Advertisement
Published: December 27th 2012
Edit Blog Post
Sniffer dogs aan de grens
Zo inspecteren de "sniffer dogs" bij de Chileense grens alle rugzakken. Na het noorden van Argentinië en het spectaculaire whalewatchen aan de oostkust zijn we afgereisd naar de meest zuidelijke stad ter wereld: Ushuaia, de hoofdstad van de provincie "Vuurland, Antarctica en Zuid-Atlantische eilanden" vlak aan het Beaglekanaal. Onze aankomst in vuurland ("Tierra del Fuego") bleek de busreis van maar liefst 28 uur gelukkig meer dan waard! De lengte van de busreizen komt niet alleen door de enorme afstanden hier, maar tevens door het steeds oversteken van de grenzen van Argentinië en Chili, soms zelfs meerdere keren per busreis. Dit heeft geresulteerd in 20 stempels in ons paspoort van alleen deze twee landen! Daarnaast zijn de controles in Chili erg streng met "sniffer dogs" op zoek naar groenten, fruit en vlees wat verboden is om Chili in te voeren, zelfs als je maar twee uur in het land bent op doorreis naar de volgende stad in Argentinië. Dit zorgt regelmatig voor lange rijen bij de douane.
Ushuaia is een leuk plaatsje vlakbij het "Parque Nacional Tierra del Fuego", het meest zuidelijk nationale park ter wereld van waaruit we samen met Tijs en Gerline een hike hebben gedaan naar het meest zuidelijke punt. Een bijzondere ervaring om op het "einde van de
Ushuaia 1
Hike naar het "einde van de wereld" in Vuurland ("Tierra del Fuego"). wereld" te staan! Als herinnering kregen we een stempel in ons paspoort, altijd leuk ;-) Tijdens deze eerste hike in Patagonië hebben we kennis gemaakt met het dramatische landschap dat zo kenmerkend is voor Patagonië: bos, meren, rivieren, bergen met witte sneeuwtoppen, watervallen, stranden en glaciers. En dit was nog maar een voorbode op al het moois dat ons nog te wachten stond!
Vanuit Ushuaia zijn we met de bus naar El Calafate gereisd, dé hub om de bekende "Perito Moreno glaciar" te bekijken. De gletsjer ligt in het zuiden van het "Parque Nacional Los Glaciares" en is bekend omdat deze gemakkelijk te bereiken is en het is bovendien een van de drie gletsjers in Patagonië die groeit, daar waar de meeste gletsjers in de wereld krimpen. Een indrukwekkende verschijning die 30km lang is en 5km wijd met een gemiddelde hoogte van 74m. Op sommige plekken is het ijs zelfs 170m diep! Met name ´s middags is het een spectaculair gezicht als de zon hoog staat en het ijs een mooie blauwe kleur geeft en sommige delen door de warmte afbrokkelen, voorafgaand door een luid gedonder. We leken wel vier kleine kinderen wachtend op het spectakel! Om de gletsjer
Ushuaia 2
Op het meest zuidelijke punt ter wereld! echt goed te ervaren hebben we een ijs hike gedaan op de gletsjer, wat erg bijzonder was! Van dichtbij zie je nog beter dat het ijs "leeft" en bovendien is het uitzicht vanaf de gletsjer fantastisch.
Vanuit El Calafate zijn we vervolgens het echte hike walhallah gaan opzoeken: eerst naar El Chalten voor een warming up van vier dag hikes en vervolgens naar het koningsgebied voor het hiken "Torres del Paine" om de bekende "W" trekking van vijf dagen te doen, trekkend van hut naar hut. Super relaxed om zo midden in de natuur te zijn! El Chalten was een supermooie verrassing; een leuk plaatsje van waaruit je zo het noordelijke deel van het "Parque Nacional Los Glaciares" inloopt met de meest fantastische landschappen en uitzichten. Wellicht beviel het zo goed omdat we geen van allen er een verwachting van hadden en het eerst zelfs wilden overslaan! Het bleek een goede warming up te zijn om de zwaardere en eveneens spectaculaire "W" trekking te doen. Het was een goede combi van hiken overdag en socializen met een welverdiend wijntje en biertje 's avonds in de hutten waar we sliepen, "refugios" genaamd. Op dag 2 hadden we zelfs een hot
El Calafate 1
Onze eerste blik op de indrukwekkende gletsjer Perito Moreno. tub waar we in konden duiken na onze hike, met spectaculair uitzicht....what a life hey! By far de meest indrukwekkende personen die we daar hebben ontmoet waren drie Canadese mannen van 60, 72 en 85 (!!) jaar die net als wij de "W" trekking liepen. Ongelofelijk, wat hebben we ons daar over verbaasd! Op de dagen dat we het zwaar hadden met het klimmen naar een van de drie toppen en het weer afdalen hebben we vaak aan hen gedacht ;-) Met name de derde en vierde dag waren lang en zwaar met gemiddeld 9,5 uur lopen. Op dag drie verzwikte Floor haar enkel bij het naar beneden lopen van de Valle Frances wat betekende dat ze dag vier met elastiek verband verder moest lopen. Maar we hebben het gehaald! De foto's spreken verder voor zich :-)
Terug in Puerto Natales hebben we ons laatste wijntje gedronken met Tijs en Gerline. Na zoveel dagen in de natuur was het gek maar ook weer even lekker om terug te komen in de bewoonde wereld. Na 3 gezellige weken met z'n vieren te hebben gereisd was het tijd om met z'n tweeën verder te trekken op naar het volgende avontuur: het
El Calafate 2
Perito Moreno van dichtbij: hier konden we de stukken ijs zien vallen, wat een oorverdovend spectakel! Lake District.
