سرزمین قرقیزستان کشوری پهناور برای اسب های زیبا در دل کوهستان و یورت های کوچ نشینیان قرقیز با زبان ترکی و فرهنگ و زبانی آمیخته به روسی
کشوری از مستعمرات قدیم روس ،که فرهنگی هم مشابه روسها دارند و خیلی مثل تاجیکها مهموننواز نیستند و یا اصلا نیستند و بسیار خشک و جدی اند ،و کودکان اینجا هم به اندازه تاجیکستان هیجان زده نیستند ،البته آب هوای خشک و سرد کوهستان هم بی تاثیر نیست ،اما فرهنگ خوردن ودکا در اینجا بین زنان و مردان بسیار مرسوم ،غذاهاشونم یه چیزی شبیه شوربا که فقط یه تیکه گوشت با استخون و سیب زمینی و هویج و یه چیزی شبیه عدس با برنج و نیمرو و مانتو که نوعی دلمه کوچیک و خیلی خوشمزه نیست ،و هیچ تنوعی نداره
ولی در نهایت زیبایی های خاص خودش رو داره و آشنایی با فرهنگی دیگه است
بعد از اتمام اولین هزار کیلومتر در تاجیکستان راه پامیر ،و گذر از مرز تاجیکستان با توجه ویژه مرزبانان به ایرانی بودن من و کلی گپ و گفت در پاسپورت چک وارد کشور قرقیزستان شدیم و هر شش نفر ما دوستان رسیدیم مرز قرقیزستان که دو تا دختر دوچرخه سوار دیگه که یکیشون
یورت و کانکس رشوه به پلیس راه با خوشحالی رانندگی میکردند ،به هرحال من هنوز زنده ام و راه پر پیچ و خم ادامه دارد
اما تجربه یک شب در مسافرخونه ای بسیار سرد با خانواده ای که یورت داشتند و چادر نشین عشایر بودن بسیار جالب بود ،و مارو برای فردای اون روز دعوت به چادشون کردند و باهم شام خوردیم و رقصیدیم ،و فرداش متاسفانه نتونستیم بین چادرها پیداشون کنیم ،وبه راه ادامه دادیم هوا تقریبا سرد بود و باد مخالف سرمون شدید میوزید ،تقریبا میانگین ۸۰ کیلومتر در روز پا میزنیم و جاده ها کیفیت بهتر ،از تاجیکستانه و راه آسونتر میکنهاما مناظری که در تاجیکستان هر روز میدیدم رو با هیچ جا نمیتونم مقایسه کنم ،تصویر اون خاطرات همیشه تو ذهنم خواهد بود
ولی اولین تجربه گذر از تونلی بسیار تاریک با دوچرخه ام برای من بسیار وحشت انگیز بود تونل فقط ۴۰۰ متر بود اما ۴۰۰ بار مردم و زنده شدم اونقدر ترسناک بود چراغ قوه در جلو و پشت سرم روشن بود
اما هر بار ماشینی رد میشد باید با ترس میایستادیم و صبر میکردیم تو اون راه باریک اول اون بره ،خلاصه بعد از
دومین تونل تجربه ام کمی بهتر شد و ترسم ریخت اما تونل آخر بعد از یک شیب بسیار سخت کوهستانی که نزدیکتر به بیشکک بود تقریبا ۱۵۰ کیلومتری بیشکک بود ،به طول ۳ کیلومتر یکی از تونلهایی بود که باعث مرگ بسیاری شده بود به دلیل گاز سمی که امکان خروج نداشت دوچرخه سواری کاملا خطرناک بود و ما با یک کامیون این مسیر طی کردیم و بعد از تونل سراشیبی بسیار طولانی و خوبی با منظره بسیار زیبای کوهها شروع شد چون در بالاترین نقطه کوه های قرقیزستان بودیم و این جاده رسیدن به بیشکک یکی از مسیرهای خوبی بود که کاملا بعد از یه راه سخت بالا رفتن از کوه خستگی ازت دور میکنه و در نهایت ما به روستایی رسیدیم و این شب شب آخر کمپ در قرقیزستان رو در خانه ای دوباره مهمان شدیم و نیازی نبود چادر بزنیم ،و با غذاهاشون از ما پذیرایی کردند و زنی تاجیکی اونجا بود که خیلی مشتاق دوچرخه سواری بود و از مهاجران تاجیکستان بود و روز بعد در جاده ای تقریبا خوب و مسطح بعد از ۸۴ کیلومتر راه رسیدیم به بیشکک و رفتیم به خونه یک زن و شوهر بلغاری و کانادایی که خونشون رو که یه باغچه کوچیک داشت در اختیار دوچرخه سواران خسته راه قرار داده بودند و شبی ده دلار به خاطر امکانات یرداخت میکردیم خودشون هم قبلا دوچرخه سوار جهانگرد بودند و حالا مشغول کار و زندگی که به نوعی با پذیرایی دوچرخه سواران خودشون در جریان این راه قرار میدادند و لذت میبردند و همه تعمیرات دوچرخه هم انجام میدادند ،و ده روز استراحت در اونجا تا آخر ماه سپتامبر برای اتمام ویزا و شروع سفر بعدی یکی از استراحت های خوب و طولانی من بود که بسیار احساسی شبیه به خونه خودتو داشتی ،و همینطور هر روز خرید و غذای مورد دلخواه ایرانی خودم درست میکردم و بعد از روزهای زیاد کمپ و غذاهای صحرایی غذای ایرانی حس خوبی به آدم میده ،و دوچرخه سواران جهانگرد زیادی از آمریکا ایتالیا و اروپا اونجا دور هم بودیم و چادرهاشون تو حیاط برپا بود و راجع به تجربه هامون هر روز صحبت میکردیم یک شب هم یک پرفسور ایرانی با خانم قرقیزی اش اومد اونجا و من تقریبا برای ۱۵ نفر میرزا قاسمی و خورشت بادمجون و سبزی پلو پختم و به این طریق اونا هم برای اولین بار غذای ایرانی خوردند و خیلی خوششون اومد ،و بعد از ماهها برای من باپسرهای اسب سوار این سفر در پایان ماه سپتامبر ۲۰۱۴ به سمت کشور لاوس با هواپیما و دوچرخه هامون ادامه دارد ....سفر به سوی آسیای جنوب غربی بسیار برام هیجان انگیزه چون یه ماجراجویی و تجریه های جدیدی در راهه .....بسیار خوشحالم و بعد از تجربه هایی تلخ و شیرین سخت و آسون به سوی کشوری ناشناخته دیگری میروم ،امیدوارم بتونم به خودم و بقیه همسفرام ثابت کنم ادامه میدم حتی اگر راه سخت تر بشه.این رویا را ادامه خواهم داد
| [blog=868965] | [blogger=296581] |
