Week 2: Tutje into the wild!

---

Hee lieve kijkbuiskindertjes,

Week 2 is alweer voorbij wat betekend dat er weer een nieuwe blogpost geschreven moet worden om het thuisfront op de hoogte te houden. En als ik heel eerlijk ben keek ik daar deze week niet helemaal naar uit aangezien het een nogal bewogen week is geweest. Maar goed, in Nederland zijn ook niet alle dagen leuk dus hier hoeft dat ook niet (toch fijn een huisgenootje met zulke wijsheden). Om deze reden heb ik mezelf dan ook beloofd om vooral eerlijk te zijn in de verhalen die ik schrijf, omdat niemand iets heeft aan een verhaal wat mooier wordt gemaakt dan dat het is, dus vandaar dat deze blog niet alleen maar over rozengeur en manenschijn gaat.

Stom, stommer, stomst

Het is namelijk zo dat deze muts het voor elkaar heeft gekregen om ziek te worden in een land waar de gemiddelde temperatuur rond de 32 graden ligt. En nee, het was geen voedsel vergiftiging of een zonnesteek maar gewoon de ordinaire griep. Heb ik weer... Dat betekent dat ik tot en met donderdag gewoon ziek op bed heb gelegen en nu nog steeds opgescheept zit met een verkoudheid. Daarnaast zijn we er als vrijwilligers afgelopen week achter gekomen dat het project toch een beetje anders verloopt dan dat we hadden verwacht. Zo wordt de tijdlijn met de dag weer aangepast en worden veel dingen op het laatste moment afgezegd. Ook is het een deel van de cultuur hier dat iedereen altijd overal te laat is, wat in mijn geval wel fijn is want dan ben ik eindelijk eens een keer optijd, maar toch is een uur te laat ook in mijn ogen een beetje te gek. Tenslotte is het ook al een aantal keer voorgekomen dat we ergens in vol ornaat aankwamen maar dat de afspraak niet bevestigd bleek te zijn en we dus voor niets 2 uur hadden zitten wachten. Pfft, zonde van mn outfit... Het blijkt dus een klein beetje een zooitje te zijn wat de organisatie betreft, maar na een aantal meetings waarin we onze gedachten hebben geuit, heeft de organisatie ons verbetering beloofd. We gaan het zien!

Na regen komt zonneschijn...

Hoewel het soms een zooitje ongeregeld lijkt, zijn er ook dagen waarop we veel leuke en vooral nuttige dingen doen. Zo hebben we onze eerste lessen gegeven op een lokale basisschool! Een les van 2 uur voorbereiden en 30 kleine draakjes in het gareel houden bleek een hele opgave te zijn, maar wat is het fantastisch om te doen. Het geeft zo ontzettend veel energie als je een paar dagen na de eerste les weer terug komt bij de kindjes en ze zich uit zichzelf aan je voorstellen in het Engels omdat je ze dat de vorige keer hebt geleerd. De kinderen zijn ontzettend geïnteresseerd, maar ik ben er nog niet helemaal uit of dat komt door mijn huidskleur of door de Engelse les die ik ze geef. Daarnaast is hun energie niet te stoppen en stuiteren ze heen en weer door het klaslokaal. Vooral als we een mini competitie voor ze hebben opgezet waarin educatie verwerkt zit. Want jeetje wat zijn deze kinderen enthousiast als het om spelletjes gaat. Daar kan ik nog wat van leren...

Daarnaast heb ik natuurlijk de vrije tijd die we hebben hartstikke nuttig ingevuld met bijvoorbeeld een spa dagje. Want wat is er nou leuker dan voor 6 euro een full body massage en sauna te krijgen? Nou precies, de warme douche aan het einde! Want als je jezelf elke dag alleen maar met koud water kan douchen, lees: overgooien met koud water uit een emmer, is een warme ECHTE douche een heuse verademing. Daarna zijn we in een ontzettend luxe resaurant beland om te lunchen. Overvolle bordjes met ontzettend veel keuze voor nog geen 3 euro per persoon. Jeetje, ik hou van dit land. Daarna nog even geshopt in een van de vele winkelcentra van Yogyakarta want ja, de airconditioning daar is echt het einde.

Ook hebben we op onze vrije zondag een bezoekje gebracht aan de dierentuin want kleine ik wilde natuurlijk weer olifantjes kijken, en aapjes, en nijlpaardjes, en olifantjes, en tijgers, en krokodillen, maar vooral olifantjes. Toch is naast de tuttige ik ook de stoere ik in mij naar boven gekomen, ja lieve lezers die bestaat ook, want ik heb met een slang geknuffeld. Ja geloof het of niet, maar het is echt waar. Er was namelijk een gedeelte in de dierentuin waar schildpadden, een leguaan en een slang rond los 'liepen' onder het toeziend oog van de verzorgers. Ik ben er dan ook achter gekomen dan een leguaan net zo klunzig is als een panda en gewoon zomaar van zijn takje af kan vallen en dat schildpadden het stiekem heel fijn vinden om als een hond gekroeld te worden. Toch jammer dat na de lunch ons dierentuintripje letterlijk in het water viel vanwege een immense regen en onweersbui. Toch heeft deze regenbui me ook weer iets leuks gebracht. Tijdens het schuilen voor de regen raakte ik aan de praat met een koppel die 10 maanden aan het reizen is en de afgelopen 2 maanden hebben doorgebracht in Indonesie. Zij konden me ontzettend veel vertellen over waar ze geweest waren en wat ze al hadden gezien. Ze hebben we dan ook een hele hoop Do's en Don'ts meegegeven waar ik zeker iets mee ga doen tijdens het plannen van mijn reis. Want hoewel ik al 2 weken in Indonesie zit, heb ik nog steeds geen idee waar ik over 4 weken heen ga...

Confessions...

Ten slotte moet ik nog een kleinde confession achterlaten: ik ben namelijk bang dat ik verslaafd ben geworden aan Koreaanse drama series. #oepsie. Mijn lieve awesome buddy Alodia heeft me geintroduceerd tot dit fenomeen toen ik ziek op bed lag en sindsdien heb ik de hele week die stomme serie gekeken omdat ik per se wilde weten hoe het af zou lopen. Ach gelukkig had ik daar toch genoeg tijd voor als er weer een onderdeel van het project gecancelled werd 😉 : Always look on the bright side of life (tudu tudu tudu tuduuuu)

In de twee weken dat ik nu hier ben, ben ik er dan ook achter gekomen dat de wereld waar we in leven vol verassingen zit en dat je elke kans moet aangrijpen die zich voor doet. Dus hoewel dit project soms niet helemaal gaat zoals ik me had voorgesteld is het tegelijkertijd een leermoment dat ik mee neem naar huis. Elke seconde vrije tijd die ik heb benut ik om deze stad en haar omgeving te zien, want er is hier zo veel te doen en te beleven. Dus wat zullen we eens op de agenda zetten voor volgende week? Een dagje strand? Een grottenstelsel bezoeken? Raften? Naar een vulkaan?

See you next week!

Salam Hangat,

Im

---