Advertisement
Published: October 28th 2006
Edit Blog Post
Teotihuacan
Standing on top of the pyramid of the moon, looking down on death road, and on the left the pyramid of the Sun Ik was van plan om even een update te tikken, maar toen kwam ik erachter dat de USB poort van deze PC het niet deed, en er verder geen PC beschikbaar was. Dus wilde ik het maar verschuiven naar morgen, ware het niet dat het nu opeens ongelooflijk begint te hozen. Dus dan maar een verhaaltje zonder foto´s. Foto´s volgen dan wel later.
Het is ondertussen alweer 27 oktober, een dag nadat mijn moeder 50 werd en naar Nederland vertrok. Al met al ben ik dus meegegaan in een groepsreis van zeg 18 dagen, met 26 andere "reizigers", een gids en een buschauffeur. Ik kan nu wel heel lullige opmerkingen gaan maken over de gemiddelde leeftijd van de groep (rond de 50), of dat er libelles (dat vrouwenblad, niet dat insect) privees en story´s door de bus heen gingen, maar dat zou erg flauw zijn. Bovendien heb ik dat soort opmerkingen al gemaakt richting Flip.
Feit is wel dat ik daardoor niet erg van de reis heb kunnen genieten, en me vooral heb lopen opregen. In principe kan ik er al moeilijk tegen dat wanneer een gids iets staat uit te leggen en dat dan mensen aan mij opmerkingen
Popocatepetl
Mexico´s second highest mountain, covering 5426 meters. of vragen gaan stellen tijdens de uitleg, of dat men foto´s van mensen gaat maken terwijl een keer of 25 is gezegd dat die mensen dat niet fijn vinden. Dat hoeft allemaal niet zo´n groot probleem te zijn, maar dat wordt het wel als dat soort fratsen maar door blijven gaan, je meer dan eens om 5:30 uur moet opstaan, je iedere keer moet wachten op dezelfde mensen om steeds dezelfde stomme redenen. En vooral wanneer je juist voor aanvang van de reis een mooie tijd hebt gehad en je eigenlijk tegen je zin in uit die sfeer bent gestapt om er vervolgens achter te komen dat die gemiddelde leeftijd wel heel extreem hoog is.
Ik denk dat het moeilijk is uit te leggen waarom ik me precies zo irriteerde aan bepaalde mensen en gangen van zaken, dus zal ik maar een voorbeeld geven.
Voor de goepsreis begon zat ik met drie andere gasten in een slaapzaal in Puerto Escondido (zoals de trouwe lezers reeds weten). Een Pool, een Spanjaard en een Israelier (en ik dan). Van het een komt het ander en uiteindelijk kom je toch weer op die oorlog uit als er een jood in de groep
Monte Alban
Some hieroglyphs at the site of Monte Alban showing some interesting medical science. zit. Dan maakt die Pool een opmerking dat zijn opa gevochten heeft aan het Duitse front (hij komt uit Zuid Polen wat toendertijd nog bij het Duitse rijk hoorde), en dat hij grappen over concentratiekampen niet kan waarderen. Vervolgens kijk je eens naar die jood uit Israel en ziet dat hij de haren op zijn armen recht overeind heeft staan. De stoere surfdude die met zijn eigen board helemaal van Israel naar Mexico komt om te surfen wordt dan ineens een stuk minder stoer en begint verhalen te vertellen van dingen die nu nog in Israel gebeuren die niet in het nieuws komen. Verhalen die ik overigens al eerder in Mexico Stad hoorde van een gast (Omar) uit Egypte.
Als je dat soort gesprekken dan afzet tegen "Wat hebben jullie gisterenavond gegeten" en "Je moet niet lachen hoor, maar wij gaan af en toe wel eens een weekendje naar Valkenburg met de cabrio, maar alleen als het mooi weer is hoor", dan wordt het een en ander misschien duidelijk. Ik probeer dan altijd mijn mond te houden, gewoonweg omdat het me geen zak interesseert of iemand anders gisteren avond nu een biefstuk of een pizza gegeten heeft (want Mexicaans eten
Palenque
Temple of the inscriptions at Palenque, Chiapas (Mexico). Inside is the tomb of Pakal. hebben we niet gehad de afgelopen 18 dagen), maar dan gaan ze altijd doorvragen..."waarom ben je zo stil?"..."amuseer je je niet?" etc. etc. Om gek van te worden dus.
