Advertisement
Published: April 23rd 2010
Edit Blog Post
Happy
In de rivier in de jungle Ow, wat zijn we in een deprimerende stad beland met een nog meer deprimerende hotelkamer, wij bevinden ons in Temerloh. Wat wij hier doen? Wij komen voor de olifanten, jawel, ergens hier in de buurt worden olifanten opgevangen en gerehabiliteerd. Dit is een tussenstop tijdens de route naar Melaka, deze stad (Melaka) moet volgens ons boek erg mooi zijn met veel invloeden van verschillende culturen. De locale keuken moet in Melaka een trekpleister zijn voor toeristen, nu intereseert eten ons vrij weinig en brengt een goede pizza mij tot een culinair hoogtepunt. Anka heeft graag een bak(je) rijst met een ei of ook een heerlijke pizza.
Taman Negara ligt nu zo’n honderd kilometers achter ons. We hebben daar een korte maar erg leuke tijd gehad. Taman Negara is de oudste jungle ter wereld en alles in Taman Negara is groot. Er schijnen diep in de jungle nog panters en olifanten te leven, al zijn deze al geruime tijd niet meer waargenomen. Door de grote toeristische opkomst hebben wilde dieren zich dieper in de jungle getrokken en wat eerst rustige rivieren waren zijn nu snelwegen door de jungle om toeristen af te zetten en weer op te halen.
Gelukkig brengt
het toerisme de Taman Negara ook een hoop geld binnen zodat het oerwoud beschermd kan worden. Verschillende bureau’s bieden veel dezelfde tours aan, de prijs is hoog voor Maleisische begrippen helemaal als je een boot tocht maakt, wat je er voor krijgt is echter onvergetelijk. Op de eerste dag zijn we dan ook vroeg opgestaan om een Canotopy Walk te maken, dit is een touwbrug boven het bladerdak van de jungle, dit was erg spannend. We hebben verschillende keren naar beneden gekeken en gespuugd, welke zonder een blad te raken het eerst op de grond terrecht kwam was de winnaar.
Hierna had Anka zin in een chloor bad wat echter niet mogelijk was en in plaats daarvan hebben we gezwommen in een rivier, bij bijna alle attracties in de jungle waren wij de enige toeristen waardoor je jezelf bijzonder voelt. Helaas, de enkele toeristen die wel in de buurt waren, waren Nederlands en dit doorbreekt heel het magische gevoel van even alleen op de wereld te zijn en helemaal op te gaan in de bijna onwerkelijke wereld van reusachtige bomen en nog nooit eerder ervaren geluiden. Sommige geluiden uit de jungle doen je denken aan belevenissen zoals een
zoemend geluid wat je doet denken aan een bezoek bij de tandarts als je gaatjes hebt en er geboord moet worden. Een ander geluid klinkt als een tennisbal die door een racket hard weggeslagen wordt. (Anka denkt dat ze hierdoor sterke armspieren heeft gekregen, maar dat even terzijde)
Ons chalet deed in het eerste aanzicht schoon aan tot onze zintuigen middernacht flink opgeschud werden door een enorme putlucht die onze neus binnen drong, via de airco werd een riool lucht door de kamer verspreid, later bleek ook het toilet een enorme overlast te veroorzaken. Gek genoeg was de lucht in de ochtend bijna geheel weggetrokken.
Terwijl ik diezelfde ochtend mijn klamboe inspecteerde, kwam ik tot de ontdekking dat zich vreemde insecten schuil hielen boven in het net, een hele kolonie had zich verzameld boven in, waarom precies daar weet ik niet, toen ik de insecten uit mijn klamboe probeerde te schudden kwam Anka met de mededeling dat het wel eens teken kunnen zijn. Omdat ik hier eigenlijk helemaal niet over na wilde denken negeerde ik wat ze gezegd had maar kreeg het desondanks toch benauwd dat er zich inderdaad wel eens een nest teken in onze klamboe zich
zouden kunnen schuil houden.
Om er zeker van te zijn of het teken waren legde we een potentiële teek op een stoel, deze zou geofferd worden voor onze wetenschap en terwijl Anka met haar gouden teenslippertje de teek fijn drukt tot deze uit elkaar spat, komt er een hoeveelheid bloed te voor schijn waardoor we ons niet langer af vroegen of we hier met teken te maken hadden.
Diezelfde ochtend zijn we nog vertrokken naar Temerloh en terwijl ik dit blog typ hoop ik maar dat die olifanten morgen heel wat kunstjes doen om deze gore stad te compenseren. Mijn voorstel was om direct door te reizen naar Melaka, maar Anka laat zich niet ompraten en wil perse deze kans benutten om in contact te komen met de olifanten. Ik wil het haar nu niet zeggen maar misschien heeft ze toch wel een punt wat betreft deze tussenstop.
O ja, wij hebben elkaar 2x goed gecontroleerd op teken.
dank voor alle reacties,
Roel & Anka
Advertisement
Tot: 0.075s; Tpl: 0.013s; cc: 13; qc: 29; dbt: 0.032s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Patrick de Vos
non-member comment
Mooi Mooi Mooi
Dat ziet er goed uit daaro.