Advertisement
Published: July 20th 2014
Allereerst genieten we wederom van een heerlijk ontbijt in de Berluda Farmhouse, zeggen hierna de staf en de struisvogels gedag en kijken nog eens naar het weer. Er hangen nog steeds enorme wolken boven het gebergte waardoor we besluiten om de Swartbergpas maar niet te rijden. Het zal er naar alle waarschijnlijkheid erg koud zijn en ook uitzichtfoto's zullen niet te realiseren zijn. Aangezien we een flexibele groep zijn, veranderen we de plannen en besluiten Oudtshoorn in te gaan om wat te wandelen en te winkelen. De winkels zijn echter niet helemaal ons ding en tevens hebben we hier voor het eerst het gevoel niet helemaal in het straatbeeld te passen. We begeven ons dan ook weer richting de auto en vinden onderweg nog wel een Grand Hotel waar we de cappuccino's, shakes en fruitdrinks kunnen nuttigen. Na deze pauze lopen we een supermarkt binnen en schaffen daar de versnaperingen en drinks voor onderweg aan. We kunnen weer verder! De weg naar Graaf Reinett is enorm lang, recht en bumpy! Vlakbij steken we nog even af naar naar de Meiringkloof. Rond 15.00u nemen we de afslag naar Aberdeen en hopen dat we hier iets kunne vinden om wat te drinken. Het
dorp op zich stelt helemaal niets voor maar tot onze verbazing zien we een uithangbord waarop staat:Koffie en Appeltaart. Café de Blauwe deur staat voor ons open en geeft ons direct een thuisgevoel. Een gezellige dame verwelkomt ons en serveert ons in een soort van huiskamer allerlei heerlijke drankjes, taart en een pannenkoek. Diegenen die naar het toilet moeten, dienen zich naar buiten achter het huis te begeven, hier is een soort van golfplatenhutje ingericht als toilet. Netjes en schoon en bovendien met allerlei gezellige gordijntjes en accessoires aangekleed. Na deze welkome afwisseling vervolgen we onze reis naar Graaf Reinett waar we om 17.45u aankomen in Karoo Park.
En alweer een dag verder, leuk trouwens dat zo velen ons blog volgen en van commentaar voorzien. Doen we het in ieder geval niet voor niets. Zondag vandaag, maar van uitslapen is geen sprake, want het ontbijt wordt geserveerd tot 9.00 uur, dus maar weer vroeg uit de veren. De zon lacht ons weer tegemoet, er is geen wolkje aan de hemel. Volgens informatie uit lokale, betrouwbare bron was het een paar weken geleden nog -7 graden, dus hebben we geluk of niet? Na het ontbijt dus snel weer in de
bus op weg naar het Camdeboo National Park, dat praktisch tegen Graaff-Reinet aan ligt. We zijn het park nog maar net binnen of de eerste dieren zijn al in zicht. Blesbokken, struisvogels en apen, deze laatsten zijn wel erg bijzonder, want ze hebben een blauw scrotum en een knalrood piemeltje, hahaha. We rijden door naar het uitzichtpunt, waar we uitkijken over de Valley of Desolation. Een onbeschrijflijk weids uitgestrekt gebied met grote rotsen die uit het niets uit de vlakte omhoog rijzen. Wanneer we bovenop staan kan ik (Karin) het zinnetje 'niet op het randje lopen' niet vaak genoeg zeggen. Dit tot ergernis van Robin.? we maken natuurlijk de nodige foto's, maar het uitzicht is eigenlijk niet goed vast te leggen. We rijden verder en komen bovenop een andere rots, waar we de Lizard trail, van ongeveer een uur, lopen. Lizards zien we niet, maar Robin spot de eerste Dassies bovenop een rots, dit zijn een beetje knaagdier achtige diertjes die met het grootste gemak over de hoge rotsen heen en weer lopen. Een eindje verderop zit zowaar een hele familie Dassies. We vervolgen onze weg met de bus en bezoeken het Game Viewing gedeelte van het park. Het wildgehalte
is onvoorstelbaar groot, de aapjes zitten bijna in de auto, en wanneer Jaap per ongeluk op de toeter duwt, sprint de hele familie aap en gevolg richting de auto. Ze zitten op hun gemak ons te bestuderen lijkt wel. We rijden verder en zien nog blesbokken, hartebeesten, kudu's, vosmangoesten, de zwarte arend, springbokken, apen en stokstaartjes. Zo genoeg beesten gezien, op zoek naar koffie. Maar helaas, op zondag is nagenoeg alles gesloten, dus op weg naar Summerville, misschien komen we onderweg nog iets tegen. Dachten we hoopvol, er is werkelijk waar alleen maar een rechte lange weg en bergen en struikjes en nog meer bergen en struikjes en ... hobbels in de weg. op een paar armoedige plaatsjes na is er dus niets te krijgen. We pauzeren noodgedwongen voor een sanitaire stop bij een tankstation in Jannesville. Het veelbelovende bord van de Palm Tree Restaurant leidt ons naar een achteraf weggetje met een restaurant van niks. Wat zijn wij toch verwend met onze gezellige terrasjes en restaurantje's die we in Nederland bijna overal kunnen vinden. De mensen hier hebben in onze ogen maar weinig gezelligs om zich heen. We merken dat er dieper in het binnenland geen luxe te vinden
is. Maar uiteindelijk bereiken we Happy Lands B&B. Een ietwat gedateerd onderkomen, maar wel een warm welkom met lemondrinks van de eigen citrusfarm. Het eerste restaurant, Lenmore, is 20 minuten rijden, dus ja, we zitten in de Middle of Nowhere, maar het eten is goed en het rijden van de onverharde weg is al een eitje voor Jaap. We kletsen nog wat na in onze romantische hutjes en gaan dan lekker slapen. Morgen de olifanten van Addo op het programma.
Advertisement
Tot: 0.069s; Tpl: 0.01s; cc: 11; qc: 28; dbt: 0.0422s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Bas Donners
non-member comment
wie bestudeert wie
Hallo ondekkingsreizigers!! Zo te horen hebben jullie niet allen veel te kijken, maar hebben jullie ook veel bekijk van de dieren en de plaatselijke bevolking. Dus als tip van de dag: niet teveel op apen toeteren en zeker niet de kinderen te vaak lastig vallen met "voorzichtig zijn" :P @Karin.. geweldige vertaling van jullie belevenissen. Samen met de verhalen die ik te horen krijg, kan ik volop mee genieten en vaak meelachen met jullie avontuur. Echt super gaaf voor jullie. Veel plezier verder en denk eraan: Hakunamatata Gr Bas