Advertisement
Published: December 25th 2008
Vanochtend vroeg, of moet ik zeggen gisteren, zat ik om kwart over 4 ´s nachts al op schiphol. Met dank aan Hetty natuurlijk, die haar nachtrust voor mij had opgeofferd zodat ik tijdig het vliegtuig kon pakken.
Na een bakkie troost om de slaap te verdringen het vliegtuig in gestapt en met een vertraging van ongeveer een half uurtje (fijn zo´n polderbaan, fijn van die knakkers die hun bagage in het vliegtuig zetten maar zelf niet op komen dagen) richting Parijs gevlogen voor mijn eerste transfer. Ik had daar normaliter 2 uur overstaptijd, nu was het dus inmiddels als geslonken naar anderhalf uur. Zou ook ruim voldoende moeten zijn ware het niet dat ik in een andere departureshal moest zijn en daar met de bus heen moest. Na wat ren en vliegwerk, in 2 rijen moeten staan voor 1 boardingpas en mijn tassen te hebben laten leeghalen door beveiliging (vertrok immers richting amerika) was ik toch nog ruim op tijd (25 min voor vertrek) om te boarden.
Het was een behoorlijk rustige vlucht, niet veel turbulentie ofzo, behalve dan in de darmen van mijn buurman.
Eigenlijk was ik niet eens zo heel moe meer, heb dus maar een stukje film gekeken, helaas was alles in het frans dus het bleef bij een klein stukje, wat muziek geluisterd en gelezen (wat? Pieter en lezen? jaja ik had op Schiphol een 3-tal boeken gekocht).
Eenmaal op Miami het verwachte maar toch zeer onaangename beveiliginggedoe. Heb een uur in de rij gestaan bij de paspoortcontrole om mijn vingerafdrukken en een foto met een zeer onaangename blik achter te laten. Dat wordt nog wat met de terugreis want dan heb ik nog geen 2 uur transfertijd op Miami. Aangezien ik nu slechts 5 en een half uur had heb ik het maar met lede ogen aan moeten zien.
Ook daar tijdens het wachten weer wat gelezen (moet niet veel gekker worden). Het meest bizarre aan Miami vond ik dat je daar je bagage niet al vanaf Amsterdam kon inchecken, ik moest nu mijn bagage van de band afhalen (had iemand anders al voor me gedaan, blijkbaar hebben ze daar een chronisch tekort aan bagagebandruimte) en daar vervolgens weer mee door customs, en dan komt het meest belachelijke... moest ik mijn tas ergens in een hoekje op de grond zetten bij een mevrouw die alles in de gaten moest gaan houden. Lekker tegenstrijdig met al die checks vooraf maar ja, rare jongens die Amerikanen.
Van de vlucht daarna heb ik niet veel meer meegemaakt, ik ging al knock out voor het opstijgen en werd waker van de aankondiging van de piloot dat we gingen landen. Heerlijk 2 uur gepit.
Ik zit nu dus in het hostel (hostel Bekuo). Ziet er eigenlijk wel netjes uit, al zie ik terwijl ik dit tik mijn eerste kakkerlak over de muur lopen (vet ranzig maar het zal vast niet de laatste zijn). Slaapplek is verder simpel, een dorm met 3 stapelbedden.
Hoorde alleen van Storm (niet in een glas water, en hij komt ook niet uit de desert), dat is de knakker achter de balie hier, dat zo´n beetje alles hier de komende dagen dicht is (winkels, restaurants, alles), op zich wel een beetje logisch maar toch a-relax. Gelukkig heb ik mijn boeken....
Nou ja, ik ga maar pitten, het is hier inmiddels bijna 12 uur, wil dus zeggen dat het bij jullie 7 uur in de ochtend is. Foto´s komen nog, heb er nu nog niet zoveel gemaakt.
Fijne dagen.
Advertisement
Tot: 0.071s; Tpl: 0.008s; cc: 13; qc: 51; dbt: 0.0439s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Ronald
non-member comment
!
Pieter! Goed om van je te horen! Altijd lastig als je buurman last heeft van turbulentie in zijn darmen, maar zo te horen heb je de heenreis zonder andere serieuze problemen afgelegd. Doe de groeten aan Storm, Wolverine, professor Xavier en de rest van de X-men en nog veel plezier toegewenst in de komende maand! Ronald PS: Het op een stokje prikken van kakkerlakken, dopen in Parmezaanse kaas en levend frituren, schijnt een heerlijke delicatesse op te leveren volgens een aantal mensen uit Azie.