdalen, richting Carthago en dan langs en door San José. We rijden weer in de richting van de Pacific en vinden wat buiten San José en alle steden eromheen, het rustigere dorp Guácima en ons hotel Guácima Escondida, waar we in het Nederlands ontvangen worden. We zijn vroeg en we moeten even wachten voor de kamer, ik probeer vast in te checken voor onze vlucht morgen, wat veel moeite kost en uiteindelijk niet lukt, dan morgen maar op het vliegveld!

We kunnen al snel naar onze kamer, wat eigenlijk een kleine bungalow is, in een mooie tuin. Er lopen zelfs wat kipjes op het terras! We halen alle spullen uit de auto en installeren ons een beetje.
Het is inmiddels zonnig en 25 graden geworden en ik installeer me op het terras met af en toe de kippen om me heen. Gezellig!
Ik maak zover mogelijk mijn blog af en voeg nog een hele rits foto's toe. Als ik net klaar ben om overal een bijschrift bij te zetten valt het internet uit en was al het werk voor Jan Doedel, dus nog maar eens opnieuw. Nu wel tussendoor mijn werk opgeslagen!
Als het blog online staat en we fris gedoucht zijn, rijden we naar het dorp, de tank van de auto moet nog vol en we willen nog wat kleine inkopen doen, na enig zoekwerk vinden we een klein (Chinees?) supermarktje, waar we de gewenste spullen kunnen vinden. Het opzoeken van het een en ander op de kassa, duurt zo lang, dat ik allang met afgepast geld in mijn hand staat...

We rijden weer naar het hotel, geven de autosleutels vast af (die wordt morgen opgehaald, als wij al naar het vliegveld zijn)
We geven aan wat we willen eten en gaan dan nog wat op ons eigen terrasje zitten. Ook pakken we al in, alles moet nu echt in de tassen gestouwd, we kunnen niets extra los meenemen. Maar dat lukt met wat passen en meten.

Om 18.00u gaan we eten bij het restaurantje bij het hotel. We hebben Tilapia filet met aardappelpuree en wat lekkere groenten. Erbij een vruchtensap en Bert neemt nog wat cheesecake.
We rekenen meteen af omdat we vroeg moeten vertrekken en maken nog een praatje met de Nederlandse eigenaar.
Dan terug naar onze bungalow, waar we nog een poosje op ons eigen terrasje zitten en genieten van een wijntje!

21e Vakantiedag Maandag 19-12-2022

Voor vandaag hebben we een wekker gezet, maar natuurlijk zijn we al op tijd om 5.00u wakker. Even nog blijven liggen, wat internet checken en dan is het toch tijd om het bed te verlaten. We zetten een bakkie koffie en eten een appeltje als ontbijt (we vertrekken voordat het restaurant open gaat)

We proppen de laatste spullen in de tassen en wandelen dan naar de receptie. We zijn er om 6.00u, we verwachten de taxi over een kwartier. Intussen komt de hoteleigenaar er aan en we maken nog een kort praatje, maar dan is de taxi er al!

We zaten vrij dicht bij het vliegveld, we hoorden en zagen de aankomende vliegtuigen. We moeten nog wel een stukje afdalen en wat kronkelwegen rond het vliegveld over.

Ruim op tijd zijn we op Juan Santamaria airport, we checken eerst zelf in bij de self-check in. En vervolgens bagage afgeven, douane en security. We geven nog maar wat colones en dollars uit aan souvenirs en kadootjes en gaan dan bij de terminal wachten op vertrek.

We vliegen even na 9.00u richting Panama en komen daar na een uurtje vliegen om 11.10u aan. (Uur tijdsverschil, maakt de reistijd uurtje korter)

Onze vlucht naar Amsterdam vertrekt begin van de avond, we hebben dus een poosje tijd, door te brengen.

Eerst maar eens een lekkere Panamese cappuccino! We zitten een poosje te zitten😉 en gaan dan maar een stukje lopen tot het einde van de volgende terminal. Deze is nog in aanbouw, maar heeft wat winkeltjes, waar we Panamese koffie en een koelkast magneet kopen. Dan weer effe zitten.

Er is hier overal kerstversiering, voor ons nog steeds een raar idee, dat we over een paar dagen in de kou kerst vieren!

Ik kan intussen mijn blog wat bijwerken en nog wat foto’s toevoegen, maar je kunt maar een half uur gratis de wifi gebruiken. Veel meer dan dat hoef ik ook niet. We wandelen weer terug naar de andere terminal (gelijk mijn stappendoel gehaald)

We besluiten om een hapje te gaan eten. We nemen een lasagne met kip en installeren ons bij een tafeltje bij de ramen, waar we uitzicht hebben op de start/ landingsbaan. Hier blijven we een poosje hangen en zien uiteindelijk ons KLM toestel landen. We kijken nog een poosje naar opstijgende en landende vliegtuigen tot het tijd is om naar de gate te gaan.

Wij mogen al snel aan boord, we zitten achterin en hoeven niet op rijen mensen te wachten die bezig zijn met hun bagage. We vertrekken met een 20 minuten vertraging, maar de vluchttijd is 9 uur en 5 minuten, de verwachting is dat we een half uur voor de geplande tijd landen. Lokaal is het nog begin van de avond, maar Nederlandse tijd is het al een dag later!

22eVakantiedag Dinsdag 20-12-2022

Deze dag begint niet met hoe laat we opstaan😃. We zijn nog wakker en vliegen over de Atlantische Oceaan.

Om ongeveer 02.00 “zitten we aan het diner”, salade tomaat en kaas, kip met rijst, broodje, puntje kaas en cheesecake toe. En nu het glaasje wijn als start van de dag…..


Dan hebben we nog uren om door te brengen, wat films kijken, proberen wat te slapen (lukt niet), beetje muziek luisteren.

We zien de maan opkomen en rond 8.15u begint het aan de horizon wat licht te worden. Nog 2 uur te gaan...

Om een uur of 9 krijgen we een ontbijtje, broodje ei, yoghurt, fruit, sapje en koffie. Intussen zien we dan ook een schitterende zonsopgang! Dan hebben we Engeland gepasseerd en vliegen via de Noordzee naar Nederland en Schiphol waar we om 10.15 landen.


Het een stuk lopen naar de douane, hier kan je ook al zelf je paspoort scannen, er wordt steeds meer geautomatiseerd! Dan door naar de bagageband waar echt binnen 5 minuten onze bagage al aan komt! Eerst even de wandelschoenen aan (ik liep nog met blote voeten in sandalen) en mijn regenjas.

We nemen de trein naar Leiden, die komt ook binnen enkele minuten en in Leiden nemen we een taxi, geen zin om nog een kilometer te gaan sjouwen met al die bagage.

En zo zijn we om 11.45u, na een geweldige vakantie met heel veel mooie ervaringen weer veilig thuis in ons eigen huis met onze beestjes

---