Advertisement
Published: October 12th 2019
Edit Blog Post
Deze ochtend zwaaiden we ons eerste hotel vaarwel.
Het was een enorm goed hotel, dus de toon is gezet! Hopelijk is de rest even goed.
Onze eerste stop was Bouddhanath, een witte bol met vlaggeskes volgens één van de grootouders. 😊
En eigenlijk hebben ze geen ongelijk.
We kunnen er maar mee lachen, maar op zich was het heel indrukwekkend.
We namen hier dan ook enkele foto's en gingen een klooster binnen waar een gigantisch beeld van Boeddha stond. helemaal in goud gecoat.
Ook stond er een gigantische gebedsmolen, waar we rond gingen en eraan draaiden.
Onze gids had deze stoepa al genoeg gezien, dus gaf ze ons even vrij om erop te gaan wandelen en de winkeltjes daarrond te verkennen.
Volgende stop: Pashupatinath!
Onderweg naar daar kwamen we zowat elke Nepalese militair in het land tegen. De Chinese president landde vandaag en daar kwam vooral veel beveiliging (enkele kilometers lang elke 5 meter aan weerskanten van de weg een militair) bij kijken. Ook hangt aan elke elektriciteitspaal zijn foto in het groot en die van zijn vrouw.
daar aangekomen volgden we onze gids terwijl ze de
verbrandingsrituelen vertelt van de hindoes en boeddhisten. We konden ze daar ter plekke meteen aanschouwen. De overledenen worden aan de rivier gecremeerd. familie wandelt 3 keer rond de overledene en dan wordt deze in brand gestoken. Er wordt gelooft dat ze hierdoor het lichaam teruggeven aan de natuur: de 5 elementen die je ook ziet terugkomen in de gebedsvlaggen. (aarde, water, wind, vuur en lucht)
De assen van de overledenen komen namelijk met alle 5 de elementen in aanraking.
Dit was best indrukwekkend. We zagen namelijk effectief hoe dit gebeurde. Verder was er ook nog een tempel waar enkel hindoes binnenmogen, maar onze gids liet deze vanop een afstand zien. Ook waren er heilige mannen aanwezig: Sadhi's. Als je van hen een foto wou nemen, moest je betalen. Zo verdienden ze hun inkomen. Toegegeven, ze zien er wel indrukwekkend uit. Daarom heb ik ze dan ook betaald voor een foto te nemen.
Daarna werd het tijd om de stadsdrukte in te ruilen voor het platteland, het is te zeggen, plats was het niet. Zowel de weg ernaartoe was zeer hobbelig (erger dan in België, geloof het of niet) en we gingen regelrecht de bergen over.
Dit was meer ons ding. Rijstvelden overal waar je kunt kijken en veel minder verkeersdrukte. het was prachtig.
Na een dik anderhalf uur rijden, kwamen we aan in Nagarkot. Een klein dorpje op 2100m hoogte en vanuit onze hotelkamer een prachtig zicht op de vallei. eenmaal daar aangekomen kregen we enkele uurtjes rust. die gebruikten we om nog even te Skypen met het thuisfront en daarna een cocktailtje met een 4-uurtje te gaan eten. Uiteraard ook met zicht op deze prachtige vallei.
Daarna hadden we afgesproken met onze gids om naar de zonsondergang te gaan kijken.
We wandeleden ongeveer 20 min de berg af, maar waren net te laat. De zon was al achter de wolken verdwenen toen ik mijn statief klaar had. We hebben ze toch zelf gezien en het was best mooi, maar er waren iets teveel wolken.
Hopelijk morgen meer geluk bij de zonsopgang! 😊
Terug in de kamer om even wat gerief af te zetten en ons klaar te maken voor het eten. We maakten weer kennis met de beruchte stroompannes in Nepal. Opeens alle elektriciteit weg. en dan maar hopen dat het terug is als we na het
eten terugkomen.
Daarna aten we mee van het buffet op het terras van het hotel. Uiteraard met uitzicht op de wondermooie vallei. Je zag de lichtjes van de dorpen en een volle maan in de lucht. Het was echt mooi. om met dat zicht te kunnen dineren en nog eens mijn vrouw in het kaarslicht voor mij, wat kan een mens nog meer verwachten? 😊
Na een lekkere thee terug naar de kamer, nog wat bellen met de andere familie en zo meteen onder de wol.
Onze wekker staat om 5u30 om van de mooie zonsopgang te kunnen genieten!
Tot snel!
Groetjes!
Namaste.
Advertisement
Tot: 0.2s; Tpl: 0.019s; cc: 11; qc: 49; dbt: 0.0728s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
werner
non-member comment
goh ...
goh, adembenemend die fotos Karen, Rick! Nu kan ik me tegelijk voorstellen dat ge inderdaad uwen adem inhoudt op de moment als er zo iemand terug naar aarde water lucht vuur wind keert. Vooral als de wind zich keert :OP. Het ziet er een ongelooflijk cultureleshockreis uit. Knap om te zien hoe wij hier in ons (krappe) "wereldje" zitten terwijl er nog zoveel anders te zien is. Ge ziet dat wel op tv maar t is toch anders als ge het hoort/leest/ziet vanuit de blik van bekenden ter plekken. Ik krijg er acuut goesting van om de wereld te gaan ontdekken. Alleen Carine nog overtuigen ... :-) Geniet!