Na de langste busrit ever (36 uur!!) kwamen we eindelijk aan in Bariloche, "chocolate capital of Argentina" zoals de stad zichzelf ook wel noemt. Om al dat chocola te compenseren besloten we wat actiefs te gaan doen om het mooie en groene merengebied te verkennen: mountainbiken! Al snel kwamen we erachter dat het een heel andere ervaring is om te mountainbiken in de bergen dan in de bossen in Nederland, alhoewel Koos daar helemaal geen last van bleek te hebben....grrr....;-) De omgeving was in elk geval erg mooi met de vele meren en de bossen met naaldbomen; weer heel anders dan het ruigere zuiden van Patagonië. Na drie dagen Bariloche, waar we afscheid hebben genomen van Argentinië, zijn we naar Pucon gereden om vervolgens in Chili te blijven totdat we naar "Down Under" zouden afreizen.
In Pucon hebben we de nog actieve (!!) vulkaan "Villarrica" beklommen. De laatste eruptie van deze vulkaan was in 2010. Vulcan Villarrica was erg mooi, maar heel anders dan we ons hadden voorgesteld. We dachten dat we gemakkelijk de top konden bereiken van 2847m, zeker na alle hike training die we er inmiddels hadden opzitten. Echter bleek het meer een expeditie
El Calafate 3
Door de zon kreeg het ijs een prachtige blauwe kleur. te zijn: de hike was in de sneeuw, op sommige stukken zelfs hard ijs, redelijk stijl omhoog met enorm harde winden. Alhoewel we spikes onder onze schoenen hadden en allen goed voorbereid waren, vond de gids het onverantwoord om door te gaan naar de top nadat we ongeveer op één derde gestopt waren. Het was te gevaarlijk met de harde wind om omhoog op het harde ijs te lopen. Het uitzicht was hier al spectaculair met de strak blauwe lucht! We begrepen later dat rond deze tijd slechts één op de drie ongeveer de top kan halen als de weersomstandigheden het toelaten. Jammer dat we de summit niet hebben bereikt, maar de hike was het zeker waard, zeker toen we het laatste stuk naar beneden konden sleeën!
Na al deze super ervaringen in Patagonië waren we wel even "uitgetoerd" en was het tijd om te chillen in Valparaiso, een stadje aan het strand 120km ten noord-westen van Santiago. We hadden geen betere plek kunnen uitzoeken om te relaxen en alle ervaringen die we hadden opgedaan de afgelopen weken te verwerken. Valparaiso is waarschijnlijk de meest creatieve, artistieke plek die je je kunt voorstellen met al haar gekleurde huizen, leuke
El Calafate 4
Op weg naar de gletsjer om aan de ice hike te beginnen. kleine straatjes met boutique winkels, restaurantjes en in bijna elke straat wel iemand met een gitaar of ander instrument in zijn/haar hand. Hier konden we ons prima even vermaken! Geen wonder dat dit ook wel Chili's culturele hoofdstad wordt genoemd en een Unesco World Heritage site is. Hier hebben we ook ervaren hoe de Zuid-Amerikanen zich voorbereiden op de kerst, een gekke ervaring zo in een warm klimaat!
En hoe konden we het eerste gedeelte van onze trip (Zuid-Amerika) beter afsluiten dan met Judith die ons kwam opzoeken samen met Ray in Santiago voor een kleine "reunion"? Met haar hebben we nog twee gezellige avonden en een heel relaxte dag gehad aan het zwembad in ons hostel in Santiago voordat we het vliegtuig pakten naar Australië.
Next stop: Down Under!
Advertisement
Tot: 0.063s; Tpl: 0.013s; cc: 12; qc: 52; dbt: 0.0378s; 1; m:domysql w:travelblog (10.17.0.13); sld: 1;
; mem: 1.1mb