Een dagje Kongtongshan.

---

23 juli: verdere verkenning van de Kongtongshan.


We hadden onze pick-nick gisteren mee naar boven gebracht, en konden die deze ochtend als ontbijt nuttigen. Daarna planden we hoe we het verdere bezoek zouden aanpakken. Wim en Berna zouden nog wat tempels bezoeken. Ludo deed het wat rustiger aan en bleef eerst nog wat in het hotel om daarna nog een wandeling te maken.
We begonnen bij het Pagode Heiligdom. Hier stond een zeer opvallende en hoge pagode op een groot tempeldomein vol nieuwe en erg rijke tempels. Een oud vrouwtje achtervolgde er ons (vooral Wim) en herhaalde steeds dat je niet mocht fotograferen – tot vervelens toe en voor de meest onnozele onderwerpen. Een jonge monnik die het altaar van de hoofdtempel afstofte, was dan weer erg vriendelijk en riep ons binnen om een kijkje te komen nemen. Hij was erg fier op de tientallen mooie en erg dure bronzen Boeddhabeelden, die op de bovenverdieping verzameld stonden, en hoopte misschien wel stiekem op een bijdrage voor het volgende beeld…
Daarna begaven we ons naar het Noordelijk platform, waar we bij de Lotus tempel terechtkwamen. Dit was ook weer een boeddhistische tempel die beheerd wordt door een paar oudere, vrouwelijke monniken. Deze waren erg enthousiast, wilden ons van alles vertellen, en zorgden er ook voor dat we de Duizend Handen Guanyin niet misten. Deze bevond zich in een tempeltje dat helemaal geïsoleerd staat op een apart piekje, dat enkel bereikbaar is via een brug over een zeer diepe kloof. De brug had een paar bochten, waarschijnlijk om ervoor te zorgen dat de geesten niet bij de tempel konden komen. Op die ene simpele vraag die we stelden, kwam een heel van buiten geleerd relaas waar we geen jota van verstonden. We vermoedden dat onder andere de namen opgesomd werden van de 18 arhats die weerszijden van de Guanyin figureerden! Vanaf het platform van dit tempeltje hadden we weer fantastische vergezichten, 270° in het rond.
We liepen terug naar het Toerist Center via de Crane Perching tempel. Deze bestond uit vier gebouwen rond een liefelijke binnentuin. Dat vonden de vlinders klaarblijkelijk ook. Vooral grote zwarte en donkerblauwe vlinders kon je hier prachtig observeren, terwijl ze zich te goed deden aan de nectar van vooral de stokrozen.
Tussen al die tempels door liepen we telkens langs mooie bospaden en vele steile trappen. Hierdoor werd het weer een prachtige wandeling.
Het was een hele inspannig om ten slotte bij het Westelijk terras te komen, dé uitdaging voor de sportievelingen. Behalve voor dat eenzame miniklooster, kom je er namelijk enkel om de bijna loodrechte rotsen te beklimmen, naar het plateau een dertig tal meter hoger. Van daar had je nóg betere uitzichten. Wim ging de uitdaging aan, en Berna maakte de foto’s van zijn exploot.
Tegen de middag hadden we weer afgesproken met Ludo bij het Tourist Center. We wilden er het spektakel met de Gele Keizer van dichterbij bekijken, want de dag voordien was dat niet gelukt. We hadden gepland om iets voor 12u beneden te zijn omdat de dag voordien de ceremonie ook op dat uur was begonnen. Groot was onze verbazing toen we tijdens onze afdaling om 11u30 konden horen dat het spektakel al van start ging. We haastten ons dus snel naar beneden en kwamen nog op tijd aan om het belangrijkste te zien.
Na het spektakel gooiden we ons in de strijd om een plaatsje te bemachtigen om te eten. Doordat er veel toeschouwers waren voor de ceremonie, was het bij de stalletjes erg druk. In stalletje nr. 8 konden we echter van een lekkere chao mian genieten.
We hadden nu het meeste wel gezien, en de sfeer goed opgesnoven. Daarom beslisten we om met de minibusjes terug naar beneden te rijden. Beneden bij de grote parking konden we met veel geluk een taxi aanhouden om ons weer naar ons hotel te brengen. We waren erg blij met deze geslaagde uitstap.


Verslag: Berna en Wim

Foto’s: Berna en Wim

---