Advertisement
Published: December 13th 2012
Edit Blog Post
Salta 1
Uitzicht over Salta. Na een fantastische tijd in Peru en Bolivia, wat de armere landen van Zuid-Amerika zijn, zijn we begin november de Argentijnse grens overgestoken. Het land dat zichzelf superieur voelt boven de andere Z-A landen. Vanuit de geschiedenis gekeken is dat niet zo gek, het land kent veel welvaart. Maar onze kennismaking met Argentinië stond in het teken van 8 november: een landelijke demonstratie tegen de overheid. Als het gaat om president Cristina Kirchner zijn de Argentijnen verdeeld. De één roemt haar om haar bereikte successen, met name het terugdringen van de macht van het leger, de ander hekelt de corruptie en de voortdurende mega-inflatie. Dit laatste hebben wij ook gemerkt: de prijzen uit onze Lonely Planet uit 2010 zijn verdrievoudigd! Niet echt handig voor ons budget, maar voor de gemiddelde Argentijn wordt het leven zo langzamerhand onbetaalbaar. Ook is er weinig vertrouwen in de banken en hier is geen financiële crisis daar oorzaak van, maar 10 jaar geleden heeft de overheid alle spaartegoeden bevroren om de staatsschuld deels mee af te betalen. Met als gevolg dat sinds de tegoeden dit jaar weer zijn vrijgegeven de Argentijnen spaargeld massaal hebben opgenomen en ouderwets thuis in een oude sok bewaren. Dit heeft weer
Salta 2
Het icoon van Salta: Iglesia San Francisco tot een nieuwe markt voor criminaliteit geleid en het aantal inbraken bij mensen thuis is explosief gegroeid. De Argentijnen voelen zich niet meer veilig. Dat verklaart waarom juist vele gezinnen demonstreerden op 8 november. De demonstratie verliep dan ook vredig, maar het land staat aan de vooravond van een crisis.
In Argentinië hebben we eerst de steden Salta en Buenos Aires bezocht: terug naar de Westerse beschaving. We vonden dit eigenlijk wel even relaxed na Peru en Bolivia. Salta is een klein, leuk stadje in het noorden van Argentinië. Hier hebben we gedaan wat men doet in een stad: chillen en vooral genieten van het locale eten en drinken. Om niet helemaal uit ons budget te lopen hebben we hier ook het koken in hostels geïntroduceerd. Goedkoop en heerlijk om ook eens je eigen voedsel te eten.
Na een busreis van 20 uur (wat helemaal niet lang blijkt te zijn...!) zijn we aangekomen in Buenos Aires. Een stad waar we allebei erg naar uitkeken. Voor Floor omdat het een terugkeer was naar één van haar lievelingssteden, voor Koos omdat hij altijd erg benieuwd is geweest. Daarnaast betekende BA het weerzien met Diana, onze Duitse "amiga" die we hebben
Busrit
Begin van onze lange busritten. We zitten er in ieder geval comfortabel bij! ;) ontmoet in Peru tijdens onze hike in de Colca Canyon. De eerste indruk van de stad was echter niet om over naar huis te schrijven. De wijk waar ons hostel was, bleek veel weg te hebben van een achterstandswijk, ook al ligt het heel centraal tussen de populaire wijken. Eenmaal aangekomen bij ons hostel bleek het ook nog eens gesloten voor siësta. Net toen wij op het punt stonden om een ander hostel te zoeken werd toch opengedaan. Het hostel wordt gerund door een heel leuk en gastvrij gezin en de kamer maakte de locatie weer goed. Dus toch ingecheckt.
De Lonely Planet waarschuwt toeristen voor de "mustard trick", waarbij een local mosterd op je gooit en net doet of het vogelpoep is. Nadat hij heeft aangeboden te helpen met schoonmaken en toevallig doekjes op zak heeft, berooft hij je van je waardevolle spullen. Een truc waarvan, als je het hoort, denkt dat je daar echt nooit in zou tuinen, toch? Helaas is de realiteit anders. Het is Diana overkomen toen ze op ons aan het wachten was, toen wij ons weer eens vergist hadden in de immense afstanden en te laat waren. Toen we aankwamen was de man
Buenos Aires 1
Casa Rosada op Plaza de Mayo, het kantoor van president Cristina Kirchner. De opvallende roze kleur komt van een smakelijke mix van varkensbloed en gips. Schijnt goed tegen water te zijn...
Op dit bekende plein worden vele demonstraties gehouden en nog steeds lopen de moeders van de verloren zonen elke donderdag (!!!) een stille mars. nog bezig haar te "helpen" en maakte een zenuwachtige indruk. Toch hadden wij het zo te doen met Diana dat een vogel het precies op haar hoofd had voorzien, dat we geen seconde aan de truc hebben gedacht. Pas vele uren later, nadat de man allang weg was - en zo ook haar telefoon - viel het kwartje. Buenos Aires heeft niet het fijne gevoel gebracht waar we op hoopten, maar misschien waren onze verwachtingen ook wel te hoog gespannen. We hebben ons zeker goed vermaakt, maar na een paar dagen vonden we het tijd om de stad te verlaten en de natuur op te zoeken.
Voordat we naar het verre Patagonië afreizen, hadden we een aangename tussenstop in Puerto Madryn. Een kleine kustplaats, ideaal voor whalewatching. In de bus ernaar toe stak iemand zijn hoofd tussen onze stoelen: "ook Nederlanders?". In eerste instantie dachten we "ah nee, je komt ze ook overal tegen!" maar het bleek een leuk stel uit Den Bosch te zijn, Tijs en Gerline genaamd. Zij zaten achter ons om vervolgens 3 weken onafscheidelijk te reizen. Super leuk om zo mensen te ontmoeten, met bijkomend voordeel: met z'n vieren kan je makkelijk appartementjes huren met
Buenos Aires 2
Een van de vele demonstraties in Argentinie. Deze keer over gebrek aan water in een van de armere wijken van Buenos Aires. Inmiddels is dit straatbeeld eerder regel dan uitzondering. eigen kamers, keuken en woonkamer. Wat erg handig bleek te zijn in het dure Patagonie. We waren koning te rijk! In Puerto Madryn hebben we een tour geboekt en walvissen, pinguïns en zeeleeuwen gezien! Echt fantastisch! Zie de foto's en het filmpje.
Next stop: Patagonië.
Advertisement
Tot: 0.139s; Tpl: 0.015s; cc: 12; qc: 57; dbt: 0.051s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.2mb
Gerline & Tijs
non-member comment
Leuk!
Hola amigos! Leuk verhaal hoor! Mogen wij het politieke gedeelte copy pasten?! ;-) Wij hebben vooral moeten lachen om het zinnetje "Opeens stak iemand zijn hoofd tussen de stoelen..", haha! Nog steeds in Bariloche of inmiddels al in Pucon beland? We blijven jullie blog en avonturen volgen! Lieve groet, Tijs en Gerline