Ik krijg de mensen (dat is trouwens niet alleen zo bij de groep waarmee die reis was) maar niet uitgelegd dat het me niet primair gaat om de bezichtigingen van Mexico (waar overigens niets mis mee is), maar dat het me vooral gaat om de mensen die ik ontmoet, juist omdat onze gesprekken nu eens niet gaan over wat je gegeten hebt en dat soort zaken. Centraal Amerika is in dat opzicht een zeer geschikte plaats om te reizen omdat het reizen op zich een stuk minder makkelijk is dan in (bijvoorbeeld) Thailand of Australie (waar je in principe wel veel meer reizigers tegenkomt). Andere reizigers die je hier voornamelijk tegenkomt hebben dan ook duidelijk een doel voor ogen en meningen over bepaalde zaken die er toe doen. Daarnaast kom je natuurlijk veel mestiezen tegen waarmee je altijd veel kunt lachen en die er vaak vreemde beredeneringen op nahouden.
Ik wil trouwens niet beweren dat ik me de afgelopen 18 dagen totaal niet geamuseerd heb, maar zoals ze hier
Tikal
Temple one in Tikal. Tikal (Guatemala) is used as a filmset for Starwars. zeggen: "no vale la pena" ofwel het was de moeite niet echt waard. Je legt veel geld neer om in belachelijk dure hotels te slapen, waar je natuurlijk alleen maar van dat "booming turism" tegenkomt. Naar mijn mening sla je zo de plank volledig mis. Ik moet wel toegeven dat het toch wel interessant is om ook die andere kant van Mexico te zien. Ook was het weer eens heel erg lang geleden dat ik mijn moeder 18 dagen lang opeenvolgend gezien heb. We hadden in Palenque ergens een dipje (volledig mijn schuld omdat ik lag te eikelen), maar verder is me dat aspect van de reis volledig meegevallen.
Maar nu is die reis dus voorbij, heb ik toch wel veel ruines gezien, maar was ik niet vrij om te gaan en staan waar ik wilde, waardoor ik nu natuurlijk meer kan genieten van mijn vrijheid. En dat ga ik dan natuurlijk ook doen. Ik blijf nog even een paar dagen in Mexico Stad, om vervolgens af te reizen naar San Christobal de las Casas, en om daarna voorgoed afscheid te nemen van Mexico. Ik zal dan even in Guatemala blijven om vervolgens weer verder af te reizen naar
Antigua
The famous entrance gate in Antigua. Not very briliantly photographed. het zuiden.
Voordat ik het vergeet: Ik heb zojuist een echte Carlos Fuentes gekocht. Mijn Spaans is toch minder slecht dan ik dacht want ik kan goed volgen waar hij het over heeft.
Advertisement
Tot: 0.27s; Tpl: 0.014s; cc: 12; qc: 49; dbt: 0.0411s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb
Tim Laurentzen
non-member comment
Je maakt me jaloers.. Ik wil ook weer weg!
Yo Jos, Erg leuk om jouw reisverslagen te lezen, al viel de reis wat tegen voor je. Ik moet zeggen dat ik in Australie geluk heb gehad met de leeftijd van de reizigers. Al kan ik me jou situatie wel voorstellen. In Thailand en Australie kom je denk ik inderdaad meer mensen tegen, maar in Azie, ook in Thailand heb je wel gedeelten waar je niet echt veel westerlingen tegen komt. Dat mensen echt nog raar kijken om een blanke te zien. Die gebieden vond ik ook het leukste niet de toeristische plaatsen, dat is toch allemaal van hetzelfde.. hotels, bars, discotheken etc. Ik ben nu aan het werken.. :-( En alweer aan het dromen over mijn volgende reis.. Hoe is het reizen daar als je geen Spaans spreekt? Ik heb in China echt gereisd met mijn Lonely Planet in de hand.. die spreken daar echt geen Engels en in de Lonely Planet staan de Chinese tekens zodat je kunt aanwijzen waar je heen wilt of wat je wilt. Je had geen andere keus. Nog heel veel succes en plezier! Groeten Tim.