Advertisement
Published: April 19th 2010
Edit Blog Post
Hallo!
De tijd is aangebroken om de Perhentian eilanden te verlaten, het is een heerlijk gevoel om te vertrekken wanneer we zelf willen of juist te blijven. Voor ons is dit het juiste moment om te vertrekken, de Koreaanse toerist is erg in opkomst en nu de westerse toerist het eiland heeft verlaten is het strand in eens niet meer zo wit. Het lijkt alsof de Koreaan pas sinds kort blootgesteld wordt aan vakantie vieren, zo wordt het cliché beeld van een gemiddelde toerist (die met een camera op zijn buik) erg overtrokken.
Vanmorgen toen ik mijn camera op ging halen aan het vaste land stond er een gezin waarvan vermoedelijk de vader een hawaïhemd droeg en een passende broek met bloemenprint, zijn vrouw idem, maar droeg een hoed met muggennet voor haar gezicht.
Ik wil hiermee niet suggereren dat elke Koreaan zich zo kleed, of mensen op wat voor wijze dan ook in een negatief daglicht plaatsen, maar wanneer je zeeën van tijd hebt, zijn dit de dingen waar je om kunt lachen, daarbij weten wij niet of iedereen het plezierig vind om te weten wat onze routine is geweest hier op dit eiland, dat zou te saai
worden om te lezen.
Anka heeft zich voornamelijk een doel voorgesteld, dat ze dit eiland bruin zou verlaten, ik had ook deze doelstelling maar ben vooral veel vocht verloren aan overmatig zweten, Anka houd haar hoofd liever koel en bracht veel tijd zonnend door met haar gezicht in de schaduw,want vooral haar wangen verbranden snel. Ik daarintegen heb deze rust niet en kan niet veel langer dan hooguit 15 minuten stil zitten aan het strand en houd mezelf daarom bezig met overmatig emails controleren en vooral veel en vet eten.
Elke avond kijken we voor de spiegel of we bruiner zijn geworden, waarbij ik toe moet geven dat Anka voorop loopt wat betreft bruin zijn, dit bracht, vooral in het begin van ons verblijf de nodige strijd met zich mee.
Dan iets over onze chalet aan zee, sommige mensen zullen er van houden terwijl andere gillend gek worden. Het is geen chalet om uren in door te brengen want het is er vooral donker met slechts 1 lampje aan de wand. De muren, of wanden kan ik beter zeggen staan hier en daar bol van het vocht, tijdens de bouw kan er haast geen meetlint aan te pas
zijn gekomen wat elk latje is wel ergens te kort. De douche is tevens een toilet, de kraan open draaien kan nare gevolgen met zich mee brengen wanneer het water met een harde staal uit de muur spuit. Anka had de kraan iets te wijd opengedraaid en ik hoor ze nog roepen (van zacht naar hard) help Roel.. HELP! We hebben er erg hard om kunnen lachen vooral omdat ook de douchekop in de wasbak lag, deze was al afgebroken eerder op een dag.
Een dag later flikkerde de gordijnen naar beneden toen Anka naar buiten wilde stappen.
Wat betreft locatie kunnen we niets anders zeggen dan dat dit een schilderachtige plek betreft die slechts seconden van het strand verwijderd ligt.
O ja, wanneer we de airco aan laten staan ‘ s nachts worden we geregeld wakker met ijskristallen op de ramen, als we deze uitzetten stijgt de temperatuur met de minuut tot zo’s 30 graden. De airco is niet voorzien van een thermostaat en gaat daarom voor maximale temperaturen, de afstandsbediening deed het niet, maar met verse batterijen kunnen we de airco in elk geval uitzetten wanneer het te koud word, of andersom natuurlijk.
Morgen vroeg vertrekken we naar Taman Negarra, dit is een natuur reservaat met een junle van 130
miljoen jaar oud. We verwachten daar om 19u aan te komen.
Tot slot wil Anka perse dat ik dit vermeld bij onze blog; namens Anka; “ik wil mijn lieve vrienden en vriendinnen en iedereen die berichten achterlaat heel erg bedanken en bij deze vermelden dat ik niet altijd antwoord of van me laat horen, ik ben heel erg bezig met mijn omgeving en minder met contacten. Hoewel ik het bijzonder prettig vind als mensen berichten voor mij achterlaten, doe ik stiekem een verzoek aan jullie om dit vol te blijven houden”
Advertisement
Tot: 0.064s; Tpl: 0.012s; cc: 15; qc: 30; dbt: 0.033s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Femke
non-member comment
Zeekoe
Heeeey, Wat zie ik daar op de foto genaamd 'goedendag vrind'?! Ik wist niet dat daar ook zeekoeien rond zwemmen (-: Echt geweldig om de verhalen te lezen daar kan ik echt van genieten. Kus jezus!